Opinia na temat książki Tętniące serce

O ile jeszcze początek zapowiadał się interesująco, tak dalsza część książki bardzo mnie nudziła. Ciężko mi było przebrnąć przez opisy szaleństwa Jana ze Skoryłki. Rozumiem, że lepiej było mu ucieć w obłęd i myśleć o sobie jako o ojcu wielkiej cesarzowej Portugalii, która to cesarzowa zajęta jest licznymi obowiązkami i nie ma czasu odwiedzić starych, żyjących w nędzy rodziców, niż mysleć o sobie jako o ojcu, którego rodzona córka ma zwyczajnie w czterech literach. 
Cała opowieść jest taka trochę baśniowa, tak ja ją odebrałam. Książka porusza wiele ważnych kwestii, jednak sposób podania tego wszystkiego do mnie nie przemówił. Zamiast wzruszyć mnie, sprawić że pochylę się w zadumie nad losem rodziców, losem ojca, który nad życie umiłował własne dziecko, którego serce tętniło ogromnym uczuciem, zanudziłam się na śmierć. Według mnie za bardzo został rozwleczony wątek z szalonym ojcem w roli cesarza Portugalii. Daję 5 gwiazdek tylko ze względu na to, jakie przesłanie płynie z książki oraz za wielce obiecujący początek, za to jak z ogormnej niechęci rodzi się piękna i wielka miłość.