Czterdzieści i wciąż pięknie recenzja

“Bo w życiu najlepsze, choć jednocześnie najgorsze, jest to, że codziennie trzeba żyć dalej. Pomimo wszystko”.

Anita, Aśka, Karola i Magda to przyjaciółki z Wrocławia, znają się od zawsze, ich przyjaźń jest na dobre i złe. Świat się zmienia, czas pędzi nieubłaganie, dobre chwile przychodzą po złych, a one niezmiennie trwają w swej przyjaźni i są wdzięczne, że ją mają. Dzieci dorastają, one same mają lepiej lub gorzej poukładane życie uczuciowe i zawodowe. W ich życiu zachodzą kolejne zmiany, z nimi nie ma mowy o nudzie. Burza hormonów coraz częściej daje o sobie znać, przybywają zmarszczki, czas robi swoje, coraz więcej rzeczy muszą akceptować. Najważniejsze, że wciąż są i że życie jest piękne.

Kolejny raz przeniosłam się do świata kobiet, które w swoim życiu niejedno widziały i niejednego doświadczyły. Intrygujący, niezmiennie ciekawy babski świat. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, wzbudza ciekawość i ogromne emocje. Fabuła krąży wokół poplątanych losów naszych bohaterek i ukazuje trudne relacje międzyludzkie. Pani Katarzyna pisze lekko, przyjemnie, barwnie. Czuć realizm opowiedzianej historii, do tego dochodzi poczucie humoru. Rewelacyjne dialogi, słowne przepychanki wywoływały mój szczery uśmiech. Zajmująco wykreowani bohaterowie, zwykli ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Obserwowałam życie naszych bohaterek i traktowałam je, jak swoje dobre znajome. Ich życie pełnych pasji, energii, rozterek i problemów, jakie niesie codzienność. Bardzo je polubiłam, każda jest inna, ma inne życiowe doświadczenia. Razem tworzą prawdziwą mieszankę wybuchową i zaskakują swoją kreatywnością.

Prawdziwa przyjaźń taka na dobre i złe. Te kobiety wiedzą, że choćby nie wiem, co, mają siebie, zawsze i wszędzie mogą na siebie liczyć. Autorka ukazała świat kobiet, które pomimo upływających lat i przybywających zmarszczek, cieszą się z życia, chcą z niego korzystać pełnymi garściami. Skomplikowane relacje damsko – męskie, dom, dzieci, rodzina, zwierzęta, codzienność ta pełna radości i ta przepełniona smutkiem. Różne odcienie miłości, tajemnice, ból, rozgoryczenie, niepewność, nieuchronnie upływający czas. Rodzinne konflikty, dorastające dzieci ich problemy i wnuki. Wojna na Ukrainie, niepokój o bliskich.

Ciepła, niosąca otuchę, chwilę wytchnienia i uśmiech powieść obyczajowa dla kobiet i o kobietach. Daje do myślenia. Serdecznie polecam całą serię, radziłabym czytać w kolejności chronologicznej.