Opinia na temat książki Ucho, gardło, nóż

Kocham tę książkę. Mimo, iż panuje w niej chaos jeśli chodzi o fabułę, albowiem autorka płynnie przechodzi z jednej historii w druga, książka ma swój smak. Widać, że Vedrana to sfrustrowana stosunkami politycznymi i właśnie ta frustrację w sposób magiczny przelewa na papier. W książce znajdziemy również pouczające teksty. mam jeden w pamięci: "Zobacz jak ludzie rękami i nogami i głowami bez jednego włosa walczą życie. O chemioterapię, na którą ich nie stać, o naświetlania, na które musza czekać miesiącami. Zobacz, że oni nie zadają sobie durnych pytań (..). Oni, choć łysi, gnijący, pożółkli i biedni, z odciętymi cyckami i z torebkami na mocz. Bez kiszek i pęcherzy, oni są przepełnienie radością życia! Człowiek musi mieć raka, by zrozumiał na czym polega radość życia w całej krasie!"