Pewnego wrześniowego dnia w 1966 roku szesnastoletnia Harriet Vanger znika bez śladu. Prawie czterdzieści lat później Mikael Blomkvist - dziennikarz i wydawca magazynu "Millennium" otrzymuje nietypowe zlecenie od Henrika Vangera - magnata przemysłowego, stojącego na czele wielkiego koncernu. Ten prosi znajdującego się na zakręcie życiowym dziennikarza o napisanie kroniki rodzinnej Vangerów. Okazuje się, że spisywanie dziejów to tylko pretekst do próby rozwiązania skomplikowanej zagadki. Mikael Bl..omkvist, skazany za zniesławienie, rezygnuje z obowiązków zawodowych i podejmuje się niezwykłego zlecenia. Po pewnym czasie dołącza do niego Lisbeth Salander - młoda, intrygująca outsiderka i genialna researcherka. Wspólnie szybko wpadają na trop mrocznej i krwawej historii rodzinnej. "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" to doskonały, pełen pasji thriller, w którym tajemnica trzyma czytelnika w napięciu aż do samego końca. Po książki Larssona na całym świecie sięgnęło już prawie 9 mln czytelników! Tę książkę można czytać na wielu płaszczyznach: jako kryminał pełen mrocznych tajemnic, jako znakomitą, wielowątkową powieść współczesną, pełną prawdziwych zdarzeń i osób, jako thriller psychologiczny z doskonale skrojonymi sylwetkami bohaterów. Autor ma fantastyczną zdolność jednoczesnego prowadzenia wielu skomplikowanych wątków, które błyskotliwie wiąże ze sobą. To pierwsza z trzech książek o Mikaelu Blomkviście i Lisbeth Salander zebranych w serii "Millennium" Mimo 640 stron - trudno się od niej oderwać! Wprowadzenie do serii Millennium Książki z serii Millennium to doskonałe powieści kryminalne z zawiłymi historiami i interesującymi, bardzo rozwiniętymi charakterami bohaterów. Wywodzą się z najlepszej szwedzkiej tradycji fikcji i literatury kryminalnej, którą rozpoczął w latach 60. ubiegłego wieku Sjowall & Wahloo a kontynuowali Henning Mankell, Hakan Nesser i wielu innych doskonałych autorów. Powieści te są wyjątkowym zjawiskiem nie tylko w Skandynawii. Stają się jedna po drugiej hitami na listach bestsellerów w całej Europie. Prawa do tłumaczenia serii sprzedano do ponad 34 krajów. W Danii i Norwegii książki Stiega Larssona zajęły pierwsze miejsce na liście najlepiej sprzedających się książek 2007 roku, wyprzedzając nawet Harry'go Pottera. Pierwsza książka trylogii Millennium Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet, ukazała się na początku 2005 roku. W 2006 opublikowano kolejny tom serii Dziewczyna, która igrała z ogniem. W połowie 2007 roku wydano ostatnią część serii Zamek z piasku. Wiosną 2008 rozpoczęto realizację filmu na podstawie trylogii Millennium. Premiera pierwszej części filmu przewidziana jest w 2009 roku. Bohaterami wszystkich trzech serii są Mikael Blomkvist - dociekliwy dziennikarz finansowy i wydawca niezależnego magazynu Millennium oraz Lisbeth Salander - intrygująca outsiderka i utalentowana hakerka komputerowa, pracująca jako wolny strzelec dla służb bezpieczeństwa. Ta niezwykła para w każdej z części serii podejmuje wyjątkowo trudne wyzwania. W opinii wielu wydawców, wszystkie historie zawarte w trylogii: śledztwa, dochodzenia w sprawie morderstwa, czy finansowe krętactwa wydarzyły się naprawdę. Seria Millennium z prawdziwym entuzjazmem przyjmowana jest również przez krytykę. Jeden z wielu pochlebnych głosów z "Readings Books Review" (Australia): Te książki to SENSACJA!!! i będą najważniejszym i najbardziej czytanym kryminałem tego roku!!! Mimo iż cała seria istnieje na rynku wydawniczym zaledwie od dwóch lat, TO JUŻ KLASYKA NAJWYŻSZEJ KLASY!!!
W 2011 roku powstała ekranizacja książki pod tytułem "Dziewczyna z tatuażem". Główne role zagrali z głównymi rolami Rooney Mary i Daniel Craig. Reżyserem filmu jest David Fincher.
Po głośne i popularne bestsellery sięgam z pewnym dystansem. Już kilka razy zdarzyło się, że to, co podobało się innym, mnie kompletnie nie ruszyło. Trylogię Larssona znalazłam pod choinką w ostatnie Boże Narodzenie ...więcej »
Stieg Latsson - dla jednych znany szewdzki dziennikarz i ekspert od ruchów nazistowskich, antydemokratycznych, rasizmu czy przemocy wobec kobiet - dla drugich autor bestsellerowej tylogii Millenium, który niestety nie...więcej »
O tak ! I jeszcze raz tak! To jest mój żywioł, z którego nigdy nie wyrosnę. Kryminały to mój konik, więc każda powieść, każde morderstwo nie dość, że jest czytane z zapartym tchem, to jeszcze sama je rozwiązuje. Tak w...więcej »
Książka o niezwykle fascynującym tytule. W zasadzie nie wiadomo, czego spodziewać się po takim tajemniczym nagłówku, a tym bardziej nie wiadomo, czego spodziewać się po kolejnej nagłośnionej, rozreklamowanej i będącej...więcej »
O serii „Millenium” po raz pierwszy usłyszałem jakiś czas temu w telewizji, podczas porannego programu na TVN, gdzie był puszczany materiał o ekranizacji tej nietuzinkowej, szwedzkiej powieści. Już wtedy zakodowałem s...więcej »
Przyznaję, że zastanawiałam się przez chwilę czy jest sens pisać o książce, którą czytali już niemal wszyscy i o której większość recenzentów wyrażała się z dużym uznaniem - tym bardziej, że i moja opinia się z tego t...więcej »
Wszędzie pełno "ochów" i "achów" nad książką. Multum recenzji przewijających się na blogach. Zafascynowane rzesze czytelników. Ekranizacja budząca duże emocje. Nagrody. Czy pozycja warta jest takiego rozgłosu?
Stie...więcej »
,,-Jeszcze jeden mężczyzna, który nienawidzi kobiet - mruknęła w końcu pod nosem.''
Mikael Blomkvist jest dziennikarzem i wydawcą magazynu ,,Millenium'', który zostaje oskarżony o zniesławienie przemysłowca Hansa-E...więcej »
Słynna saga Millenium Stiega Larssona zrobiła furorę na całym świecie. Kto bowiem nie słyszał o tej książce albo o słynnym filmie pod trochę innym tytułem: „Dziewczyna z tatuażem”? Nie ma chyba takiej osoby. U mnie zn...więcej »
Nie ma zbrodni doskonałej. Każde przestępstwo, nawet to najlepiej i najdokładniej zaplanowane, prędzej czy później wyjdzie na jaw. Ludzie, którzy z premedytacją czynią źle, często sądzą, że kara ich nie dosię...więcej »
Pożyczyłam od koleżanki, kiedy nie miałam pomysłu, co poczytać, a to akurat rzuciło mi się w oczy u niej na półce.
Ostatecznie przerzuciłam się jednak na ebook.
Bałam się, że książka będzie przereklamowana, bo wiele już o niej słyszałam, ale nie rozczarowałam się, mimo że mniej więcej w połowie przyszło mi do głowy, co mogło się stać z Harriet.
Wciągnęłam się w tę historię.
Wprawdzie nie uważam tej powieści za arcydzieło, ale nie żałuję poświęconego czasu.
Moje słownictwo się raczej nie wzbogaciło podczas czytania, ale jestem skłonna to wybaczyć.
Prawdopodobnie przeczytam pozostałe części.
nie rozumiem fenomenu tej powieści. jak dla mnie to średni kryminał. ale w tych czasach to kobiety głównie czytają. kolejny babski hit taki jak ,,kod da vinci,, .czyta sie fajnie ale nic poza tym,
O tak, jedna z najlepszych książek, jakie czytałam! Kniga niczego sobie, mogłaby człowieka zabić, gdyby spadła z wieżowca, ale i tak wchłonęłam ją w przeciągu dwóch dni. Uwielbiam Blomkvista!
Genialny kryminał! Mimo tego, że znałam rozwiązanie całej zagadki z Harriet poprzez wcześniejsze zobaczenie ekranizacji książki, to i tak czytałam ją z zapartym tchem, a także tak samo denerwowałam się i bałam o Mikaela jak w kinie podczas seansu "Dziewczyny z tatuażem". W dodatku tak wsiąkłam w czytanie, że poświęcałam temu każdą wolną chwilę, odbierając sobie np. czas na sen. Ale było warto i w ogóle nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę. Mam nadzieję, że kolejny tom również mnie nie zawiedzie i zapewni świetną rozrywkę.
Fenomenalna. Wręcz niewiarygodna. Cała trylogia jest historią, której nie można pominąć. I nie można się od niej oderwać. Cudowne jest to, że nie doznałam zawodu czytając książkę po napotkaniu tylu zachwyconych nią głosów (prywatnie i w mediach), bo czasem niestety najlepsze recenzje mają się nijak do książki. Tutaj odwrotnie - pochlebne słowa były jeszcze zbyt mało pochlebne dla tej rewelacyjnej powieści. Gorąco polecam
Aż trudno uwierzyć, że ma ponad 600 stron. Wciąga, jak cholera; czyta się dosłownie migiem i aż się prosi o więcej. Niezwykle prawdziwa, zawikłana, z pomysłem. Bardzo gorąco polecam.
Czyta się jednym tchem, pochłonęłam ponad 600 stron w dwa dni. Styl porządny, ale bez fajerwerków - cóż, rzadko trafia się na kryminał pisany tak, jak robił to Dostojewski:) Akcja - znakomita i wciągająca. Postaci świetnie skonstruowane, żywe i prawdziwe. Opowieść wielowątkowa, wielopłaszczyznowa - życie prywatne i zawodowe bohaterów przeplatają się, ale są osobnymi opowieściami, motyw główny jest równoważny z motywami pobocznymi, nie spycha ich poza nawias, do tego smutny i przerażający, ale bardzo prawdziwy obraz współczesnego społeczeństwa szwedzkiego, w którym nie ma już świętości i miejsca dla normalności - rodziny, wierności, samodzielności, pomocy ze strony władz, sprawiedliwości, w którym króluje przemoc i oszustwa.
Jeśli chodzi o książkę, to mogę wyrażać się w samych superlatywach!:):):)
Nie wiem jak, ale tej książki się nie czyta, lecz pożera. Zaczęłam po południu skończyłam o 5 nad ranem. Od dawno żaden kryminał nie wciągnął mnie aż tak. Z początku sceptyczne nastawienie zostało zastąpione po ok. 100 stronach całkowitym pochłonięciem w fabule. Atmosfera, zagadka i główni bohaterowie. Cudo ! Szczególnie Lisbeth. Natychmiast biorę się za "Dziewczynę, która igrała z ogniem".
Polecam ze względu na Lisbeth. Jest intrygującą i nieprzewidywalną bohaterką. Doświadczoną przez los, napiętnowaną psychcznie przez ''mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet''. Tych znienawidzonych bez powodu kobiet jest w tej powieści kilka i dla mnie jest to najbardziej istotny wątek. Polecam
Niesamowita historia! Aż ciężko uwierzyć jakim cudem autorowi udało się stworzyć tak tajemniczą osobę jak Lisbeth. Na pewno zdecyduję się na kolejne tomy.
Żałuję niezmiernie, że najpierw obejrzałam film, a dopiero teraz przeczytałam książkę. Czytałam bez większych emocji, bo i tak wiedziałam co się stanie. Drugi raz nie popełnię tego błędu!!
Na mnie nie podziałał urok tej książki. Słyszałam, że jak już zaczniesz lekturę, nic innego się nie liczy. Starałam się przeczytać ją w miarę szybko tylko i wyłącznie dlatego, że spieszę się do kina na ekranizację Finchera. Bo kiedy musiałam odłożyć książkę, nie obgryzałam paznokci ze zdenerwowania i wcale mnie do niej nie ciągnęło. Muszę się zgodzić z opinią, że jest przegadana. Za dużo elementów "byłem w sklepie, kupiłem to i to". Zbyt wiele wybiegów w przeszłość, za mało akcji. W pewnym momencie autor znacznie przyspieszył, jakby miało mu braknąć stron i bohaterzy nagle bardzo łatwo wpadali na kolejne tropy. Poza tym intryga moim zdaniem niedopracowana i niezbyt skomplikowana, właściwie jeden pomysł wystarczył za rozwiązanie całej zagadki. Nie uważam jakoby książka ta miała być zła. Jak już siedzisz z nią na kanapie, to faktycznie potrafi zatrzymać przy sobie przez dłuższy czas i tak czy siak warto ją przeczytać, chociażby dla Lisbeth Salander, która jest ewidentnie największym atutem całej powieści i chyba tylko ona sprawiła, że mam chęć przeczytać resztę trylogii. Oraz może nadzieja, że Larsson poprawił swój warsztat w następnych tomach, bo niewątpliwie miał potencjał.
Dużo osób krytykuje, za długi wstęp na 300 stron. Według mnie wstępny opis był dobry, w końcu rodzina Vangerów była dość liczna. Coś zaczyna się dziać. Nie gwałtownie jak w innych kiepskich kryminałach, lecz stopniowo co daje realistyczny efekt. Do mojego gustu przypadła, szybko przeczytałam i przyjemnie. Ale nie powiem, gdy zobaczyłam jej grubość miałam pewne obawy :D
jak dla mnie, jest to książka trochę przereklamowana. nie jest zła, ale tez nie porywa. momentami przewidywalna. koniec książki przypominała mi tanie romansidło.
Wg mnie książka zdecydowanie przegadana. Akcja rozkręca się dopiero po 300 stronach, czytałam tylko ze względu na pozytywne opinie wielu Kanapowiczów;) Może i sama intryga niczego sobie, ale bez przesady, nie porywa i zaskakująca też nie jest. Na razie raczej nie sięgnę po kolejne części, bo szkoda czasu 600-stronicowy beton, gdy można w tym czasie przeczytać 2 równie ciekawe książki i nie zasnąć przy tym.
Książka, którą pochłonęłam w niecałe 2 wieczory. Wciągająca, intrygująca, zapierająca dech.Arcydzieło to chyba mało powiedziane!Lepszej trylogii nie czytałam!Każda z trzech części ma świetną akcję, wciąga, zatrzymuje i pozostawia cudowne uczucia!
Zaskakujący we zwrotach akcji kryminał. Wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Pierwszorzędny kryminał, który polecam wszystkim, którzy lubią czytać tego gatunku książki.
Książka dosyć fajna, ale gdzieś tak od połowy. Przez pierwszą część strasznie się wynudziłam i miałam, kilka razy, ochotę odłożyć książkę. Jednak w ogólnym rozrachunku to cieszę się, że tego nie zrobiłam.
Trudno mi jednoznacznie ocenić, jest to powieść tak 'wszech...', że trudno jest ocenić na plus lub na minus. Bardzo spodobali mi się bohaterowie, zarówno Salander jak i Blomkvist,ale też ci poboczni byli wyraziści i prawdziwi.
Cała ta historia Harriet Vanger wydawała mi się na początku lekko naciągana i łatwa do przewidzenia.Ale zakończenie mnie zaskoczyło.
Muszę jednak przyznać, że się trochę zawiodłam.Spodziewałam się czegoś o wiele lepszego.
Aha, zapomniałam o jednej z ważniejszych spraw z nią związanych - książka traktuje o ważnym problemie społecznym wskazując na fakty, często niewygodne i ukrywane o których mówić niełatwo a o których mówić trzeba. Szacunek dla Larssona, kolejna zbyt szybka śmierć..
Niesamowicie wciągająca, pomimo ogromu obowiązków nie potrafiłam jej odłożyć i przeczytałam w kilka godzin, świetna fabuła i w pełni uzasadniony rozgłos!
"Cały ten szum jest w pełni uzasadniony(...)" The Times.
Nie dla mnie. Książka faktycznie jest dobrze napisana, ale niestety, nie zachwyciła mnie. A szkoda, bo naprawdę dużo od niej oczekiwałam.
Nie czytałam kryminałów ale tą książkę polecono mi w księgarni, z lekkim dystansem ale kupiłam i przeczytałam jednym tchem, fenomenalny język, trzymająca w napięciu i grająca na emocjach czytelnika
To jest absolutny fenomen. Książka sensacyjna, która jest tak znakomicie napisana, że nie znajdziecie w tym gatunku czegoś, co by się choć mogło do niej zbliżyć. Książka absolutnie doskonała (oczywiście w gatunku, bo nie można jej porównywać do Nabokova czy Bułhakowa).
Niesamowita książka. Wciąga już od pierwszej strony. Autor ma/miał wspaniały styl pisania. Powieść ma wiele wątków. Jeden się kończy, drugi się zaczyna. Nieodczuwalny jest fakt, że książka liczy ok. 600 stron. To jest to. Nie mogę odżałować śmierci Stiega.
Świetny kryminał. Godny polecenia. Muszę znaleźć chwilkę czasu i zabrać się wreszcie za 3 część trylogii. Już nie mogę się doczekać.
Ocena książki: 5/5
Najlepszy kryminał jaki dotychczas czytałam. Jest fenomenalny a zakończenie mało przewidywalne. Bardzo podobała mi się fabuła lecz nużyła mnie tematyka finansów i ekonomii, ponieważ nie interesują mnie tego typu tematy. Ocena: 5/5
Grube to było tomisko i przez pierwsze sto stron, jak dla mnie była trochę nudna. Jak na wstęp, był trochę przydługawy. Ale dalej to prawdziwe mistrzostwo, nawet nie wiem, kiedy ją pochłonęłam. Historia jest tak opowiedziana, dawka emocji i wydarzeń tak dawkowana, że naprawdę trudno się od niej oderwać. Larsson pisze z ogromnym realizmem, opisuje ludzi tych dobrych i tych złych oraz ich skomplikowane życie emocjonalne. Historia rodziny Vangerów potwierdza tylko powiedzenie, że "z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu" . Oczywiście trochę przesadzam, ale to powiedzenie idealnie akurat pasuje do Vangerów. Najlepiej autorowi wyszła postać Lisabeth Salander, wybitnej researcherki, z mroczną przeszłością. Książka jest genialna, Larsson jest geniuszem a ja muszę się wybrać do księgarni po kolejne części.
Książka niesamowicie wciąga, pomimo dość leniwie toczącej się akcji, która przyspiesza dopiero po dobrych paruset stronach. Czytelnik jest tak ciekaw fabuły, że nawet nie dostrzega, kiedy zaczyna kolejny rozdział.. i kolejny.. i kolejny..;)
Świetny kryminał :) Dobrze przemyślany i co najważniejsze jakiś inny z niebanalną, oklepaną fabułą. Bardzo ciekawe postacie. Sama Lisbeth jest szalenie intrygująca :)Fakt, nie jest to może książka, która wciąga od pierwszej strony, ale dzięki temu jesteśmy dobrze wprowadzeni w świat naszych bohaterów i zaczynamy myśleć jak oni :) Szkoda mi tylko pana Larssona, który umarł zanim te książeczki wyszły :(
Nie jestem znawczynią kryminałów, a właściwie „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet” to chyba mój pierwszy prawdziwy kryminał. Książkę oceniam jak najbardziej pozytywnie i zachęciła mnie też do sięgnięcia po inne pozycje tego gatunku. Historia jest wciągająca, a książkę czyta się bardzo przyjemnie. Co prawda na dobre wciągnęła mnie dopiero od połowy, kiedy to w sprawie Harriet na dobre zaczęło się coś dziać. Na pewno też zabiorę się za kolejną część. Polecam!
Naprawdę wciągająca i trzymająca w napięciu. Jeden z lepszych kryminałów, jakie czytałam. Wzięłam się już za drugi tom i nie potrafię się od niego odciągnąć - a jeżeli chodzi o te obawy, że to jest to samo, to uwierzcie, można to traktować jak całkiem osobną historię.
Podejrzanie podchodzę do książek oznaczone jako bestseller. Nieraz mnie bowiem rozczarowały, ale nie ta. Świetna. Wciągająca. Czytałam do naprawdę późnych godzin nocnych.
Kawał porządnej literatury. Dawno nie czytałam tak dobrego kryminału. Wyraziste postacie, szybko rozwijająca się akcja - czegoż chcieć więcej.
Kolejne dwie części też przeczytałam jednym tchem - każda kolejna przeczytana strona to była poezja... Aż żałuję, że skończyłam tak szybko.
Serdecznie polecam:-)
Sięgnęłam i zachwyciłam się. Nie było godziny, w której zastanawiałabym się kto zamordował Harriet.
Chciałabym sięgnąć po następne tomy, lecz boję się, że - jak napisał Tebe - to będzie to samo.
Nie przepadam za bestsellerami. Ten jednak jest wart czasu, który wypełnia. Dobra historia o źle, dobrze napisana. Dalsze tomy odłożyłem - może kiedyś w przyszłości, bo to w gruncie rzeczy 2 tysiące stron tego samego.
Jako, że mam małe dziecko, czas na czytanie mam tylko podczas karmienia. Podczas tej lektury Mała była wniebowzięta - nawet nie próbowałam jej od cyca odrywać:)
dawno żadna książka nie powodowała, że miałam ochotę wszystko w ciągu dnia szybko pozałatwiać, żeby wieczorem móc do niej spokojnie usiąść. miejscami trudna, fascynująca, mroczna, z treścią uzasadniającą tytuł. zdecydowanie sięgnę po dwa kolejne tomy.
Kurcze, ja tak ostrożenie do niej podeszłam, bo wszyscy zachwalają...nie chciałam się rozczarować. No ale muszę przyznać, o to naprawdę świetny kryminał. Dobra rozrywka, od której trudno się oderwać.
Kawał tak dobrej literatury, że nie wiadomo co napisać. Ale ta pierwsza część to i tak betka - pysznie robi się w następnych tomach. Blomkvist wkurza, ale Salander to jedna z najbardziej pełnokrwistych kobiet w literaturze.
Jedna uwaga - nienawiść w tytule to prawdziwa nienawiść, nie żadna tam przenośnia, omówienie. Mężczyźni u Larssona naprawdę kobiet nienawidzą, i pod to uczucie podporządkowują całe swoje życie.
Jedna z lepszych książek jakie miałam okazję przeczytać.
Choć muszę przyznać, że od momentu rozwiązania zagadki zniknięcia Harriet stała się.. trochę nudna.
No i ten koniec... koniecznie muszę dorwać drugą część :)
Pierwszą i drugą część czytało się bardzo przyjemnie. Na trzecięj utknęłam i nie mogę wybrnąć. Czytam w międzyczasie wszystko inne, co mi wpadnie w ręce :>
Dawno żadna książka aż tak mnie nie wciągnęła. Jak już zaczęłam czytać, nie oderwałam się od niej, dopóki intryga się nie rozwiązała. Lisabeth jest niesamowita, prawdziwa babka "z jajami", a na takie bohaterki ostatnimi czasy jest niestety deficyt.
Do czasu rozwiązania sprawy dotyczącej Harriet, książka trzymała w napięciu i była strasznie ciekawa, ale potem - była nudna, przez co musiałam się zmuszać do przeczytania tych kilkudziesięciu ostatnich stron. Ogólnie jednak, to polecam tę książkę - warto ją przeczytać.
Dobrze się czyta tak w 2-3 dni. Wciąga fabuła, bohaterowie którym się kibicuje. Jeśli jednak szukacie czegoś ambitnego to odradzam. Natomiast w kategorii rozrywka rewelacyjna.
Rewelacyjna,maksymalnie wciągająca historia! Do tego świetni bohaterowie, których polubiłam już na samym początku! Czego chcieć więcej? Po prostu super!
Już nie mogę doczekać się drugiej części powieści i filmu nakręconego na podstawie "Mężczyzn"! Polecam!
Szkoda, że Larsson już nic więcej nie napisze... :(
troszkę rozczarowało mnie zakończenie sprawy z Harriet, myślałam ze będzie inaczej, ale to nie zmienia faktu że książka jest świetna, mnie caly czas trzymała w napięciu i zainteresowaniu. :}
Książka troszkę mnie rozczarowała. Za dużo brutalności, jak dla mnie. Ale ogólny efekt bardzo satysfakcjonujący. W sumie, nie bardzo miałam ochotę na sięgnięcie po drugą część (pierwsza w zupełności mi wystarczyła), ale jakoś nie "Millenium" nie mogło się ode mnie odczepić. Ogólnie - trochę za mało kryminału w tym kryminale, a za dużo thrillera. Ale Szwecja jest wręcz cudowna, a bohaterowie prawdziwi. Nie odważę się polecić, ale na pewno warto się zainteresować tą pozycją.
Mogę tylko powiedzieć że cały szum wokół tej książki staje się w pełni uzasadniony jak się ją już przeczyta. Autor potrafi niesamowicie zaciekawić i budować nastrój mrocznej tajemnicy. Dla mnie najlepszy kryminał jaki czytałam i na pewno przeczytam następne części.
Zostaw swój komentarz
Zaloguj się lub Zarejestruj aby komentować
Komentarze:
Fajna trylogia. Polecam. ciekawie napisana.
Gorąco polecam.
Warta przeczytania.
Bardzo dobra książka, jak i cała seria Millenium Stiega Larssona.
Kiedy znowu pojawi się coś tak dobrego?
Planuję w najbliższym czasie przeczytać, mam nadzieję, że się nie rozczaruję.
18.01 - 7.02.2014
Pożyczyłam od koleżanki, kiedy nie miałam pomysłu, co poczytać, a to akurat rzuciło mi się w oczy u niej na półce.
Ostatecznie przerzuciłam się jednak na ebook.
Bałam się, że książka będzie przereklamowana, bo wiele już o niej słyszałam, ale nie rozczarowałam się, mimo że mniej więcej w połowie przyszło mi do głowy, co mogło się stać z Harriet.
Wciągnęłam się w tę historię.
Wprawdzie nie uważam tej powieści za arcydzieło, ale nie żałuję poświęconego czasu.
Moje słownictwo się raczej nie wzbogaciło podczas czytania, ale jestem skłonna to wybaczyć.
Prawdopodobnie przeczytam pozostałe części.
nie rozumiem fenomenu tej powieści. jak dla mnie to średni kryminał. ale w tych czasach to kobiety głównie czytają. kolejny babski hit taki jak ,,kod da vinci,, .czyta sie fajnie ale nic poza tym,
książka wręcz fenomenalna , bohaterowie specyficzni , złożeni indywidualiści , akcja trzyma w napięciu. Jak dla mnie rewelacja !!!!
O tak, jedna z najlepszych książek, jakie czytałam! Kniga niczego sobie, mogłaby człowieka zabić, gdyby spadła z wieżowca, ale i tak wchłonęłam ją w przeciągu dwóch dni. Uwielbiam Blomkvista!
Genialny kryminał! Mimo tego, że znałam rozwiązanie całej zagadki z Harriet poprzez wcześniejsze zobaczenie ekranizacji książki, to i tak czytałam ją z zapartym tchem, a także tak samo denerwowałam się i bałam o Mikaela jak w kinie podczas seansu "Dziewczyny z tatuażem". W dodatku tak wsiąkłam w czytanie, że poświęcałam temu każdą wolną chwilę, odbierając sobie np. czas na sen. Ale było warto i w ogóle nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę. Mam nadzieję, że kolejny tom również mnie nie zawiedzie i zapewni świetną rozrywkę.
Fenomenalna. Wręcz niewiarygodna. Cała trylogia jest historią, której nie można pominąć. I nie można się od niej oderwać. Cudowne jest to, że nie doznałam zawodu czytając książkę po napotkaniu tylu zachwyconych nią głosów (prywatnie i w mediach), bo czasem niestety najlepsze recenzje mają się nijak do książki. Tutaj odwrotnie - pochlebne słowa były jeszcze zbyt mało pochlebne dla tej rewelacyjnej powieści. Gorąco polecam
jestem w trakcie czytania zabujcza książka nie załuje że po nią sięgnęłam
mistrzostwo świata
Ciekawa książka, dobrze wykreowani bohaterowie - polecam. :]
Aż trudno uwierzyć, że ma ponad 600 stron. Wciąga, jak cholera; czyta się dosłownie migiem i aż się prosi o więcej. Niezwykle prawdziwa, zawikłana, z pomysłem. Bardzo gorąco polecam.
Czyta się jednym tchem, pochłonęłam ponad 600 stron w dwa dni. Styl porządny, ale bez fajerwerków - cóż, rzadko trafia się na kryminał pisany tak, jak robił to Dostojewski:) Akcja - znakomita i wciągająca. Postaci świetnie skonstruowane, żywe i prawdziwe. Opowieść wielowątkowa, wielopłaszczyznowa - życie prywatne i zawodowe bohaterów przeplatają się, ale są osobnymi opowieściami, motyw główny jest równoważny z motywami pobocznymi, nie spycha ich poza nawias, do tego smutny i przerażający, ale bardzo prawdziwy obraz współczesnego społeczeństwa szwedzkiego, w którym nie ma już świętości i miejsca dla normalności - rodziny, wierności, samodzielności, pomocy ze strony władz, sprawiedliwości, w którym króluje przemoc i oszustwa.
Jeśli chodzi o książkę, to mogę wyrażać się w samych superlatywach!:):):)
Nie wiem jak, ale tej książki się nie czyta, lecz pożera. Zaczęłam po południu skończyłam o 5 nad ranem. Od dawno żaden kryminał nie wciągnął mnie aż tak. Z początku sceptyczne nastawienie zostało zastąpione po ok. 100 stronach całkowitym pochłonięciem w fabule. Atmosfera, zagadka i główni bohaterowie. Cudo ! Szczególnie Lisbeth. Natychmiast biorę się za "Dziewczynę, która igrała z ogniem".
Polecam ze względu na Lisbeth. Jest intrygującą i nieprzewidywalną bohaterką. Doświadczoną przez los, napiętnowaną psychcznie przez ''mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet''. Tych znienawidzonych bez powodu kobiet jest w tej powieści kilka i dla mnie jest to najbardziej istotny wątek. Polecam
Wspaniała książka. Trzyma w napięciu niemal cały czas. Nie można się od niej oderwać. Przeczytanie kolejnych tomów to tylko kwestia wolnego czasu.
Niesamowita historia! Aż ciężko uwierzyć jakim cudem autorowi udało się stworzyć tak tajemniczą osobę jak Lisbeth. Na pewno zdecyduję się na kolejne tomy.
Fantastyczna powieść z bardzo ciekawą, wciągającą fabułą. Świetnie się ją czyta. Na pewno sięgnę po kolejne tomy tej trylogii. Bardzo nietuzinkowa.
Żałuję niezmiernie, że najpierw obejrzałam film, a dopiero teraz przeczytałam książkę. Czytałam bez większych emocji, bo i tak wiedziałam co się stanie. Drugi raz nie popełnię tego błędu!!
Pierwszy kryminał, po który sięgnęłam kiedykolwiek i już teraz wiem, że na pewno nie ostatni. Larsson niesamowicie buduje napięcie, tworzy tajemnicę.
Przez początek było ciężko mi przebrnąć ale później nie mogłam się oderwać.
KSIĄŻKA ZASKAKUJĄCA.
Na mnie nie podziałał urok tej książki. Słyszałam, że jak już zaczniesz lekturę, nic innego się nie liczy. Starałam się przeczytać ją w miarę szybko tylko i wyłącznie dlatego, że spieszę się do kina na ekranizację Finchera. Bo kiedy musiałam odłożyć książkę, nie obgryzałam paznokci ze zdenerwowania i wcale mnie do niej nie ciągnęło. Muszę się zgodzić z opinią, że jest przegadana. Za dużo elementów "byłem w sklepie, kupiłem to i to". Zbyt wiele wybiegów w przeszłość, za mało akcji. W pewnym momencie autor znacznie przyspieszył, jakby miało mu braknąć stron i bohaterzy nagle bardzo łatwo wpadali na kolejne tropy. Poza tym intryga moim zdaniem niedopracowana i niezbyt skomplikowana, właściwie jeden pomysł wystarczył za rozwiązanie całej zagadki. Nie uważam jakoby książka ta miała być zła. Jak już siedzisz z nią na kanapie, to faktycznie potrafi zatrzymać przy sobie przez dłuższy czas i tak czy siak warto ją przeczytać, chociażby dla Lisbeth Salander, która jest ewidentnie największym atutem całej powieści i chyba tylko ona sprawiła, że mam chęć przeczytać resztę trylogii. Oraz może nadzieja, że Larsson poprawił swój warsztat w następnych tomach, bo niewątpliwie miał potencjał.
Dużo osób krytykuje, za długi wstęp na 300 stron. Według mnie wstępny opis był dobry, w końcu rodzina Vangerów była dość liczna. Coś zaczyna się dziać. Nie gwałtownie jak w innych kiepskich kryminałach, lecz stopniowo co daje realistyczny efekt. Do mojego gustu przypadła, szybko przeczytałam i przyjemnie. Ale nie powiem, gdy zobaczyłam jej grubość miałam pewne obawy :D
Bardzo mi się podobało. Po powtórnym przeczytaniu wiele straciła na uroku. Niemniej jednak polecam.
jak dla mnie, jest to książka trochę przereklamowana. nie jest zła, ale tez nie porywa. momentami przewidywalna. koniec książki przypominała mi tanie romansidło.
Wg mnie książka zdecydowanie przegadana. Akcja rozkręca się dopiero po 300 stronach, czytałam tylko ze względu na pozytywne opinie wielu Kanapowiczów;) Może i sama intryga niczego sobie, ale bez przesady, nie porywa i zaskakująca też nie jest. Na razie raczej nie sięgnę po kolejne części, bo szkoda czasu 600-stronicowy beton, gdy można w tym czasie przeczytać 2 równie ciekawe książki i nie zasnąć przy tym.
Książka, którą pochłonęłam w niecałe 2 wieczory. Wciągająca, intrygująca, zapierająca dech.Arcydzieło to chyba mało powiedziane!Lepszej trylogii nie czytałam!Każda z trzech części ma świetną akcję, wciąga, zatrzymuje i pozostawia cudowne uczucia!
Mistrzostwo. Niesamowicie wciąga. Tylko dlaczego tak mało stron? hi hi hi
Zaskakujący we zwrotach akcji kryminał. Wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Pierwszorzędny kryminał, który polecam wszystkim, którzy lubią czytać tego gatunku książki.
Arcydzieło w swoim gatunku. Żadnych sztucznych przeciągnięć typu nie zdradzanie czytelnikowi tego co właśnie odkrył główny bohater.
Książka dosyć fajna, ale gdzieś tak od połowy. Przez pierwszą część strasznie się wynudziłam i miałam, kilka razy, ochotę odłożyć książkę. Jednak w ogólnym rozrachunku to cieszę się, że tego nie zrobiłam.
Świetny kryminał! Czyta się jedym tchem, nie można jej odstawić na potem :)
Trudno mi jednoznacznie ocenić, jest to powieść tak 'wszech...', że trudno jest ocenić na plus lub na minus. Bardzo spodobali mi się bohaterowie, zarówno Salander jak i Blomkvist,ale też ci poboczni byli wyraziści i prawdziwi.
Cała ta historia Harriet Vanger wydawała mi się na początku lekko naciągana i łatwa do przewidzenia.Ale zakończenie mnie zaskoczyło.
Muszę jednak przyznać, że się trochę zawiodłam.Spodziewałam się czegoś o wiele lepszego.
Po prostu fantastyczna. Mimo sporej objętości czyta się szybko, bo trudno ją zostawić "na później"...
niezwykle wciągająca! już przymierzam się do przeczytania kolejnych części :)
Aha, zapomniałam o jednej z ważniejszych spraw z nią związanych - książka traktuje o ważnym problemie społecznym wskazując na fakty, często niewygodne i ukrywane o których mówić niełatwo a o których mówić trzeba. Szacunek dla Larssona, kolejna zbyt szybka śmierć..
Niesamowicie wciągająca, pomimo ogromu obowiązków nie potrafiłam jej odłożyć i przeczytałam w kilka godzin, świetna fabuła i w pełni uzasadniony rozgłos!
Moja koleżanka czytała ja na wakacjach i kiedyś się do niej dorwałam. Przeczytałam kawałek i stwierdziłam, że muszę ja przeczytać! xD
"Cały ten szum jest w pełni uzasadniony(...)" The Times.
Nie dla mnie. Książka faktycznie jest dobrze napisana, ale niestety, nie zachwyciła mnie. A szkoda, bo naprawdę dużo od niej oczekiwałam.
Nie czytałam kryminałów ale tą książkę polecono mi w księgarni, z lekkim dystansem ale kupiłam i przeczytałam jednym tchem, fenomenalny język, trzymająca w napięciu i grająca na emocjach czytelnika
To jest absolutny fenomen. Książka sensacyjna, która jest tak znakomicie napisana, że nie znajdziecie w tym gatunku czegoś, co by się choć mogło do niej zbliżyć. Książka absolutnie doskonała (oczywiście w gatunku, bo nie można jej porównywać do Nabokova czy Bułhakowa).
Niesamowita książka. Wciąga już od pierwszej strony. Autor ma/miał wspaniały styl pisania. Powieść ma wiele wątków. Jeden się kończy, drugi się zaczyna. Nieodczuwalny jest fakt, że książka liczy ok. 600 stron. To jest to. Nie mogę odżałować śmierci Stiega.
Świetny kryminał. Godny polecenia. Muszę znaleźć chwilkę czasu i zabrać się wreszcie za 3 część trylogii. Już nie mogę się doczekać.
Ocena książki: 5/5
Najlepszy kryminał jaki dotychczas czytałam. Jest fenomenalny a zakończenie mało przewidywalne. Bardzo podobała mi się fabuła lecz nużyła mnie tematyka finansów i ekonomii, ponieważ nie interesują mnie tego typu tematy. Ocena: 5/5
Grube to było tomisko i przez pierwsze sto stron, jak dla mnie była trochę nudna. Jak na wstęp, był trochę przydługawy. Ale dalej to prawdziwe mistrzostwo, nawet nie wiem, kiedy ją pochłonęłam. Historia jest tak opowiedziana, dawka emocji i wydarzeń tak dawkowana, że naprawdę trudno się od niej oderwać. Larsson pisze z ogromnym realizmem, opisuje ludzi tych dobrych i tych złych oraz ich skomplikowane życie emocjonalne. Historia rodziny Vangerów potwierdza tylko powiedzenie, że "z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu" . Oczywiście trochę przesadzam, ale to powiedzenie idealnie akurat pasuje do Vangerów. Najlepiej autorowi wyszła postać Lisabeth Salander, wybitnej researcherki, z mroczną przeszłością. Książka jest genialna, Larsson jest geniuszem a ja muszę się wybrać do księgarni po kolejne części.
akcja rozkręca się dopiero po kilkuset stronach, ale książka warta czytania. Zdecydowanie wciąga :D i bohaterowie świetni
Książka niesamowicie wciąga, pomimo dość leniwie toczącej się akcji, która przyspiesza dopiero po dobrych paruset stronach. Czytelnik jest tak ciekaw fabuły, że nawet nie dostrzega, kiedy zaczyna kolejny rozdział.. i kolejny.. i kolejny..;)
Świetny kryminał :) Dobrze przemyślany i co najważniejsze jakiś inny z niebanalną, oklepaną fabułą. Bardzo ciekawe postacie. Sama Lisbeth jest szalenie intrygująca :)Fakt, nie jest to może książka, która wciąga od pierwszej strony, ale dzięki temu jesteśmy dobrze wprowadzeni w świat naszych bohaterów i zaczynamy myśleć jak oni :) Szkoda mi tylko pana Larssona, który umarł zanim te książeczki wyszły :(
mnie też wciągnęla dopiero po 300 stronach, ale mimo wszystko z czystm sumieniem mogę dać 4, nawet z +. Dobra rozrywka i ciekawa historia.
Nie jestem znawczynią kryminałów, a właściwie „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet” to chyba mój pierwszy prawdziwy kryminał. Książkę oceniam jak najbardziej pozytywnie i zachęciła mnie też do sięgnięcia po inne pozycje tego gatunku. Historia jest wciągająca, a książkę czyta się bardzo przyjemnie. Co prawda na dobre wciągnęła mnie dopiero od połowy, kiedy to w sprawie Harriet na dobre zaczęło się coś dziać. Na pewno też zabiorę się za kolejną część. Polecam!
Naprawdę wciągająca i trzymająca w napięciu. Jeden z lepszych kryminałów, jakie czytałam. Wzięłam się już za drugi tom i nie potrafię się od niego odciągnąć - a jeżeli chodzi o te obawy, że to jest to samo, to uwierzcie, można to traktować jak całkiem osobną historię.
wyśmienita. dawno nie czytałam tak wciągającej książki, na pewno sięgnę po kolejne części.
Podejrzanie podchodzę do książek oznaczone jako bestseller. Nieraz mnie bowiem rozczarowały, ale nie ta. Świetna. Wciągająca. Czytałam do naprawdę późnych godzin nocnych.
Kawał porządnej literatury. Dawno nie czytałam tak dobrego kryminału. Wyraziste postacie, szybko rozwijająca się akcja - czegoż chcieć więcej.
Kolejne dwie części też przeczytałam jednym tchem - każda kolejna przeczytana strona to była poezja... Aż żałuję, że skończyłam tak szybko.
Serdecznie polecam:-)
Sięgnęłam i zachwyciłam się. Nie było godziny, w której zastanawiałabym się kto zamordował Harriet.
Chciałabym sięgnąć po następne tomy, lecz boję się, że - jak napisał Tebe - to będzie to samo.
Nie przepadam za bestsellerami. Ten jednak jest wart czasu, który wypełnia. Dobra historia o źle, dobrze napisana. Dalsze tomy odłożyłem - może kiedyś w przyszłości, bo to w gruncie rzeczy 2 tysiące stron tego samego.
Jako, że mam małe dziecko, czas na czytanie mam tylko podczas karmienia. Podczas tej lektury Mała była wniebowzięta - nawet nie próbowałam jej od cyca odrywać:)
dawno żadna książka nie powodowała, że miałam ochotę wszystko w ciągu dnia szybko pozałatwiać, żeby wieczorem móc do niej spokojnie usiąść. miejscami trudna, fascynująca, mroczna, z treścią uzasadniającą tytuł. zdecydowanie sięgnę po dwa kolejne tomy.
Kurcze, ja tak ostrożenie do niej podeszłam, bo wszyscy zachwalają...nie chciałam się rozczarować. No ale muszę przyznać, o to naprawdę świetny kryminał. Dobra rozrywka, od której trudno się oderwać.
Kawał tak dobrej literatury, że nie wiadomo co napisać. Ale ta pierwsza część to i tak betka - pysznie robi się w następnych tomach. Blomkvist wkurza, ale Salander to jedna z najbardziej pełnokrwistych kobiet w literaturze.
Jedna uwaga - nienawiść w tytule to prawdziwa nienawiść, nie żadna tam przenośnia, omówienie. Mężczyźni u Larssona naprawdę kobiet nienawidzą, i pod to uczucie podporządkowują całe swoje życie.
Jedna z lepszych książek jakie miałam okazję przeczytać.
Choć muszę przyznać, że od momentu rozwiązania zagadki zniknięcia Harriet stała się.. trochę nudna.
No i ten koniec... koniecznie muszę dorwać drugą część :)
Historia w porządku nawet dobra, ale zabrakło jej trochę pary.
Pierwszą i drugą część czytało się bardzo przyjemnie. Na trzecięj utknęłam i nie mogę wybrnąć. Czytam w międzyczasie wszystko inne, co mi wpadnie w ręce :>
Dawno żadna książka aż tak mnie nie wciągnęła. Jak już zaczęłam czytać, nie oderwałam się od niej, dopóki intryga się nie rozwiązała. Lisabeth jest niesamowita, prawdziwa babka "z jajami", a na takie bohaterki ostatnimi czasy jest niestety deficyt.
Do czasu rozwiązania sprawy dotyczącej Harriet, książka trzymała w napięciu i była strasznie ciekawa, ale potem - była nudna, przez co musiałam się zmuszać do przeczytania tych kilkudziesięciu ostatnich stron. Ogólnie jednak, to polecam tę książkę - warto ją przeczytać.
Dobrze się czyta tak w 2-3 dni. Wciąga fabuła, bohaterowie którym się kibicuje. Jeśli jednak szukacie czegoś ambitnego to odradzam. Natomiast w kategorii rozrywka rewelacyjna.
Zaczęłam czytać, ale nie mogłam jej przebrnąć. Może kiedyś wyda mi się ciekawsza.
Rewelacyjna,maksymalnie wciągająca historia! Do tego świetni bohaterowie, których polubiłam już na samym początku! Czego chcieć więcej? Po prostu super!
Już nie mogę doczekać się drugiej części powieści i filmu nakręconego na podstawie "Mężczyzn"! Polecam!
Szkoda, że Larsson już nic więcej nie napisze... :(
Bardzo dobra książka. Zaczęłam się irytować dopiero przy końcówce, bo była trochę przeciągnięta. Ogólnie polecam ;]
troszkę rozczarowało mnie zakończenie sprawy z Harriet, myślałam ze będzie inaczej, ale to nie zmienia faktu że książka jest świetna, mnie caly czas trzymała w napięciu i zainteresowaniu. :}
Świetna :), polecam, czyta się jednym tchem
Książka troszkę mnie rozczarowała. Za dużo brutalności, jak dla mnie. Ale ogólny efekt bardzo satysfakcjonujący. W sumie, nie bardzo miałam ochotę na sięgnięcie po drugą część (pierwsza w zupełności mi wystarczyła), ale jakoś nie "Millenium" nie mogło się ode mnie odczepić. Ogólnie - trochę za mało kryminału w tym kryminale, a za dużo thrillera. Ale Szwecja jest wręcz cudowna, a bohaterowie prawdziwi. Nie odważę się polecić, ale na pewno warto się zainteresować tą pozycją.
Mogę tylko powiedzieć że cały szum wokół tej książki staje się w pełni uzasadniony jak się ją już przeczyta. Autor potrafi niesamowicie zaciekawić i budować nastrój mrocznej tajemnicy. Dla mnie najlepszy kryminał jaki czytałam i na pewno przeczytam następne części.