Opinia na temat książki Światło ukryte w mroku

Kolejna książka wojenna, jednak tym razem warto zwrócić uwagę na tę pozycję. Jest to fabularyzowana historia Stefanii Podgórskiej, która w czasie wojny, w Przemyślu ukrywało trzynastu Żydów.

Akcja książki rozpoczyna się przed wybuchem wojny, kiedy to poznajemy nastoletnią Fusię. Dziewczyna przeprowadziła się ze wsi do miasta i zaczęła pracę w sklepie należącym do żydowskiej rodziny, Wojna zmienia ich dotychczasowe życie. Diamantowie zostają przeniesieni do getta, a Fusia wraz ze swoją młodszą siostrą mieszka w ich dotychczasowym domu. Stara się pomagać rodzinie zamkniętej za murami getta, mimo że jest to surowo zakazane. Po licznych deportacjach i zapowiedziach likwidacji zamkniętej dzielnicy, Stefania postanawia ukryć swoich przyjaciół po aryjskiej stronie.

Niełatwo jest oceniać książki zainspirowane czyimś życiem. Nie wiemy, co jest fikcją, a co prawdą. Ale można ocenić pracę autora. To w jaki sposób opisał wydarzenia, na co kładł nacisk. Tutaj autorka wywiązała się ze swojego zadania bardzo przyzwoicie.
Książka momentami jest zabawna, wzruszająca, smutna, trzymająca w napięciu. Wiele w niej emocji, co tym bardziej podkreśla, że jest to historia napisana przez życie.
Jest to z pewnością piękne świadectwo odwagi, poświęcenia, tolerancji. Historia ta uczy widzieć w drugim człowieku człowieka, a nie Żyda, Polaka czy Niemca. Dodatkowo autorka zwróciła uwagę, z jakimi trudnościami musieli zmagać się Ci, którzy postanowili w czasie wojny ukrywać innych ludzi.

Warto poznać historię Stefanii Podgórskiej, która przywraca wiarę w człowieka.