@puls

Przeciętna. Ale może właśnie dzięki temu skuteczna.

Ciepła i kształcąca książka dla 11-13-latek. Dla starszych to już raczej zbytni banał.

Śmieszne. Jeśli komuś odpowiada humor Pratchetta, to i tym razem się nie zawiedzie. Złośliwa i odświeżająca kpina z konwencji fantasy.

Genialne wyczucie języka jest ogromną zaletą twórczości Masłowskiej. I choćby z tego tylko powodu warto wniknąć w jej książki. Język nie służy jednak samej zabawie słowem czy komizmowi (choć tego też jest dużo). Za jego pomocą autorka dojrzale i przenikliwie diagnozuje nasze manie narodowe, miałkie marzenia, sprowadzające się głównie do osiągnięcia...

"Złodziejka książek" pokazuje, jak inspirujący nadal jest temat drugiej wojny światowej, oraz jak skrajne sytuacje ujawniają najmroczniejsze i najcudowniejsze cechy w ludziach. Tym razem obserwujemy życie dziewczynki dorastającej w strasznych czasach. Udaje jej się jednak odnaleźć piękno: piękno świata i piękno ludzi. Zupełnie pozbawiona sentymenta...

Prawdziwa, przenikająca do szpiku kości opowieść. I szok, jaki przeżywamy, nie opiera się na efekciarstwie i sentymentalizmie. Proste opowieści, jak ta o kobiecie, która straciła możliwość przeżycia, kiedy ukradziono jej garnek, jedyną rzecz, jaką posiadała. Po tej lekturze poczułam się niezwykle szczęśliwa, że mieszkam w tak bogatym i cywilizowany...

Świetna językowo, szalenie realistyczna, wciągająca, przerażająca, obrzydliwa lektura, której nie mogłam przestać czytać, mimo że przypalał mi się obiad. A przy tym - brawa za ironię wobec środowiska, to z pewnością nie było proste. Kilku moich znajomych gejów piekliło się za te szczere opisy współczesnego aktywistycznego "gejowstwa wyzwolonego". I...

"Skoro idee (byty wyobrażone) wpływają na nasze zachowania, jak można odmówić im realności?" - parafrazując Junga. W "Stu latach samotności" mamy byty wyobrażone, które zupełnie swobodnie uczestniczą w życiu bohaterów, do tego stopnia, że stają się równoprawnymi członkami opowieści. Nieodparcie przypomina mi się opowieść o wspólnotach plemiennych w...

"Gra w klasy" stała się najbardziej słynna przez swoje nowatorstwo. Nie wiem, czy ktoś ośmieli się zaprzeczyć, że Cortazar był geniuszem. Dla mnie jednak nie jest to jego najlepsza książka. Najciekawsza pod względem formalnym, nie niesie jednak takiego ładunku emocji,jak choćby "Książka dla Manuela" czy "62. model do składania". "Grę w klasy" kocha...

Pełna uroku opowieść miłosna, której clue polega na dowcipie i na zdyscyplinowanym warsztacie, a nie - jak to zwykle bywa z romansami - na czułostkowości i duszodarciu. Druga, równoległa narracja prowadzi nas przez świat radiowych tasiemców, które nieodparcie przypominają znane nam obecnie produkcje telewizyjne. Medium zmieniło się, konwencja pozos...

W tej prowadzonej w 1. osobie narracji wyczuwa się pasję; dowiadujemy się o mnóstwie fascynujących zjawisk antropologicznych, i to z perspektywy naocznego, wrażliwego obserwatora. Niezwykła erudycja autora niestety nie robi dobrze tej książce: fabuła wydaje się zbyt poszatkowana. Ten brak płynności nie zaszkodzi z pewnością wyrobionemu czytelnikowi...

Książka Astrid, co powinno być gwarancją jakości.Jednak jest to pierwsza książka Astrid, co jakości owej nieco odejmuje. Historyjka dość banalna, momentami przesłodzona, ale opowiedziana z dużym wdziękiem i poczuciem humoru. Jeśli ktoś lubi Lindgren,to "Zwierzenia..." również łyknie szybko i z przyjemnością.

Tym, co wyróżnia książki Kępińskiego, jest głęboko ludzkie i empatyczne podejście do chorego. Dzięki temu przestaje on być pacjentem, a staje się cierpiącym człowiekiem, któremu można pomóc. Przy tym, niesamowita wiedza i elastyczność w myśleniu, pozwalająca autorowi połączyć dane medyczne z informacjami z zupełnie odmiennych dziedzin wiedzy

Kawał bardzo sprawnie i bystrze napisanej literatury popularnej. Nie mogłam się oderwać od tej książki, nawet upchnięta w tramwaju wypełnionym po brzegi. Najbardziej uwiedli mnie sowizdrzalscy bohaterowie: Anansi i Spider. Jakie urocze łobuzy :o) Choć niekoniecznie przydatni na mężów

Lindgren. I tyle. Klasa sama w sobie.

Ciekawa sprawa. Tyle osób twierdzi, że książka zmieniła ich życie na lepsze - więc mogłabym uznać, że jest to "dobra" (robiąca dobrze) literatura. Ale na pewno nie jest to dobra literatura. I nie sądzę, by była to literatura w ogóle.Nie należy jednak ignorować faktu, że takiej rzeszy otworzyła oczy na tzw. życie duchowe. Abstrahując od oceny głębi ...

Ciekawa rozmowa mądrych rodziców. Nie jest to poradnik, i dobrze, choć one również są potrzebne. Nie znajdziemy w tej książce bezprośrednich instrukcji, co nie zmienia faktu, że wyniesiemy wiele dobra i ciepła. I po lekturze naprawdę trudno było mi uwierzyć w sprawę Andrzeja S....

Ulubiona bohaterka mojej córki :o) Pełni podobną rolę, jak dla starszych dzieci Potter: dzięki Pippi moja córeczka widzi, że dzieci również mogą być odważne, silne i samodzielne, a dorośli nie zawsze mają rację :o) Mam nadzieję, że nie obróci się to przeciwko mnie :o)

Przyjemna lektura. Za jej najwięszką zaletę uważam język i on też wymaga najwięcej uwagi od czytającego. szczegółom świata przedstawionego wiarygodności dodaje fakt, że autorka jest mediewistką. Czuje się to :o) Bohaterowie autentyczni psychologicznie. Fabuła na przyzwoitym poziomie komplikacji - ładnie opisane układy sił i sposoby rozwiązywania ko...

Dla mnie najmnocniejszym atutem tej głośnej pozycji jest ukazanie, jak wygląda świat, gdy braknie w nim (jeszcze?) kultury, pojętej szeroko, zarówno jako zespół norm i wartości, jak i materialne / technologiczne jej zdobycze. Proszę pana Rousseau, tak wygląda Pana "dobry dzikus". To nie wojna uczyniła z ludzi wiejskich potwory, ale najprymitywniejs...

Miarę pisarza poznać można po umiejętności zawarcia kompletnej historii na kilku stronach. Zarówno w nowelkach z "Szafy", jak i w późniejszej "Grze na wielu bębenkach" ujawnia się mistrzowstwo Olgi Tokarczuk. Tak lekko pisze, tak głęboko dociera. Dzięki niej literatura pozwala na dotknięcie metafizyki. Lektura staje się doświadczeniem religijnym

Znany od starożytności motyw podróży jako przemiany, opisany z nową, niezwykłą, introspekcyjną wrażliwością.I mimo że powieść zawiera znane motywy - aluzje do toposów kulturowych, jak tajemnicza księga, nawrócona jawnogrzesznica, homo viator - to autorka stworzyła z nich przejmującą, uniwesralną historię

Książka inspirowana obserwacjami proletariatu, zawartymi w pierwszej Orwellowskiej publikacji "Na dnie w Paryżu i w Londynie". Warto to zauważyć, bowiem negatywnym bohaterem jest nie tylko "wielki brat" (interpretowany jako komunizm czy też stalinizm), ale i bierna, ograniczona masa proli, fascynujacych sie jedynie sportem (skądinąd znane?). Dla mn...

Liebhaberinnen -(ang. Women in Love) oryginalny tytuł współgra z polskim w pełnym okresleniu treści tej genialnej powieści. Rzecz o kobietach zakochanych. O amatorkach w miłości. Radzą sobie jak potrafią. Są głupie albo/ i złe. I świat, jaki widzimy, jest dokładnie taki sam. Książka, która może wzbudzić głęboką niechęć do głębszych relacji międzylu...

Stary dobry Mikołajek.