Zdarzyło się nad jeziorem

Książki Vi Keeland uwielbiam. Jak tylko dowiedziałam się, że wychodzi jej najnowsza książka „Zdarzyło się nad jeziorem” wiedziałam, że szybko ją przeczytam, gdyż potrzebowałam jakiejś lekkiej i przyjemnej historii.

Josie Preston potrzebuje złapać trochę oddechu od swojego zabieganego życia w Nowym Jorku. Na wakacje przenosi się do Laurel Lake, miasteczka w którym dorastał jej ojciec. W jego opowiadaniach to miejsce było oazą spokoju i uroku. Gdy Josie dociera na miejsce od razu ma spotkanie trzeciego stopnia ze swoim gburowatym sąsiadem. Fox wydaje się mrukliwym i dość zamkniętym mężczyzną, ale proponuje pomoc w remoncie domu. Z każdym dniem pobytu w Laurel Lake Josie odkrywa nie tylko życzliwość mieszkańców, ale również bardziej przyjazną stronę Foxa. Czy to sprawi, że zapragnie pozostać w tym miejscu?

Przede wszystkim trzeba zaznaczyć, że autorka przyzwyczaiła nas do pewnych schematów w jej książkach. Te historie są bardzo przewidywalne. Ale przy tym naprawdę świetnie napisane. Idealnie odpowiada mi styl pisarki. Potrafię wejść w fabułę na sto procent. Tak było i tym razem, choć na pewno to nie jest najlepsza książka Keeland. Tym razem mamy klimat małomiasteczkowy. Wszyscy wszystkich znają, a plotki rozchodzą się z prędkością błyskawicy. Ale dzieje się to w takim pozytywnym klimacie. Josie znajduje tutaj wiele życzliwych ludzi i zaurocza się tym miejscem. Tak samo dzieje się w przypadku Foxa. I choć jak zwykle, gdy wszystko idzie do przodu, to jednak ...

Dosyć dawno nie czytałam niczego od Vi, więc „Zdarzyło się nad jeziorem” trafiła do mnie w idealnym momencie! Dostałam od niej wszystko to, czego po dobrej książce od autorki oczekiwałam.

Josie po pewnych niepowodzeniach w swoim życiu postanawia na nowo odkryć siebie w domu, w którym wychowywał się jej ojciec, w jego rodzinnej miejscowości. Trafia do małego miasteczka, gdzie wszyscy się znają, a wiadomości wymieniane są szybciej, niż przemieszcza się wiązka światła. Bardzo szybko poznaje swojego nowego sąsiada, jednak ich początki będą dość trudne, bo Fox okaże się ogromnym (dosłownie) gburem, byłym hokeistą. Za złym pierwszym wrażeniem kryje się jednak wielkie serce, w przeszłości zranione, ale pragnące na nowo pokochać. Choć może nie do końca jest tego świadome. Czasem szczęściu trzeba pomóc, a nikt nie zrobi tego lepiej niż małomiasteczkowe plotkary.

Autorce udało wykreować się naprawdę sympatyczne postacie. Josie od razu wkrada się w serce każdego mieszkańca miasteczka (w moje również). Ci chętnie pomagają jej dowiedzieć się więcej o jej ojcu, który od lat nie żyje. Podobała mi się wzajemna dynamika mieszkańców, Vi idealnie oddała małomiasteczkowy klimat. Co do Foxa, skrywał za sobą bolesną przeszłość, która w kluczowym momencie przyćmiła trzeźwe określenie sytuacji, ale jak to w książkach Vi bywa, nawet te najbardziej pokręcone drogi lubią się prostować.

Całość tworzy spójną całość. Książkę czyta się niesamowicie przyjemnie i komfortowo, b...