Miał być spokój, są kłopoty recenzja

Tytuł: „Miał być spokój, są kłopoty”

Autor: Artur Kuchta

Gatunek literacki: komedia kryminalna

Wydawnictwo: Artur Kuchta

Format: e-book

Ilość stron: 229



Własny letniskowy domek na mazurskiej wsi to idealne miejsce na odpoczynek, wyciszenie i przemyślenie kilku ważnych spraw. Tak właśnie myśli Melania Trela, która postanawia pomieszkać nieco w rodzinnym domu, z dala od miejscowego zgiełku. Jednak jej przyjazd zaczyna się z wielkim przytupem. Ledwo weszła do domu, by odpocząć po długiej podróży, a tu nagle rozlega się straszny krzyk. Wiedziona ciekawością Mela, choć ze strachem, dociera do chaty sąsiadki, którą odnajduje leżącą na podłodze. Okazuje się, że w biały dzień ktoś napadł na staruszkę. Policja na czele z sympatycznym Spyrką prowadzi dochodzenie w tej sprawie. Ale Mela nie odpuszcza. Wraz z przyjaciółką, która również uciekła od hałaśliwego i burzliwego życia, Aldoną, zakładają m.in. biuro detektywistyczne i na własną rękę szukają winnego. Jak się można spodziewać, takie poszukiwania nie są łatwe ani bezpieczne, a mimo to kobiety się nie poddają. A co najlepsze, ich żywiołowość, nieobliczalność, gapiostwo oraz cięty język powodują, że cała ta przygoda będzie pełna humoru, zabawy oraz niecodziennych sytuacji. Dodajmy do tego jeszcze groźnego „Szwagra”, gadatliwe trio „Lady in...”, których fantazja zadziwiłaby niejednego pisarza, przebojowego rapera Benka oraz chudego jak patyk złodziejaszka, a adrenalina i ekscytacja same się pojawią i nie odpuszcza aż do ostatniej strony.

Bardzo lubię komedie kryminalne, jednak rzadko po nie sięgam, gdyż trudno mnie pod tym kątem zadowolić. Po „Miał być spokój, są kłopoty” sięgnęłam po kontakcie z autorem i przyznam, że nie żałuję. No może tylko tego, że był to e-book, a nie papierowa wersja. Odkąd tylko zaczęłam czytać tę historię, uśmiech nie schodził mi z twarzy. A to głównie za sprawą Meli i Aldony, od których pogoda ducha tryskała nawet w pochmurne dni. Bardzo fajnie ukazano również relacje rodzinne Meli. Wzajemne wsparcie, pełnoprawna akceptacja, otwartość, uprzejmość oraz optymistyczne podejście do życia. Taka rodzina to skarb, przy której każdy dobrze się czuje, nawet nowo poznana osoba.

Kolejny plus za ciekawy opis festynu z okazji dnia Podgórkowa. Miałam wrażenie, że jestem tam z bohaterami i wspólnie oglądamy te wszystkie stoiska z rękodziełami, czując aromat przygotowywanych dań. Sama mieszkam na wsi, więc wiele z tych doznań jest mi znanych, toteż łatwiej obierałam tę fabułę i charakter małej miejscowości, gdzie każdy się zna, gdzie z pozoru panuje cisza, a życie toczy się innym torem.

Autor zyskał także w moich oczach dzięki krótkim rozdziałom, które zawierają to, co istotne dla fabuły. Nie ma tutaj obszernych, nic niewnoszących opisów przyrody, długich wewnętrznych monologów bohaterów czy też bezbarwnych wydarzeń. Jest przyjemnie, lekko i zabawnie, czyli tak jak być powinno. A napomnę, że jest to debiut literacki, z którym warto się zapoznać i którego szczerze gratuluję.