Najjaśniejszy promień słońca recenzja

To pierwszy raz, kiedy mamy możliwość poznania twórczości Lisiny Coney w polskim tłumaczeniu.

Nie mogę mówić za innych, ale według mnie zadebiutowała u nas z przytupem. Teraz już nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła poznać więcej napisanych przez nią historii.

Grace ma dwadzieścia dwa lata, dorywczo jest nauczycielką baletu, ale jej marzeniem jest pisanie. Kilka lat wcześniej przeżyło coś, co bardzo ją zmieniło, a zaufanie mężczyznom wydaje się być teraz czymś nieosiągalnym. Na jej drodze pojawia się Cal, osiem lat od niej starszy, wytatuowany, z pozoru typowy bad boy.
Trzydziestolatek nawiązuje więź z Grace, a ta wbrew wszystkiemu czuję się przy nim coraz lepiej. Ona złamana przeszłością, on również obecną sytuacją życiową i chcący sam radzić sobie ze wszystkim.

Grace i Cal. Mam do nich tak ogromną słabość, że nie jestem w stanie powiedzieć czegokolwiek złego na ich temat. Zdecydowanie stanęli na podium, jeśli chodzi o mojej ulubione relacje slow burn, a to naprawdę duże wyzwanie, ponieważ do tej pory nie sądziłam, że mogę aż tak polubić ten motyw.

Autorka nie szczędziła im życiowych trudności, co miało ogromne znaczenie w ich postępowaniu, budowaniu relacji. W tej odrobinie mroku pozwoliła im rozkwitnąć i odnaleźć coś, o co warto było walczyć. Oboje tak bardzo się uzupełniają.

Cal jest bohaterem, który zmiękczy każde serce. Nawet w książkach ze świecą szukać tak bardzo szanującego innych mężczyznę. To, jak traktuje Grace czy swoją czteroletnią siostrę - moje serce nadal mięknie.

Ubóstwiam to, w jaki sposób została rozwinięta relacja strangers to friends to lovers - zwlaszcza przejście z drugiego na trzeci etap. Każda sytuacja wydawała mi się bardzo naturalna, właściwa na danym etapie i z dużą ekscytacją przeżywałam każdy kolejny krok głównych postaci.

Od pierwszych stron poczułam z tą książką przyciąganie, które z każdym kolejnym rozdziałem było coraz silniejsze.
To jedna z historii, do której będę musiała obowiązkowo powrócić, żeby móc na nowo przeżyć to wszystko.

"Najjaśniejszy promień słońca" to książka, która poruszy nawet tego mniej wrażliwego czytelnika. Już od pierwszych stron otuli nas bezpowrotnie, aby po drodze dostarczyć nam wielu emocji.
To historia o uczuciu rozkwitającym niczym kwiat, który poradzi sobie nawet w trudnych warunkach, ponieważ wystarczy mu tylko odrobina słońca. Ostatecznie, nawet mimo przeszłości i teraźniejszości, które odciskają na nas piętno, to przyszłość jest kierunkiem, w którym powinniśmy patrzeć.