Opinia na temat książki Szepty spoza nicości

Po rewelacyjnym tomie drugim o Sewerynie Zaorskim ten wydał mi się znacznie słabszym. W swoich powieściach autor stara się w przystępny sposób przekazać swoją wiedzę dotyczącą jakiegoś problemu, rzeczy, które dzielą społeczeństwa. Tym razem przyszedł czas na skonfrontowanie z ideologią neonazistowską. Choć pisarz zrobił to w sposób bardzo obiektywny, bez jednoczesnej krytycznej oceny, co z pewnością nie jest łatwym zadaniem, to dla mnie zbyt dużo było informacji, zbyt wiele przywołanych organizacji, stowarzyszeń, za długo trwały dialogi, rozważania, czy poszczególne wydarzenia.

Sam wątek kryminalny obfitował w zwroty akcji, stawiał bohaterom wyzwania, a wręcz kilkukrotnie zagrażał ich życiu, by uświadomili sobie jakimi uczuciami się darzą.
Wątek obyczajowy utrzymany został w lekkim tonie, najprawdopodobniej by rozładować atmosferę. Tu rewelacyjnie sprawdzała się "mała diablica". Przewrotnie zaczęłam serię od czwartego tomu dlatego już teraz będzie mi brakować Lidki. Muszę przyznać, że jest to najlepsza postać dziecięca, z jaką miałam przyjemność się spotkać w literaturze. Genialna kreacja. Chapeau bas.

Jak wszystkie książki Remigiusza ten kryminał z neonazistami w roli głównej również czyta się bardzo szybko. Mam nadzieję, że autor nie będzie kazał długo czekać na piąty tom.