Recenzja książki Apartament

Mogę śmiało powiedzieć, że uwielbiam książki Izabeli Janiszewskiej. Przeczytałam wszystkie i bardzo lubię styl autorki. Do tej pory pisała kryminały, ale ,,Apartament" to już zupełnie inna bajka, to rasowy thriller. Zanim zaczęłam go czytać wiedziałam, że ta książka jest odmienna, ale tego się nie spodziewałam. Mimo, że już w połowie domyśliłam się części fabuły, nie przeszkadzało mi to w dalszym czytaniu, bo byłam ciekawa jak Iza zakończy całość.

Głównymi bohaterami są Nina i Tomasz Engelowie. Ona jest tancerką teatralną a on pisarzem, który walczy z zastojem twórczym. Nina i Tomasz przyjeżdżają do luksusowego hotelu w Karkonoszach, gdzie pragną spędzić kilka dni. Oboje są zachwyceni widokami, które traktują jako obietnicę udanego wypoczynku. Po upojnym popołudniu, Nina zmęczona zasypia. Tomasz nie chcąc jej przeszkadzać schodzi do baru hotelowego, gdzie zwyczajnie upija się. Późno w nocy wraca i zasypia przy swojej żonie. Kiedy Engel budzi się następująco dnia, w łóżku nie ma jego żony. Zaczyna jej szukać, wręcz z desperacją w oczach. Nigdzie nie ma śladu po niej, wszystko wygląda tak jakby Nina wcale tu nie przyjechała. Tomasz mimo to próbuje rozwikłać zagadkę jej zaginięcia. Pytanie brzmi jak ma to zrobić skoro cały personel wmawia mu że przyjechał na urlop sam?

Sama autorka pisała, że ,,Apartament" jest całkowicie inny niż poprzednie jej książki. Po jego przeczytaniu też tak twierdzę. Czyta się go z rosnącym zainteresowaniem, bo naprawdę nie miałam pojęcia, że całe to zamieszanie może się tak skończyć. Więc to jest super, iż mimo że przewidziałam pewne rzeczy, zakończenie mnie zaskoczyło. Cała fabuła skupia się na Tomaszu, bliżej poznajemy jego postać, jego przeszłość i wychodzące z niej demony. Demony, które mają ogromny wpływ na jego decyzje w czasie obecnym. Myśli Tomasza są przerywane pamiętnikiem Niny, z którego poznajemy nie tylko Ninę, ale także objaśnia nam relacje małżonków.

To była całkiem wciągająca historia, z która miło spędziłam czas. Kto nie zna twórczości Izabeli Janiszewskiej musi to nadrobić. A mnie teraz nie pozostaje nic jak czekać na kolejną świetną książkę.