Opinia na temat książki Zimno zimniej zbrodnia

"Pani już wyjeż­dża? –Wska­zał na samo­chód. –Prze­cież do­pie­ro pani przy­je­chała.
–Tak wy­szło, Henry.
–Może imasz rację, dziec­ko. Wtym domu to już tylko śmierć miesz­ka – mruk­nął, po czym zawo­łał psa iod­szedł w stronę lasu."
Przyznam szczerze, że większości autorów z tej antologii nie znałam, więc tym bardziej dobrze się bawiłam, odkrywając ich.
Każde z tych opowiadań jest inne, ale jednocześnie wszystkie są intrygujące i utrzymane w zimowym klimacie. Jedne są bardziej mroczne, drugie mniej. Na przykład "Wadera" Roberta Otaszewskiego oparta jest na klasycznym kryminalnym schemacie, gdzie zostaje popełnione przestępstwo, a para policjantów szuka winnego (bardzo podobała mi się tutaj dynamika między bohaterami). Z kolei u Bartka Szczygielskiego powiało grozą i takim "creepy" klimatem, swoją drogą autor po raz kolejny stworzył genialne kobiece postacie i to zaledwie na paru stronach.
Zaskoczył mnie też, pozytywnie, Ryszard Ćwirlej zabawnym i wywołujacym nostalgię, opowiadaniem osadzonym w latach sześćdziesiątych.
A czyją historię z przyjemnością poznałabym w pełnowymiarowej powieści? Zdecywonie Anny Rozenberg, jej "Śnieznoczerwony", pozostawił u mnie duży niedosyt.
Jedyne opowiadanie, które trudno mi się czytało i którego, przyznaję, nie za bardzo zrozumiałam to "Mała ojczyzna" Marcina Wrońskiego, z całą pewnością nie są to moje klimaty.
Podsumowując jeśli cenicie sobie antologie, ciekawe historie kryminalne oraz różnorodność, to "Zimno, zimniej, zbrodnia" będzie naprawdę dobrym wyborem.