Kochana córeczko recenzja

Czy miłości do dziecka trzeba się uczyć, czy ją po prostu się ma?

Dla mnie miłość do dziecka to naturalny instynkt, to coś już we mnie istniało, a wraz z narodzinami mojej córeczki, uruchomiło się ze stukrotną siłą.

W literaturze często podejmowane są wątki związane z matkami, jako bohaterkami negatywnymi. Bo z definicji matka to ta ciepła, kochająca, opiekuńcza, gotowa do poświęceń dla swojego dziecka. Jednak są matki, które nie potrafią sprostać wyznaczonej im roli, bo nie były gotowe na macierzyństwo. Na postawę rodziców wpływa wiele czynników, czasami miłości do dziecka można się nauczyć. Takim przykładem uczenia się rodzicielstwa jest powieść „Kochana córeczko” Anny Siedleckiej.

,,Dzień, w którym Lena odbiera dyplom opiekuna medycznego, ma być początkiem lepszego życia. Usamodzielni się i wyprowadzi z domu, od pijącego ojca i współuzależnionej matki’’
Jednak ta nowa rzeczywistość nie jest tak piękna i łatwa jak sobie wymarzyła, wręcz przeciwnie, poprzez zbieg wielu wydarzeń, staje się jeszcze trudniejsza. Ma coraz większą świadomość, że pewnych rzeczy już nigdy nie będzie. Przechodzi przez różne etapy: niezrozumienia, złości, bezsilności i strachu. Czuje się samotna, zdradzona przez najbliższych, pozostawiona z wieloma pytaniami, na które nie ma pokrzepiających odpowiedzi.

Piękna, a zarazem smutna historia, w pewnym momencie niosąca nadzieje. Życie zaznaczone bólem i walką o siebie, o własne marzenia. Anna Siedlecka pokazuje nam, jak łatwo jest się pogubić, bo wbrew pozorom dorosłość nie jest łatwa. Zdarza się nam zbłądzić w życiowym labiryncie, ale najważniejsze, to odnaleźć właściwą drogę. Powoli rozwijająca się historia, powodują, że czytelnik coraz lepiej rozumie postępowanie i emocje bohaterów, aż do zaskakującego zakończenia.

„Kochana córeczko” emocjonalna opowieść o zmaganiach z podstępną rzeczywistością i brakiem matczynej miłości. Niesamowita lekcja o poszukiwaniu w sobie odwagi do podejmowania niełatwych decyzji, które mogą zmienić na zawsze oblicze przyszłości.