Opinia na temat książki Żony

"Każdy, kto tak rozpaczliwie pragnie utrzymać drugą osobę przy sobie, już ją stracił." (str.8)

Bohaterka marzyła by być kochaną, odnosić sukcesy i mieć udane dzieci. Zakochana w swoim mężu , którego widywała raz w tygodniu stała się uległa i troskliwa. Pragnęła go mieć tylko dla siebie, a dzieliła go z dwiema innymi kobietami. Była o nie zazdrosna. Układ ten trzymała w tajemnicy. Żony się nie znały i nie kontaktowały ze sobą.

Jej życie to huśtawka nastrojów, od smutku do radości, nadziei i zwątpienia, miłości i zazdrości. Pewnego razu w akcie desperacji podejmuje decyzję o poznaniu pozostałych żon wbrew umowie zawartej z mężem. Powoli odkrywa prawdę o nich. Próbuje dojść do ładu ze swoimi uczuciami, co nie jest łatwe. Długo akceptowała swoją sytuację, aż w końcu coś w niej pękło, tym bardziej że mąż w końcu pokazuje prawdziwe oblicze, które w niczym nie przypominała tego miłego, sympatycznego, zakochanego człowieka jakiego poznała. Mąż manipuluje nią przez co często czuje się odrzucona.

W dzieciństwie była dobrym, posłusznym dzieckiem. Nie sprawiała rodzicom kłopotów w przeciwieństwie do jej siostry. Brak zainteresowania ze strony rodziców i potrzeba akceptacji doprowadziło do związku z mężczyzną, na który rozsądna kobieta by się nie zdecydowała. W jej świecie wszystko się zmienia. Nic nie jest takie jakie było. Usiłuje dociec prawdy, lecz na swojej drodze napotyka same przeszkody. Wydaje jej się że jest przebiegła, lecz mąż ją przebija. Momentami wydaje się jej że traci zmysły. Z czasem pojmuje jak była naiwna i wiara w jej męża zostaje poważnie zachwiana. Żyła z mężczyzną, którego praktycznie nie znała. Kontakt z żonami otwiera jej oczy na prawdziwą naturę jej męża.
Zakończenie powieści jest zaskakujące i niespodziewane.