Ciemiężyca recenzja

Czy warto zaciskać zęby i zamiatać problemy pod dywan, licząc, że to co złe z czasem samo minie, a nierozwikłane jakimś cudem się wyjaśni? Czy można liczyć na to, że problemy same się rozwiążą, a ludzie, z którymi jesteśmy w relacjach, tak po prostu się zmienią na naszą modłę?

Anka, Chrystian i Bartek to trójka bohaterów uwikłanych w skrajnie toksyczne układy. Anna nosi w sobie niezagojone rany z dzieciństwa. Krzywdy, jakich doznała od osoby, która powinna być oparciem i miłością, ciągną się za nią, nie pozwalając normalnie funkcjonować. Bartek, Górski przewodnik, jest mężem Magdy I ojcem trójki dzieci. Niestety chorobliwa zazdrość żony z dnia na dzień jest coraz trudniejsza do zniesienia. Chrystian dopiero startuje w dorosłe życie. Jedną nieroztropną decyzją przekreśla jednak swoje szanse na szczęście. Choć początkowo możemy poczuć do tych ludzi sympatię, szybko okazuje się, że nikt nie jest kryształowy. Czy prawdziwe jest stwierdzenie, że każdy człowiek jest zdolny do największych okropności, jeśli się go tylko odpowiednio mocno przyciśnie?

"Ciemiężyca" jest książką absolutnie nieodkładalną. Mimo późnej pory i świadomości, że budzik będzie rano bezlitosny, nie byłam w stanie się od niej oderwać. Historia tocząca się wśród malowniczych krajobrazów Tatr w niczym nie przypomina sielskiego obrazka. Brud ludzkiej natury wypełza tu z każdego zakamarka, budząc zdziwienie, przerażenie i odrazę. Bohaterowie wywoływali we mnie morze skrajnych emocji, od współczucia, żalu i chęci wsparcia ich w ich bezradności i beznadziejnym położeniu, przez zadziwienie ich podłością, bezwzględnością, aż po nieodparte pragnienie, by sprawiedliwości stało się zadość. Tylko gdzie jest ta sprawiedliwość? Jak oceniać człowieka, wiedząc, że jego pobudki były sterowane złem, jakim sam był obarczany przez długie miesiące czy nawet lata?

W tej powieści nic nie jest zerojedynkowe, a bohaterowie noszą w sobie nieskończoną ilość odcieni szarości. Kolejne wydarzenia zaskakują, a absolutnie fantastyczną wisienką na torcie jest klamra, jaką autorka zbiera fabułę w całość. Bardzo Wam polecam twórczość pani Marii, wypatrując jednocześnie kolejnych jej powieści.