Piętno recenzja

Moja przygoda z twórczością Przemysława Piotrowskiego zaczęła się właśnie od „Piętna” i muszę przyznać – to był doskonały wybór! Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mnie wciągnie. Już po kilku pierwszych stronach wiedziałam, że trafiłam na autora, który idealnie trafia w mój gust – brutalny realizm, mocna intryga, nietuzinkowy bohater i świetnie oddany klimat miejsca akcji.

„Piętno” to pierwszy tom serii z komisarzem Igorem Brudnym – postacią, którą trudno zapomnieć. Autor stworzył bohatera pełnego sprzeczności: z jednej strony twardego glinę z Warszawy, a z drugiej człowieka ze skomplikowaną i dramatyczną przeszłością, której echa niespodziewanie powracają i uderzają w niego z ogromną siłą. Igor zostaje wplątany w brutalne morderstwa w Zielonej Górze, swoim rodzinnym mieście. Wszystko wskazuje na to, że może mieć z nimi więcej wspólnego, niż sam by chciał. Tajemnice z dzieciństwa, mroczne sekrety, porzucone wspomnienia – to wszystko wraca w najmniej oczekiwanym momencie.

Fabuła jest świetnie skonstruowana. Przemysław Piotrowski umiejętnie prowadzi narrację, budując napięcie z rozdziału na rozdział. Nie ma tu dłużyzn, każde zdanie ma znaczenie, a zwroty akcji potrafią zaskoczyć nawet najbardziej wprawionego czytelnika thrillerów. Autor nie boi się poruszać trudnych, a nawet kontrowersyjnych tematów – od przemocy i patologii po problematykę dzieciństwa w domach dziecka i psychologiczne piętno, jakie zostawia traumatyczna przeszłość.

Ogromnym atutem tej książki jest język – konkretny, miejscami brutalny, ale zawsze celny. Styl Piotrowskiego jest dynamiczny i bardzo obrazowy – czytając, można niemal poczuć ciężką atmosferę Zielonej Góry, zanurzyć się w mroku, który osnuwa całą historię. Nie bez znaczenia jest też lokalny koloryt – dla mnie jako czytelniczki było to coś nowego i ciekawego. Akcja nie dzieje się w kolejnej fikcyjnej metropolii, lecz w realnym, mniej oczywistym mieście, co dodaje autentyczności.

„Piętno” to thriller z krwi i kości. Jest brutalnie, jest intensywnie, ale nie brakuje też głębszych emocji i psychologicznej refleksji. Nie jest to książka, którą odkłada się na bok – to powieść, którą się pochłania, żeby dowiedzieć się, co wydarzy się dalej. A zakończenie? Zdecydowanie zostawia z niedosytem – w pozytywnym sensie. Po przeczytaniu ostatniej strony miałam ochotę natychmiast sięgnąć po kontynuację.

Podsumowując – jeśli lubisz mroczne thrillery z wyrazistym bohaterem, głębokim tłem psychologicznym i dobrze poprowadzoną intrygą, „Piętno” jest książką dla Ciebie. Dla mnie to jedno z najlepszych odkryć ostatnich miesięcy i bez wahania polecam je każdemu, kto szuka czegoś mocnego, inteligentnego i na długo zapadającego w pamięć. Przemysław Piotrowski zdecydowanie wskakuje na listę moich ulubionych polskich autorów kryminałów – a to dopiero początek!