Kosodom

Dwójeczka trzyma poziom poprzedniej części. Bardzo dobra fantastyka, niby młodzieżowa, ale idealna także dla dorosłego czytelnika. Dalsze losy bohaterów z poprzedniej części, historia się rozwija dynamicznie. Pisać o fabule jednak nie wolno bo to nierozerwalny dalszy ciąg pierwszego tomu o tytule „Kosiarze”. Świetna narracja i jeszcze lepsze zwroty akcji. Szkoda, że nie ma jeszcze w Polsce trzeciego tomu. Ja wysłuchałem audiobooka w bardzo dobrej aranżacji Marcina Popczyńskiego, podobnie jak 1 tom, mogę z czystym sumieniem polecić.

Miałam nadzieję, że drugi tom będzie trzymał poziom pierwszego, ale niestety wypada on słabiej, ale tylko odrobinę. Powód? W pierwszej połowie lektury, akcja się po prostu ślimaczy - mniej dynamiki, więcej zawiłości, dopiero ostatnie 100 stron wymiata, a końcówka mocno zaskakuje.
Otwarte zakończenie sugeruje także kontynuację z nadzieją na spektakularne zakończenie całego cyklu.
O ile zostanie wydane. Z tego co mi wiadomo,
tłumaczenie na język polski 3 części cyklu utknęło w martwym punkcie już od 2019 roku i nie wiadomo, co dalej. Dalszych informacji brak.
A szkoda.
Seria ma całkiem niezły potencjał i dobrze byłoby wydać ją w całości, a nie w "kawałkach".

Pamiętacie cykl Żniwa Śmierci i jego pierwszy tom pod tytułem „Kosiarze”? Miałam okazję zrecenzować go dla Was jakiś czas temu. Bardzo ucieszył mnie fakt, że „Thunderhead” pojawił się u nas tak szybko. Przepiękna okładka przykuwa wzrok, a odczuwane przeze mnie emocje w chwili, kiedy mogłam pochwycić książkę w dłonie były ogromne, wprost nie do opisania. Ogrom ciekawości mieszał się z radością, a kiedy zasiadłam do czytania świat rzeczywisty przestał dla mnie istnieć. Byli tylko kosiarze, nowy porządek i Kosodom. Względem książki miałam spore oczekiwania, chociaż staram się tego nie robić w tym przypadku to było silniejsze ode mnie. Wiem, że wielu Was tego nie zrozumie, ale kiedy sięgniecie po książkę, nie będziecie mi się dziwić.

Głównymi bohaterami książki autorstwa Neala Shustermana pod tytułem „Thunderhead” są Cintra i Rowan. Wiele minęło odkąd zostali wytypowani na szkolenie, aby zostać Kosiarzami. Żyją w świecie, który na pozór jest idealny, jednak aby miał pewną równowagę, są potrzebni Kosiarze którzy odbierają życie tym którzy powinni znaleźć się w zupełnie innym miejscu. Życie takiego Kosiarza jest dość skromne, ma wiele zasad i nakazów, którym trzeba się podporządkować, czy wszyscy będą grzecznie się z tym godzić? Zdecydowanie nie, każdy w takiej sytuacji chciałby zmian. W drugim tomie Cintra i Rowan rozdzielają się, ona dostaje imię Anastazja i stara się przywyknąć do nowego życia, które przyjdzie jej wieść. Zupełni inaczej zachowuje się Ro...

„Kosiarze” zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Od początku do samego końca książka wciągnęła mnie. Polubiłam głównych bohaterów oraz świat stworzony przez autora. I dlatego z niecierpliwością czekałam na kontynuację. Byłam ciekawa czy kolejny tom będzie równie dobry? Czy akcja będzie tak samo dynamiczna i momentami zaskakująca? Moje obawy zostały szybko rozwiane. Po przeczytaniu pierwszego rozdziału wiedziałam już, że przepadłam.

„Thunderhead” to drugi tom cyklu Żniwa Śmierci. Znajdziemy tutaj kontynuację wątków rozpoczętych w „Kosiarzach”. Główni bohaterowie postanawiają rozdzielić się by walczyć z „nowym porządkiem” Oboje wiedzą, że muszą nastąpić zmiany, ale każde z nich ma inne pomysły jak to zrobić. Citra postanawia walczyć z zepsuciem od środka. Z czasem zyskuje szacunek wśród Kosiarzy. Rowan ma inny pomysł. Staje się mrocznym bohaterem, który sam wymierza sprawiedliwość. Za pomocą ognia niszczy skorumpowanych kosiarzy. Czy uda im się opanować sytuacje? Kim jest Greysona Tollivera i co go łączy z Thunderhead.

Początek książek jest trochę mało dynamiczny. Wydawało mi się, że nic się nie dzieje. Ale później zaczęła przyspieszać i nie potrafiłam już oderwać się od wykreowanego świata. W cyklach książek lubię być świadkiem jak główni bohaterowie zmieniają się, dojrzewają i zupełnie inaczej patrzą na funkcje, które im przydzielono. W tym tomie pojawiają się również nowe i bardzo ciekawe postacie.

„Thunderhead” je...

"Świat jest niesprawiedliwy, a jego natura okrutna".

Czas na drugi tom niesamowicie wciągającej serii, która pod przykrywką dystopii przesyła rozważania o ludziach i świecie. W pierwszym tomie poznaliśmy od kuchni świat Kosiarzy, teraz czas na chmurę Thunderhead oraz ludzkość oraz historię dwójki bohaterów, których kiedyś łączył jeden cel a teraz dzieli wiele.

"Po co opłakiwać niewybrane ścieżki? Lepiej skupić się na tej, która pozostała".

W świecie bez głodu, gdzie nieśmiertelność jest czymś normalnym pojawia się śmierć. Czytając o dalszych losach bohaterów, a także śledząc ścieżki nowych podczas czytania zadajemy sobie pytanie czy idealny system jest tym czego nam brakuje. Czy kamery wszędzie i głos, który zawsze pomoże jest tym co by pomogło? Z jednej strony skonstruowany przez autora świat wydaje się idealny, tak jak i Thunderhead z drugiej jednak strony kontrola nad wszystkim, nawet ta ukryta jest nieco przerażająca. A dzięki drugiemu tomowi nasze myślenie może nieco zmienić kierunek. Widać tu już wyraźniej jak sam autor bawi się z nami i pozostawia nam pole na nasze przemyślenia.

"To, co rozbrzmiewa zawsze odbija się echem".

Główni bohaterowie jak zawsze zaskakują. Rowan jest jeszcze ciekawszą postacią niż na początku zmieniając postrzeganie kodeksu moralnego, wygląda nieco jak kot który ma 7 żyć. Postać Kosiarz Anastazji nieco mnie irytowała, postać w sama sobie choć ambitna i inteligenta przez nową rolę...

Pierwszy tom był świetny, ale ten jest jeszcze lepszy!

Opowieść jest pełna zwrotów akcji, które wręcz powalają czytelnika na kolana. Dzieją się rzeczy, których nawet Thunderhead nie byłby w stanie przewidzieć. Nie raz zadawałam sobie w głowie pytania: ale jak? dlaczego? I to nie dlatego, że coś zostało słabo opisane, niewyjaśnione, tylko przez rozwój zdarzeń, które budziły mój lęk, niepokój, a nawet wręcz przerażenie. Bałam się nie tylko o bohaterów, do których mocno się przywiązałam, ale całej budowy świata i działających w nich praw.

Zakończenie to wisienka na torcie. Czytałam i nie dowierzałam. To, jak autor rozwiązał wszystko, sprawia, że muszę mieć kontynuację na wczoraj!

“Kosiarze” Neala Shustermana to jedno z największych zaskoczeń - i przy okazji jedna z najlepszych książek - tego roku. Świat wykreowany przez autora zrobił na mnie ogromne wrażenie, z kolei wizja społeczeństwa, które jest na swój sposób nieśmiertelne, a także kosiarzy, którzy jako jedyni mogą odbierać ludzkie życia, została przedstawiona fascynująco. Szczególnie jeśli zastanowimy się nad takimi kwestiami jak sumienie, człowieczeństwo czy odpowiedzialność za czyjeś życie lub śmierć...

W drugim tomie jeszcze większą rolę odgrywa Thunderhead - sztuczna inteligencja, która sprawuje władzę nad wszystkim i wszystkimi na świecie. No, poza kosiarzami - ci stoją ponad jakimkolwiek prawem. Tematy związane z AI zawsze mnie fascynowały, dlatego tym chętniej czytałam o Thunderheadzie i analizowałam jego działania. Z takim samym zaangażowaniem śledziłam losy Citry (a właściwie kosiarz Anastazji) oraz Rowana (znanego teraz jako kosiarz Lucyfer). Oboje zaangażowali się w trwający w Kosodomie konflikt, lecz każde z nich w zupełnie inny sposób...

Drugi tom zdecydowanie utrzymał poziom i dynamikę pierwszego. Fabuła została wykreowana tak doskonale, a bohaterowie przeszli tak dużą przemianę, że każda strona, każdy rozdział, był absolutnie wyjątkowy. A zakończenie? Doskonałe! Tego się zupełnie nie spodziewałam!

To nie jest lekka i odmóżdżająca książka, o której można szybko zapomnieć. To pełna intryg, politycznych gierek, filozoficznych rozważań i trudnych decyzji...

"Thunderhead" to druga część z serii Żniwa śmierci autorstwa Neal Shusterman.
"Kosiarze" byli odkryciem, byłam nią zachwycona i na maksa wkręciłam się w tę historię i w ten świat przedstawiony w książce. Pierwszą część pochłonęłam bardzo szybko, a po jej skończeniu wiedziałam, że przeczytam kontynuację, gdyż byłam jej bardzo ciekawa.

Dzięki booktourowi poznałam dalsze bohaterów. Ta część jest zdecydowanie spokojniejsza, jest mniej zbiorów wykonywanych przez kosiarzy i nie ma mocnych opisów. Porównując obie części ta była trochę słabsza od poprzedniej, momentami mi się ona dłużyła. Dobrze, że wystąpiło tu kilka zaskakujących zwrotów akcji.
Ta część skupia się bardziej na Thunderhead czyli sztucznej inteligencji, ale mnie najbardziej ciekawiły dalsze losy Rowana (poznaliśmy go jako kosiarza Lucyfera), a także kosiarz Anastazji czyli Cintry. Pojawia się tu też nowy bohater, a jeden zostaje przywrócony 😅 który nie źle na koniec namieszał. 🙈
Zakończenie na wielki plus, dla niego warto było przebrnąć przez niektóre nudne opisy. Końcówka była RE-WE-LA-CYJ-NA! Zdecydowanie chce więcej 😈