W pożyczonym czasie recenzja

Wróżby budzą mieszane uczucia, gdyż z reguły ludzi przeraża to, co nieznane. Dla jednych zajrzenie w karty, czy skorzystanie z wizji jasnowidza to niewinna zabawa. Najczęściej wiele osób podchodzi do nich sceptycznie, ale dla innych to coś, co może skrywać prawdę o przyszłości i być drogowskazem na przyszłość. Bohaterka powieści „W pożyczonym czasie” należy do tej pierwszej grupy społeczeństwa, ale wkrótce przekonuje się, że granica między tym, co realne, a tym, co wydaje się nieprawdopodobne, zaczyna się zacierać.

Dwudziestojednoletnia Maria Dee marzy, by zostać prawnikiem, potem chciałaby dostać dobrze płatną pracę i wyjść za mąż za jakiegoś przystojnego, sympatycznego i zamożnego mężczyznę. Większość swojego czasu spędza na nauce i przygotowaniach do czekających ją egzaminów. Jest osobą twardo stąpającą po ziemi, sceptycznie pochodzącą do zjawisk nadprzyrodzonych i wszelkich spraw, które trudno objąć rozumem. Jej koleżanki, wbrew jej poglądom, fundują z okazji urodzin Marii, karnet do wróżki Sybilli. Początkowo z dużą dozą sarkazmu i niechęci dziewczyna bierze udział w sesji u jasnowidzki. Wkrótce okazuje się, że wróżka miała rację i to, co przepowiedziała, spełniło się. Zachęcona tym, studentka zaczyna regularnie odwiedzać wieszczkę i wykorzystywać jej trafne przepowiednie w różnych życiowych dylematach, ale przede wszystkich w nauce i zdawaniu egzaminów. Wszystko wydaje się układać wyśmienicie i być niewinną zabawą, aż do dnia, w którym kolejna wróżba przepowiada jej śmierć. Ta informacja ją przeraża, ale zachowuje ostrożność i podejmuje decyzje, które pomagają jej uniknąć przeznaczonego losu. Dosyć szybko dziewczyna przekonuje się, że nie tak łatwo uciec śmierci z rąk, bo wszechświat próbuje wyrównać to, co zostało zachwiane.

W ogromnym stresie, dezorientacji zmęczeniu udaje się do Sybilli prosząc o pomoc. Niestety, cena za życie jest wysoka, ale nie ma innego wyjścia. Zawiera pakt z tajemniczym starszym panem o imieniu Kindred. W zamian za przedłużenie życia Maria musi dołączyć do jego grupy i pomóc w wykonaniu pewnych zagadkowych zadań. Aby sprostać wyzwaniu, musi nauczyć się nowych, nie zawsze naturalnych umiejętności. Im głębiej zanurza się w świat Kindreda, tym mocniej czuje, że jej nowy mentor nie mówi jej wszystkiego. Podejrzewa, że skrywa coś znacznie mroczniejszego, niż się początkowo wydawało. Nie zamierza biernie poddać się losowi, pragnie wolności i powrotu do swojego dawnego życia, jednak jest to niemożliwe. Mimo to zaczyna obmyślać plan, jak wyrwać się z diabelskiego kontraktu, zanim będzie za późno.

Powyższy opis fabuły może wydawać się obszerny, ale w rzeczywistości stanowi jedynie niewielki fragment tego, co dzieje się na kartach powieści „W pożyczonym czasie”. Tytuł doskonale oddaje jej ducha, ponieważ bohaterka żyje jakby na podarowanym czasie, który ma wyraźnie określony termin ważności.

Nie można odmówić pani Annie Szumacher wyobraźni, co wyraźnie jest widoczne w tej powieści. Wykazała się w niej niesamowitą zdolnością wymyślania nieprawdopodobnych zdarzeń, pokręconych sytuacji i ciekawych osobowości. Do tego jej styl przekazywania wydarzeń i tworzenia w naszych umysłach odpowiednich obrazów świadczy o jej talencie pisarskim. Nie ma w tej powieści jakichś strasznych, odrażających potworów czy przerażających opisów, więc czyta się ją bez lęków. Styl autorki nadaje fabule lekkości, podszytej humorem, dzięki czemu nawet najbardziej dramatyczne momenty nie przytłaczają.

Powieść pt.: „W pożyczonym czasie” to pierwsza część cyklu „Maria Dee”, utrzymana w klimacie urban fantasy, wprowadzająca nas w niezwykły świat pełen tajemnic i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Powieść należy do wydawniczej serii „Światy Wizjonerów”, w której ukazało się już 16 odrębnych powieści. Każda z nich prowadzi w różne wymiary niezwykłych, pełnych wyobraźni opowieści.

Egzemplarz książki otrzymałam w ramach współpracy z portalem Sztukater