Co, jeśli...? Dlaczego strach i niepokój rządzą naszym życiem recenzja

Co, jeśli...? Pobłądźmy wraz z profesorem socjologii po meandrach ludzkich myśli. Zawiłości, jakich doświadczamy każdego dnia dla jednych są łatwiejsze do przyjęcia, innych przyprawić mogą o obłęd.

"Duński filozof Soren Kierkegaard zidentyfikował strach jako uczucie, które ogarnia człowieka, kiedy spogląda w przepaść. Ryzyko jest proste: co, jeśli spadnę? Lęk z kolei powstaje na samą myśl o tym, że to ja tam stoję i spoglądam w dół, że to ja narażam się na ten widok i to ode mnie zależy, czy będę dalej patrzył - a może zrobię krok i skoczę?
W stanach lękowych kryje się nie tylko ryzyko, że coś się stanie, lecz także refleksja o nas samych. Co zrobię? Dlaczego o tym myślę? Czy tracę rozum? Wraz z tymi pytaniami mającymi na celu zgłębienie samego siebie budzi się, według Kierkegaarda, "zawrót głowy spowodowany przez wolność"." (s.23-24)

Strach - Niepokój - Lęk - Obsesje - Natręctwa - Ryzyko

Z powyższymi pojęciami zmagamy się na co dzień, mimo iż nie zawsze sobie je uświadamiamy i oczywiście nie wszyscy w tak wysokim stopniu, żeby paraliżowało to ich życie. Profesor Paulsen zajmuje się ich analizą na różnych polach biorąc pod uwagę ich kulturową i historyczną ewolucję. Dane podpowiadają, że im bogatsze społeczeństwa tym wyższy stopień występowania lęków ogólnych, po uszczegółowione jak np agorafobia, zespół stresu pourazowego.A to prowadzi do wniosku, że nawet tam gdzie wydaje się być bezpiecznie gospodarczo i można patrzeć ufniej w przyszłość nie minimalizuje to lęku, nie zapobiega samobójstwom czy chorobom psychicznym. Człowiek ma tendencję do niepokoju i w zależności od wieku, w jakim się znajduje, może on skupiać się na nieco innych elementach życia społecznego.

Profesor pokrótce omawia sposoby na wyciszenie lęków oraz metody życia z lękiem u boku, bo on tak naprawdę nigdy nie znika w społeczeństwach, które zmuszają do ustosunkowania się do przyszłości będącej wypadkową wyborów oraz zagrożeń. Możemy próbować uciszyć natarczywe myśli na różne sposoby, możemy zgłosić się do specjalistów, poddać się psychoterapii CBT, próbować medytacji, odurza się opioidami, a wszystko po to by nie zostać przytłoczonym, ale nie możemy spodziewać się, ze je wyeliminujemy z naszej świadomości.

Podejrzewałam, że temat o wiele bardziej mnie zainteresuje, jednak jego ujęcie jest jak dla mnie bardziej techniczne. Przytoczenie pewnych badań, analiz może pomóc w zrozumieniu tez, jednak nieszczególnie rozwija zagadnienia. Być może gdyby połączyć spojrzenie socjologiczne z psychologicznym dało by to szerszy obraz problemu, łatwiej byłoby o porównania, jak ewoluował strach poprzez epoki, w zależności o struktur społecznych, ekonomii, kultury. Być może nasunęła by się myśl, co go wzmacniało, jak działa mechanizm wyzwalający. Czegoś takiego oczekiwałam, a nie zaledwie strzępka informacji.

* Wyzwanie naKanapie'2025 - 4. Książka, której tytuł jest pytaniem.