Zdradzeni! recenzja

Święty Paweł był Żydem, pochodził z faryzejskiej rodziny i był członkiem plemienia Beniamina. O tym mówi zarówno jego własny autobiograficzny materiał w listach, jak i Dzieje Apostolskie, gdzie jest wspomniany jako Szaweł/Saul, urodzony w Tarsie. O tym, że był faryzeuszem i znał Prawo Mojżeszowe, wspomniał także sam Paweł w swoich listach.

Bardzo często zapominamy, że Apostołowie byli Żydami, a nawet sam Jezus nim był, o czym również mówi. Wielu Chrześcijan nie wie o tym, że przyszedł On tylko do Żydów, a nie do pogan, z uwagi na to, że oni Go nie przyjęli, Jego ofiara na krzyżu przelała się na wszystkich tych, którzy w niego uwierzyli i uwierzą.

Jak wiemy wszyscy Żydzi, nadal czekają na Mesjasza (który ich zdaniem już się urodził, ale nie jest nim Jezus), ale nie uznają za Niego Chrystusa. W Judaizmie jest wielu Żydów Mesjanistycznych, którzy jednak po przeczytaniu Biblii uwierzyli i uznają, że Jezus jest ich Panem.

Książka Zdradzeni! Czy Żyd może przyjąć Jezusa i pozostać Żydem? Pana Stana Telchina, jest takim właśnie świadectwem. Świadectwem przyjścia do ofiary krzyża i do Zbawiciela.

Publikacja ta porusza wiele ważnych problemów. Pierwszym, który wybrzmiewa już na początku książki, to stosunek Żydów do Chrześcijan. To jest trochę tak, jak z Katolikami. Żyd uważa, że jeśli nie jesteś Żydem, nie wierzysz w Boga, Katolik uważa, ze jeśli nie jesteś Katolikiem, nie jesteś Chrześcijaninem i nie wierzysz w Chrystusa. Druga rzecz, to co Talmud mówi o Gojach, czyli nie Żydach… To są straszne rzeczy, nauka Talmudu, jest mocno nienawistna i antychrześcijańska. Talmud dla żydów jest księgą świętą, ważniejszą od Pisma Świętego. W Talmud żydzi wierzą, jak w objawienie Boskie. W Talmudzie— powiadają oni— nie wolno nic zmienić, ani dodać, ani ująć, bo to święta nietykalna księga.

Talmud o Chrześcijanach — Dlategonauczają rabini, że małżeństwa gojów nie są prawdziwemi małżeństwami, a małżeństwa Akumów z żydówkami czy Akumek z żydami są nieważne. Rabi Abba w księdze Zohar powiada otwarcie. „Gdyby się sami bałwochwalcy łączyli, nie mógłby świat istnieć. Dlatego nauczono nas, że człowiek nie powinien zostawiać wcale miejsca tym zbójom najgorszym. Bo gdyby się dalej łączyli, nie możnaby było dłużej o nich istnieć, ponieważ z ich boku wychodzi potomstwo, które się nazywa pies". W tej samej księdze Zohar zapisano, że bałwochwalcy na ziemi są dziećmi owego rajskiego węża czyli szatana, który zwiódł Ewę. Tłumaczą rabini, że inne narody oprócz 'żydów nie mają obrzezania, bo są synami djabła.

Podlinkuję książkę, z której są zaczerpnięte fragmenty, aby nikt mi nie zarzucił antysemityzmu, na moim blogu, ponieważ tutaj z jakiegoś powodu nie mogę dodać linku.

Jak to się ma do książki, Zdradzeni? Na początku poznajemy rodzinę Judaistyczną (sam opowiadający pisze o sobie, Syjonista zachęcam zgłębić temat, co jest jeszcze czym innym niż Judaista), mąż, żona i córka. Córka dzwoni do rodziców i w wielkim skrócie obwieszcza im, że uwierzyła w Jezusa. Szok i niedowierzanie, załamanie rodziców, ale jednocześnie szacunek do córki zmuszają ojca do sięgnięcia po Biblię i jej przeczytanie. Co ciekawe z treści pozycji wynika, że Żydzi mają dużo do powiedzenia o Jezusie, ale nigdy nie przeczytali Nowego Testamentu. Po Biblię sięga również matka dziewczyny i to sprawia, że oboje rodzice przechodzą do zupełnie innej rzeczywistości.

Jeśli ktoś nie zna nauk Judaizmu, może być w szoku, czytając tę pozycję. Ważne, jest, aby zrozumieć, ze dialog między Chrześcijanami i Judaistami nie istnieje, ponieważ Żydzi uważają Chrześcijan za podludzi a Jezusa za bajkę dla bałwochwalców. Proszę tutaj również nie zarzucać mi antysemityzmu, tylko samemu zbadać te nauki. To w tej pozycji, jest ważne, ponieważ rodzice właśnie od tego stratują, co Chrześcijanka? Zdradziła Boga i Synagogę.

Przechodząc dalej, oboje czytają Biblię i notują to czego nie rozumieją, jednocześnie sprawdzając Nowy Testament w Starym Testamencie, ojciec korzysta z Tory w przekładzie Judaistycznym. Pojawia się coraz więcej pytań i wątpliwości. W treści wypływa, że ojciec nie zna Boga, tylko nauki Żydowskiego Talmudu, oraz Szulchan aruch. Dla niewtajemniczonych trzeba tutaj napisać, że Talmud jest komentarzem do biblijnej Tory, w którym wyjaśniono, jak przestrzegać prawa zawartego w Torze w warunkach, jakie zapanowały wśród Żydów wypędzonych z Palestyny w II wieku. Jest to subiektywny komentarz, zawierający nadinterpretacje, a także wiele przeinaczeń Starego Testamentu.

Talmud jako uporządkowany zbiór praw religijnych, normatywnie spisany został około 400 roku n.e (talmud jerozolimski) i około 500 roku n.e. (talmud babiloński), zawiera w sobie tradycję między III wiekiem p.n.e. a VI wiekiem n.e. Ścisłe przestrzeganie wielu nakazów mojżeszowych zapisanych w Torze nie było technicznie wykonalne po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej i dlatego rabini musieli ustalić wiążące dla wszystkich Żydów religijne zasady życia w warunkach wygnania. Talmud był przez całe wieki i jest obecnie głównym odniesieniem, do którego odwoływali się i nadal się odwołują rabini na całym świecie, rozstrzygając rozmaite spory i przystosowując prawo religijne do współczesnych warunków życia. Rabini nie odwołują się do Tory bezpośrednio, tylko do tradycji Talmudu.

Z tego wynikał szok rodziców, po nowinach córki,

Jak pisałam wyżej, oboje zaczęli sprawdzać Nowy Testament, w ostatecznym rozrachunku, również stali się Chrześcijanami. Bardzo ciekawe, jest również interpretowanie słów dotyczących Boga Abrahama, Jakuba i Izaaka… Książka ta choć krótka, zawiera wiele ważnych treści, ta recenzja musiałaby mi zając z 200 stron gdybym miała napisać wszystko, co chcę.

Przechodząc do clou, pierwsze strony mnie mocno zirytowały, ponieważ wypłynęło to, jak Żydzi postrzegają Chrześcijan. Pomyślałam sobie, jednak, że czytam dalej z długopisem i kartką u boku. Świadectwo rodziców, którzy analizują swoje wierzenia pod względem Tory, a później Nowego Testamentu, jest dla nas dziś bardzo ważne. Możemy być w różnych religiach nigdy nie wgłębiać się w ich najważniejsze księgi, a gdy zaczniemy to robić często, spadamy, bo okazuje się, że religia a Biblia, to dwie różne rzeczy. Jestem pełna podziwu, że Autora miał odwagę napisać, jak Żydzi, Syjoniści oraz Synagoga postrzega Jezusa i Jego wyznawców, a wierzcie mi, nie jest to pozytywne postrzeganie, zachęcam, aby przeczytać.

Publikacja ta pokazuje, także odwagę jakby nie patrzeć zagorzałych Judaistów, którzy stanęli twarzą w twarz ze swoją religią i prześwietlili jej nauki, porównując. Pisarz wynotował wiele pytań, z którymi zmaga się także niejeden Chrześcijanin, co działa z korzyścią dla czytelnika. Ważne, jest także to, że na końcu książki znajdziemy obszerną bibliografię oraz tabelkę z proroctwami, które spełniły się w osobie Jezusa. Ważne, jest drogi Czytelniku, abyś wiedział, że nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach, którzy umieszczają Żydów na piedestale. Od razu napiszę, że według Biblii zarówno Starego, jak i Nowego testamentu ma dojść do nawrócenia Judaistów, którzy uwierzą w Jezusa, więc obecna Synagoga, Go odrzucająca nie jest autorytetem i nie ma to nic wspólnego z antysemityzmem.

Czy Izrael przestał być narodem wybranym?

Każde wybranie, dokonujące się z woli Bożej, związane jest z wyznaczeniem zadania. Dla Izraela brzmi ono: „By się stali ludem będącym Jego wyłączną własnością” (Pwt 14, 2). Gdy jednak Syn Boży przyszedł do „swojej własności, [...] swoi Go nie przyjęli” (J 1, 11). Pomimo tego Bóg nie odrzucił swojego ludu jako całości (Rz 11,1-2). Dowodzi tego święty Paweł. Twierdzi on, że Bóg pozostawił sobie resztę „wybraną przez łaskę”. Jakkolwiek pozostali pogrążyli się w zatwardziałości (w. 7), to jednak nie upadli do końca (w. 11). Ponadto ich upadek sprzyja nawróceniu innych narodów, które zostały przyjęte przez Boga ze względu na wiarę (w. 20). To, do czego Izrael został wybrany, nie jest realizowane przez całą społeczność do czasu „aż wejdzie do Kościoła pełnia pogan” (w. 25). Wtedy i oni wejdą „bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne” (w. 29).

Jak wynika z Biblii, Izrael uzna Jezusa i o tym jest ta publikacja. Zatwardziały Żyd otrzymuje łaskę od Boga, który przyciąga go i jego rodzinę do swojego Syna. Książka zawierająca 168 stron, pełna kontrowersji dla ludzi, którzy są niezorientowani w naukach Talmudu, nie będzie dla wszystkich, jednak zachęcam do zapoznania się i własnej oceny tego dzieła, jak i konfrontacji własnej religii z Biblią.

zaczytanizkawa.blogspot.com