Nie wiem za bardzo jak ocenić tą książkę. Było wiele plusów i minusów. Plusem jest lekkość. Książka nie jest długa, nie ma wiele wątków, więc czyta się bardzo szybko. Bardzo spodobała mi się postać Jess, bardzo pogodna osoba. Minusy? Oklepane. Jeśli ktoś szuka czegoś wyjątkowego, niestety się rozczaruje. Książka jest co prawda o demonach, ale opowi...
Bardzo dobra kontynuacja, ale pierwsza część bardziej mi się podobała. Bardzo zaskakujący koniec, który najbardziej mi się spodobał. Mam nadzieję że niedługo zabiorę się za kolejne części ;3.
Piękna, piękna. Ta książka opowiada przede wszystkim o prawdzie, która czasami może być szokująca i smutna. Podbiła moje serce lekkością, oryginalnością i pięknem - zawartym w treści.
Podobała mi się. Naprawdę ta książka wywołała u mnie pozytywne zaskoczenie. Jest napisana bardzo dobrym, przeżytym językiem. Do tego zawiera bardzo dużo, cennych i złotych myśli. Sam fakt że tą książkę napisała polska autorka jest zadziwiający.
Gorsza. Wydaje mi się że ta część jest dużo gorsza. Całą książkę Ever użalała się nad sobą, próbowała przekonywać do siebie Damena. Stało się to dość irytujące po pewnym czasie, rozumiem że dziewczyna go kocha ale ile można? Do tego jej okropne zachowanie pod koniec książki, nigdy szczerze jej nie lubiłam ale żeby zrobić coś takiego osobie którą si...
Wspaniała. Coś wspaniałego. Ksiażka naprawdę posiada w sobie to coś. Jest najlepszym dowodem że młodzież nie tylko może zachwycić się fantastyką albo romansem, ale za to może zachwycić się pełną emocji i napięcia, książką przygodową. Jestem pod wielkim wrażeniem książki.
Piękna okładka, może od tego zacznę. Naprawdę zachwycająca i hipnotyzująca. Do tego zachęcający opis przez który miałam dużą ochotę zagłębić się w tą książkę. Polubiłam Camellię, wydawała mi się bardzo interesująca. Główna bohaterka w książce zajmowała się ceramiką, co przykuło moją uwagę bo sama chodziłam na takie warsztaty i przez pewnien czas in...
Alison, oczami książki była przedstawiona tak idealnie. A przecież nie była idealna, ani trochę. Wniosukjąc po książce była wredna, a co z tego że była piękna? Skoro jej osobowość wysysana była przez czarną dziurę, co ją zaciągneło do gorobu. Czytając książkę non stop nasilała mi się młodzieżówka, ale za to dobra młodzieżówka. Mało akcjii, ale za t...
Miłość zawsze kojarzyła mi się z ciepłem, motylami w brzuchu i szczęściem, ale po przeczytaniu tej książki sądzę że można zainterpretować to słowo trochę inaczej. Walka, zimno, lód, wszystko albo nic. Trzeba mieć talent żeby umieć przedstwaić to silne uzucie w tak mało sympatycznej postaci. Maggie Stiefvater się to udało. W przepiękny sposób przeds...
Ta część mi się podobała, ale na kolana nie powaliła. Znowu denerwowała mnie główna bohaterka, jej niezdecydowanie... makabryczne. Mam w sumie też dość narracji. Pomysł świetny, wykonanie leży. Jednak muszę zaznaczyć że polubiłam ojca Janie, książkę ogólnie czytało się dobrze, ale są minusy. Podsumowiując, najbardziej podoba mi się 'Mgła'.
Książka mi się podobała. Nie była może ona ambitna czy oryginalna, ale przynajmniej napisana dobrym językiem. Przyznam się, że czytałam ją bardzo długo. Sama tak naprawdę nie wiem dlaczego. Jednak żaden z bohaterów nie przykuł mojej uwagi, co jest dość dużym minusem.
Pierwsza część kompletnie nie zrobiła na mnie wrażenia. Ale ta, zdecydowanie bardziej mi się podobała. Jednak, nadal denerwowała mnie główna bohaterka. Była tak bez barwna, że pożal się Boże. Jej zachowanie czasami było na poziomie czternastolatki, a nie osiemnastolatki, aczkolwiek w książce więcej się dzieje i zdecydowanie oceniam na plus.
Czytałam dawno, ale polubiłam tą książkę. Podobały mi się opisy kwiatów czy krajobrazów, sama akcja rozgrywała się wolno, ale książkę zdecydowanie warto przeczytać... Jednak, główni bohaterowie w ogóle nie przypadli mi do gustu.
Bez rewelacji. Nie wiem czym tu się zachwycać. Książka nie jest zła, ale nie jest jakaś super dobra. Męczyła mnie narracja i sama postać głównej bohaterki. Można przeczytać, ale jak się nie ma nic lepszego na oku. Owszem, przeczytam kolejne części i mam nadzieję że będą lepsze. Trochę się zawiodłam.
Książka wydawała mi się interesująca, bardzo oryginalny i poruszający temat.. Pomyślałam że wypożyczę z bliblioteki. Z początku miałam negatywne zdanie o książce, nudziły mnie opowidania i czytałam to bardzo długo.. Okazało się że przy końcowych opowidaniach, książka zrobiła się świetna. Były to zaledwie cztery opowiadania, ale warto było poczekać....
Książka podobała mi się bardziej od poprzedniej. Jest godna polecenia i naprawdę potrafi wciągnąć. Zakończenie jest tajemincze i zachęca do przeczytania trzeciej książki z tej serii.
Pierwsza klasa w podstawówce, mama mi czytała. Takie książki zawsze miło powspominać. Faktycznie, ilustracje były cudowne. Choć książka krótka, bardzo sympatyczna. Hicior dzieciństwa.
Tfu. Pamiętam że czytałam ją z bólem i ogromnym oporem, jednym określeniem?Nacierpiałam tej książki. Po prostu najgorsza, nie wiem jakim cudem została ona lekturą w czwartej klasie. Język jest naprawdę okropny, do dziś pamiętam jak zaglądałam do słownika, albo pytałam się brata co oznaczają poszczególne słowa. Nawet, czy przeczytałam ją do końca? C...
Książka bardzo mi się podobała. Bardzo szybko się czyta, dla nałogowych czytaczy jest to na jeden wieczór. Przypadła mi do gustu bohaterka. Nijaka Weronika. Książkę czyta się bez żadnego owijania w bawełnę i bez najmniejszego oporu, język jest prosty. Ale, żeby nie było tak cukierkowo, dodam że fabuła jest może trochę oklepana, no bo w końcu kolejn...