Drżenie recenzja

Pamiętacie książki, które czytaliście, jak mieliście naście lat?

Pamiętam prawie wszystkie i zawsze to była fantastyka. Najczęściej sięgałam po książki o wampirach, bo to o nich było najgłośniej w czasach, gdy dorastałam. Do tej pory jak widzę, że książka mówi o wampirach, to sięgam po nią w ciemno. Nie rozumiałam za to zachwytu nad wilkołakami. Z czasem, jak coraz częściej sięgałam po powieści o wilkołakach, zmiennokształtnych, to tym bardziej podobały mi się takie książki coraz bardziej.

Teraz będąc przed czterdziestką, nie myślałam, że sięgnę po książki, które wiele z nas czytało czternaście lat temu. Nie słyszałam wcześniej o Wilkołakach z Mercy Falls autorstwa Maggie Stiefvater, jednak te proste i niezwykle piękne okładki najnowszego wydania tej serii przyciągnęły moje oko. Połączenie granatu i czerwieni do mnie przemawia i jako okładkowa sroka nie przeszłam obok nich obojętnie.

Wydawnictwo Uroboros od razu wydało cztery tomy, dzięki czemu nie muszę czekać, nie wiadomo ile na kolejne tomy i mogę od razu sięgnąć po kolejny tom. Właśnie sięgam po drugi tom a was zostawiam z kilkoma słowami na temat “Drżenia”, czyli pierwszego tomu Wilkołaków z Mercy Falls.

Autorka zaczęła książkę od naprawdę dramatycznego momentu, wilki głodują, zimno im dokucza tak samo jak puste żołądki. Za ofiarę wybierają sobie Grace, jednak gdy mała dziewczynka poddaje się i patrzy w oczy jednego z wilków, coś się zmienia. Lata później nadal obserwuje jednego wilka ze schodków swojego domu. I ten jeden wilk zawsze do niej wraca i wydaje się, że też ją obserwuje.

Historia, jaką przedstawiła autorka, nie jest tylko fantastyką, przede wszystkim jest naprawdę dobrym romansem, jednak nie wyobrażajcie sobie płomiennego romansu, do którego przyzwyczaili nas obecni autorzy. Ten romans ma swój klimat i jest to zdecydowanie klimat lat 2010. Właśnie takie książki wtedy czytałam i właśnie ten klimat przywróciły mi Wilkołaki z Mercy Falls. Już je uwielbiam.

Dziękuję bardzo wydawnictwu Uroboros za książkę do receznji.