Opinia na temat książki Wszystkie moje kłamstwa

Staram się unikać thrillerów psychologicznych z dramatami rodzinnymi w tle, tym bardziej jeśli dotyczą dzieci. Jednak ta książka szczerze mnie zaskoczyła bardzo ciekawie poprowadzoną fabułą z dużą ilością zwrotów akcji.
Główny wątek zaczyna się w dniu 40 urodzin Erin. Równolegle w trzecioosobowej narracji opowiadana jest historia Jade, 25-letniej córki Erin. Fabułę przeplata wątek z przeszłości, opowiadający o zdarzeniach, które doprowadziły do oddania dziecka do adopcji.
Opisana historia to istny "efekt kuli śnieżnej". Jeden błąd Erin w wieku 14 lat skutkuje całą lawiną problemów. Pozornie lepsze rozwiązanie okazuje się tym najgorszym, a Erin tonie w bagnie kłamstw i manipulacji.
Gdy po latach pojawia się dorosła już córka Jade, bliskicy Erin są skonsternowani.
Gniew i pogarda ze strony męża o purytańskich poglądach, jest implikacją zwlekania i nieustannego przekładania wyznania prawdy.
Dzieci zareagowały zgoła inaczej. Syn się zdystansował, jest zagubiony i skołowany. Córka koniecznie chce nawiązać rodzinne relacje z nowo poznaną siostrą.
Początkowo nie wiadomo, że Jade jest niezrównoważona emocjonalnie w skutek alkoholowego zespołu płodowego.
Używki, które Erin zażywała będąc w ciąży skrzywdziły psychikę Jade, która teraz fałszuje swoją rzeczywistość, ma zaburzenia tożsamości, problemy poznawczo-behawioralne, jest nieobliczalna, neuroróżnorodna, a czasami agresywna.
Interesująca kreacja bohaterów, których reakcje były realne i naturalne. Niektórzy przejawiali pozytywne cechy, inni byli podłymi egoistami, bez grama empatii dla tych, których nazywali rodzicami, dziećmi, przyjaciółmi, czy małżonkami.

Autorka zafundowała mi cały wachlarz sprzecznych emocji oraz różnorodne postrzeganie zachowania bohaterów.