Nieboskłon recenzja

Akcja książki rozpoczyna się szokującym incydentem na krakowskiej Nowej Hucie. Nagie ciało kobiety spada z wieżowca na oczach przechodniów. Śledztwo szybko ujawnia, że to nie samobójstwo. Ofiara była torturowana i więziona przed śmiercią. Prokurator Michał Stróż, główny bohater powieści prowadzi dochodzenie, które odkrywa szczątki kolejnych ofiar, wskazujące na działania seryjnego mordercy. Fabuła rozwija się dwutorowo.
Wątek śledczy, policyjne przesłuchania, analiza dowodów, aresztowania oraz wątek psychologiczny, wgląd w umysł sprawcy, od dzieciństwa po rozwój dewiacji . Autor mistrzowsko łączy te perspektywy, tworząc narrację, która nie tylko buduje napięcie, ale też zmusza do refleksji nad naturą zła. Ciekawie wykreowani bohaterowie. Michał Stróż, prokurator o białych włosach i przeszłości księdza, rozdarty między emocjami a powinnością. To postać antyteza papierowego bohatera, popełnia błędy, walczy z wewnętrznymi demonami, ale nie traci determinacji w dążeniu do sprawiedliwości . Autor dogłębnie analizuje psychikę mordercy, pokazując, jak traumy z przeszłości kształtują potwora. To nie czysty psychopata, ale człowiek o złożonej motywacji, co dodaje realizmu.
Betonowe blokowiska, labirynty podwórek i atmosfera społecznej obojętności stają się niemym bohaterem powieści. Autor wykorzystuje topografię dzielnicy, by podkreślić izolację i przytłoczenie ofiar . Autor pisze prosto, ale sugestywnie. Unika przegadania, a jednocześnie potrafi jednym zdaniem wywołać dreszcz. Autor buduje napięcie poprzez stopniowe odsłanianie tajemnic i dysonans między pozorami normalności a ukrytym okrucieństwem. Każdy szczegół ma znaczenie, a opisy śledztwa są dokładnie zbadane, co dodaje wiarygodności . Autor pokazuje, jak najciemniejsze tajemnice kryją się za zwykłymi drzwiami sąsiadów. Nowa Huta, z pozoru zwyczajna dzielnica, staje się metaforą wygodnego ignorowania zła. Michał Stróż musi oddzielić granice moralne, współczucie od sprawiedliwego gniewu, co poddczas czytania zmusza do zadawania pytań takich jak czym jest sprawiedliwość? Czy można zachować człowieczeństwo wobec potworów? Autor pokazuje jak niewiele dzieli ofiarę od kata i czy zło rodzi się z traumy, czy jest wyborem .
Zalety powieści to wciągająca narracja dzięki czemu książkę czyta się w jeden wieczór.
Świetnie pokazana głębia psychologiczna i wgląd w umysł mordercy. Nowa Huta z jej betonową llaustrofobią to idealne tło dla mrocznej historii.
Słabsze strony to przewidywalność finału i zbyt łatwe rozwiązanie. Opisy tortur mogą być zbyt przytłaczające dla wrażliwszych odbiorców.

Dla kogo jest ta książka?
Polecam fanom kryminałów psychologicznych, z realistycznym śledztwem i głębią postaci.

Moja ocena: 9/10🌟

Polecam! Czytajcie!

BRUNETTE BOOKS