Klan wilczycy

Klan Wilczycy to pierwsza część cyklu Wojna Czarownic. Jak na razie przeczytałam jedynie tę część, ale nie wykluczam sięgnięcia po Lodową pustynię i Przekleństwo Odi, tym bardziej, że jeszcze na razie stoją na półce.
Ale raczej nie chodzi o tę półkę, ale o samą treść.
Przypadkiem wzięłam do ręki, przypadkiem otworzyłam pierwszą stronę i zaczęłam czytać.
Oj, to książka dla młodzieży ze wszelakimi konsekwencjami takiego zamysłu. Nie ma co próbować umieścić ją gdzieś wyżej, gdyż chyba właśnie na tym poziomie broni się najlepiej.
Bohaterka, a właściwie całkiem spora ich grupa to czarownice. Jak to w życiu bywa niektóre złe, a niektóre dobre. Tylko, że tutaj ta dobroć i nie dobroć ma swoje może nie wybitnie odkrywcze, ale stabilne, przekonujące podłoże. Autorka buja po starych historiach, przekazach, przepowiedniach pokazując skąd powstał podział na jedne i drugie. W zasadzie czytelnik nie ma wątpliwości co do zasadności jej toku rozumowania, jej pomysłu, można to śmiało przyjąć. I jeśli na dodatek będzie pamiętał, że to jednak książka z poziomu biblioteki dla dzieci i młodzieży, to nie powinien mieć zastrzeżeń.
Myślę, że gdybym czytała książkę w wieku magicznych 13-14 lat, to bardzo chciałabym być taka jak bohaterka. Z karlicy, brzydkiej, z kilkoma piórkami cieniutkich włosów niemal z dnia na dzień Anaid przeradza się z piękność, która nie tylko przyciąga spojrzenia innych, ale również budzi zazdrość i zawiść. Niesamowity rozkwit dzieje się za sprawą odrzuceni...

Zaczęłam czytać "Klan Wilczycy". Byłam pewna, że książka wciągnie mnie od samego początku, a przeczytanie jej zabierze mi tylko kilka wieczorów. Niestety, myliłam się. Początek zniechęcił mnie do dalszego zagłębiania się w lekturę. Wszystko działo się za szybko. Już sam fakt, iż dziewczyna niemalże od pierwszej strony zaczęła poszukiwać matki, która równie dobrze mogła po prostu wyjść na spacer. Niestety, mimo, iż to nie jest jakiś wielki, karygodny błąd, zniechęcił mnie na tyle, by na razie odłożyć książkę na bok.

Zdania co do książki są bardzo podzielone. Ja jednak należę do obozu, który jest zdecydowanie na tak. Historia jest ciekawa i można się bez reszty w niej zatracić. Nie ma niestety nic za darmo i żeby akcja się rozwinęła trzeba przebrnąć przez te kilka rozdziałów. Wreszcie mogłam odpocząć od spotykanego w każdej książce młodzieżowej wątku romantycznego. Ta mała strata została uzupełniona dużą ilością magii. Polecam, jednak trzeba pamiętać, że nie każdemu przypadnie do gustu.

Książka godna polecenia! Nie wampiry, nie wilkołaki, lecz czarownice. "Klan Wilczycy" z pozoru wydaje się być powieścią nudną; jednak, gdy przebrniemy przez parę rozdziałów, trzyma w napięciu i zaskakuje. Walczące ze sobą dwa rody czarownic - Omar i Odish, wątek wybranki, barwne opisy miejsc i świetnie wplecione fragmenty proroctwa. Warto poświęcić trochę czasu na tę pozycję ;)

Spodobała mi się, i mimo, że inni zarzucają jej, że jest dziecinna, to nie potrafię zlokalizować tych fragmentów o które chodzi, dające dowód dziecinności Klanu Wilczycy. Mimo, że nie było w niej jakichś cudów, to czytało mi się szybko i przyjemnie. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy, już poluję w bibliotece na Lodową Pustynię ;DD

Miałam nadzieję na coś interesującego i się zawiodłam. Książka jest nudna, banalna, bardzo uproszona, a postacie płaskie, nie ma nawet jednego wyróżniającego się bohatera. W wielu momentach autorka poszła na łatwiznę (lecz chwała jej że nie umieściła wątku miłosnego). Krótko mówiąc: czytadło na wieczór, gdy mózg już nie pracuje.

Ta książka jest na prawdę fascynująca. Dużo magi, miłości, przyjaźni. Sytuacja zwykłej nastolatki która słabo ma dużo wspólnego z magią... Fascynujące jest pojęcie dwóch światów dobra i zła. Bradzo ciekawe są przypowieści do matki O. To jedna z moich ulubionych książek.

Na początku strasznie ciężko było mi przyzwyczaić się do sposobu pisania autorki. Kiedy już mi się to udało, "Klan wilczycy" z każdą stroną stawał się coraz bardziej przewidywalny... Myślę, że może przypaść do gustu, ale jedynie młodszym czytelnikom.

strasznie przyjemna książka! Klimat stworzony przez autorkę to po prostu majstersztyk i te wszystkie czarownice, magiczne obrzędy, przemiana osobowościowa głównej bohaterki i wiele innych - czysta przyjemność ;)

Ta książka bardzo mi się spodobała. Dzięki niej mile spędziłam kilka godzin na wodą i już nie mogę doczekać się aż przeczytam dalsze części . Serdecznie polecam ; )

Książka ciekawa ale moim zdaniem strasznie dziecinna. Cała ta akcja jakoś mnie nie wciągneła. Dla fanów fantasy może chyba być, ale osobiście nie polecam.

Od pierwszych stron czytało się łatwo i przyjemnie. Ale przyznam, że nie wciągnęła mnie za bardzo przez co czytałam ją ponad dobry miesiąc.

Zabrałam się za nią i nie żałuję, Bardzo mi się podobała, lecz mniej niż druga część.

wciągająca i ciekawa ale troche przewidywalna,szkoda że dopiero w styczniu 3 część