Trening twórczości

* Czy trenowanie (stymulowanie, rozwijanie) twórczości w ogóle jest możliwe? * Jeśli jest możliwe, to czy warto się nim zajmować? * Jeśli warto, to w jaki sposób to czynić? Jeśli możliwe jest ćwiczenie ruchów dowolnych lub pamięci, to dlaczego nie mielibyśmy ćwiczyć myślenia twórczego? Trenowanie twórczości jest możliwe tylko pod warunkiem, że myślenie i działanie twórcze potraktujemy tak samo jak wszelkie inne rodzaje aktywności człowieka. Nie chodzi o to, żeby pozbawiać twórczosć specyficzności, lecz o to, by ją odmitologizować. A to znaczy, że trzeba odejść od romantycznej wizji twórczości jako czegoś nadzwyczajnego, tajemniczego, niemal nadprzyrodzonego i całkowicie odpornego na działanie zabiegów stymulujących. Oto nowa wersja podręcznika, którego pierwsze wydanie ukazało się w roku 1989 i który od tego czasu miał już cztery edycje. Głównym adresatem książki są osoby organizujące treningi, zwłaszcza treningi grupowe, można ją jednak wykorzystać w sytuacjach mniej standardowych, na przykład w szkole. Jarosław Orzechowski Studia magisterskie i doktoranckie w zakresie psychologii ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie jest adiunktem w Instytucie Psychologii UJ i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Zajmuje się inteligencją i twórczością w ujęciu psychologii poznawczej. Od ponad dziesięciu lat prowadzi zajęcia i szkolenia w dziedzinie kreatywności i inwentyki. Praktyka ta obejmuje treningi twórczości oraz warsztaty dotyczące zastosowania technik twórczego rozwiązywania problemów w różnych sferach życia - właściwie wszędzie tam, gdzie oryginalność pomysłu decyduje o skuteczności działania. Autor ma również bogate doświadczenie w moderowaniu pracy grup inwentycznych, czyli zespołów zajmujących się poszukiwaniem twórczych pomysłów. Błażej Szymura Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim w roku 1999. Wykłada psychologię poznawczą na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Interesuje się poznawczymi mechanizmami zdolności oraz ich korelatami osobowościowymi. Od kilkunastu lat prowadzi treningi twórczego myślenia i rozwiązywania problemów - zarówno dla studentów szkół wyższych (UJ, SWPS, AE Kraków), jak i na potrzeby biznesu (obszary kompetencji: komunikacja i zarządzanie w firmie, public relations, kreacja reklamy). Należy do Klubu Psychologii Autonomicznej oraz do Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Ruch Pomocy Psychologicznej Integracja. Ma rekomendacje PTP na stopień trenera (proces rekomendacyjny w toku). Najważniejsze publikacje (Personalisty and Individual Differences, 1998, 2003; Polish Psychological Bulletin, 1999, 2001) dotyczą uwagi selektywnej i podzielnej w aspekcie różnic indywidualnych (z uwzględnieniem natężenia twórczości). Aleksandra Słabosz Tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii uzyskała na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie następnie przez parę lat wykładała między innymi psychologię twórczości i prowadziła różnego typu zajęcia na temat twórczego myślenia. Obecnie pracuje w MRC Cognition and Brain Sciences Unit w Cambridge w Wielkiej Brytanii, prowadząc badania dotyczące neuropsychologii choroby Parkinsona.