Recenzja książki Piąta ofiara

O Boże! Jaka ta książka jest dobra. Zachwycona byłam „Czwartą małpą”, ale ta część pochłonęła mnie bez reszty.

Pisana z kilku perspektyw, co uwielbiam w tego typu książkach. Pozwala nam to poznać każdego bohatera do szpiku kości. Dodatkowo były też moje ukochane rozdziały z pamiętnika! Nie było ich tak wiele jak w "Czwartej małpie", ale książka wcale na tym nie straciła; wręcz przeciwnie. Dla mnie sztos. Świetny kryminał, który wywołuje ciarki na plecach, z każdą kolejną stroną większe. Ta seria zdecydowanie jest jedną z wyżej postawionych, na mojej liście "ulubionych kryminałów". Autor totalnie zagłębia się w umysły bohaterów, obnażając ich najgorsze strony. Pokazuje ich wady, lęki czy "skrzywienia" (i wcale nie mówię tu o skoliozie:)) . J.D Barker ma lekkie pióro, pisze w taki sposób, że jego książki mogła bym czytać cały czas. 
"Piąta ofiara" to naprawdę gruby kolos, ale totalnie nie czuje się tego, podczas czytania. Ja wręcz straciłam przy niej poczucie czasu i nim się zorientowałam, książka się skończyła. Nie mogę doczekać się na kolejną część. I jeśli będzie jeszcze lepsza niż ta, to chyba oszaleję. 

Barker nie daje nam wytchnienia!