Dziewczyna, która prześcignęła czas

Od początku fabuły nie zwalniamy ani na chwilę, cały czas coś się dzieje. Jest wiele niebezpieczeństw, ale podczas czytania ma się wrażenie że to trochę jak równanie matematyczne a rozwiązanie jest niezwykle zaskakujące.

W początkowych rozdziałach mamy delikatne przypomnienie tego co działo się w poprzednim tomie, a także wstawki o bohaterach. Ten tom jest mniej dystopijny a bardziej skupia się na przeskokach w czasie. Mimo to wplecenie natury jest nadal ważną częścią historii. Podczas czytania czujemy jakbyśmy układali puzzle, a każdy brakujący element musieli znaleźć w innych latach.

Fabuła skupia się nie tylko na głównych bohaterach, ale i pobocznych a nawet takich, którzy mocno namieszają w całej historii. Drugi tom rozłoży Was na łopatki, ale i rozerwie Wasze serca na strzępy. Bardzo podobało mi się to, że romans jest zepchnięty na dalszy plan, coś się pojawiło ale delikatnie i nie przysłoniło akcji właściwej.

Podobały mi się postawy bohaterów, że potrafili potrząsnąć główną bohaterką, zwrócić jej uwagę i pokazać, że bycie honorowym nie zawsze jest właściwym wyborem. Bo i tak ktoś ucierpi. Opisy przyrody, krajobraz i świat wykreowany bardzo silnie działają na wyobraźnie. Podczas czytania czuje się częścią historii i przeżywa wszystko wraz z innymi.

Ta część jest również zaskakująca, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy oraz rozwiązania. Widać, że wszystko jest przemyślane, nie ma żadnych kwiatków ani absurdów. Przez powieść ...