Wiek Oświecenia

Tom 21 "Wieku Oświecenia" ma charakter wielotematyczny. Oprócz 41 recenzji prac, które w latach 2002-2004 opublikowały różne wydawnictwa, zawiera 8 artykułów z kilku dziedzin i dyscyplin badawczych, dotyczących epoki świateł w Polsce i innych krajach europejskich. Na szczególną uwagę zasługuje przede wszystkim obszerna rozprawa Katarzyny Lisieckiej Pierwsza komedia Goethego. Od farsy do komedii w stylu klasycystycznym, skupiona wokół komedii Współwinni, ukazująca kierunki przemian dramaturgii niemieckiego pisarza na tle całokształtu jego twórczości i założeń estetycznych. Uwagę zwraca także artykuł Bogusława Pfeifera Królewski panteon sławy. Stanisławowskie wnętrza reprezentacyjne: Pokój Marmurowy, Biblioteka Zamkowa i Sala Rycerska w utworach Adama Naruszewicza i Jana Pawła Woronicza, w którym interesujące zagadnienie zawartości programu ideowego wpisano w artystyczne wyposażenie reprezentacyjnych sal Zamku Warszawskiego. W dwóch artykułach ukazano sylwetki i działalność mało znanych postaci okresu oświecenia. Dariusz Dolański przedstawił Jana Naumańskiego, prekursora przedsięwzięć prasowych ("Nowiny Polskie", "Kurier Polski" i autora kompendiów Geographia novissima (1730) i Historia politica universalis (1732), dzieł zdecydowanie nowoczesnych, inspirowanych oświeceniem podejściem, a Dorota Samborska-Kukuc— nieznaną pisarkę z terenów północno-wschodniego pogranicza Teklę Wróblewską z Dzisny.