Nocny welon recenzja

"Nocny welon"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2025-06-17
Skomentuj
16 Polubień
“W człowieku jest miejsce i szlachetne zamiary, ale kiedy przemoc zabija wszystko, co ludzkie i pozostawia jedynie zmaltretowane ciało, czy można mieć żal, że istota kuli się i pragnie przetrwać”?

Dalsze losy kobiet, znanych nam z poprzednich części cyklu “Sagi Wileńskiej”. Wiktoria Łempicka wraz ze śmiercią męża, który zginął w powstaniu styczniowym, straciła dużo, zbyt dużo. Lata płyną, a on wciąż nie może pogodzić się z tą bolesną stratą. Wciąż nosi żałobę i obrączkę, codzienność wypełnia jej nadzorowanie majątku, wychowanie synów. Kobieta nie myśli o sobie, o tym, że jeszcze coś dobrego może ją spotkać, że będzie szczęśliwa. Stara ochmistrzyni Róża, dobry duch tego domu, czuje, że jej czas się zbliża. Choroba zmusza ją do powrotu do przeszłości, kiedy jako młodziutka dziewczyna, zrobiła coś złego…

Kolejny raz z niecierpliwością i ciekawością przeniosłam się do świata wykreowanego przez Panią Ewę. I bardzo dobrze mi tu było. Wielowątkowa, wnikliwa perspektywa, akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła przenosi nas na Wileńszczyznę, lata po powstaniu styczniowym, jest zajmująco poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, z mroku przeszłości wychodzą na jaw tajemnice. Autorka pisze piękną polszczyzną, język jest bogaty, płynny, naturalny, z subtelnym humorem, czuć wiedzę historyczną. Pięknie to wyszło! Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, to oni są zdecydowanie atutem powieści. Wyraziste, barwne, charakterne, silne, odważne kobiety i czasy, w których przyszło im żyć. Każda z nich mierzy się z trudną codziennością, samotnością, dotkliwymi stratami.

Piękna i trudna jednocześnie opowieść, przez którą się płynie. Wyraźnie czujemy atmosferę minionych czasów. Z zapartym tchem śledziłam trudne losy głównych bohaterek, przyszło im żyć w niespokojnych czasach. Ich historia jest równie porywająca, jak skomplikowana, to kobiety z krwi i kości. W tamtych czasach nie miały żadnych praw, podjęły walkę o siebie, walkę z przeciwnościami losu. Przeszłość, która staje się obciążeniem, ma ogromny wpływ na teraźniejszość. Miłość, jej różne oblicza. Trudne wybory i ich konsekwencje. Dusząca samotność, ból rozłąki, przeżywane dramaty, trwanie w żałobie. Przyjaźń, niszcząca zazdrość, miłość, która nie może się spełnić. Przeszłość, która wraca, nie daje o sobie zapomnieć. Godzenie się z tym czego nie można zmienić.

Napisana z rozmachem opowieść o kobiecej, niezłomnej sile, o miłości, o ludzkich słabościach, o wybaczaniu. Serdecznie polecam całą serię!

Moja ocena:

Data przeczytania: 2025-06-16
× 16 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Nocny welon
Nocny welon
Ewa Sobieniewska
9/10

Kiedy tajemnice wychodzą na jaw, kobieta musi mieć odwagę, by się z nimi zmierzyć… Świat Wiktorii Łempickiej, pani na Zielnej, rozpadł się, gdy ukochany mąż zginął w powstaniu styczniowym. Młoda d...

Komentarze
Nocny welon
Nocny welon
Ewa Sobieniewska
9/10
Kiedy tajemnice wychodzą na jaw, kobieta musi mieć odwagę, by się z nimi zmierzyć… Świat Wiktorii Łempickiej, pani na Zielnej, rozpadł się, gdy ukochany mąż zginął w powstaniu styczniowym. Młoda d...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Ostatnio naszło mnie na sagi historyczne i dzisiaj mam dla Was recenzję kolejnej z nich! Oczywiście poznałam ją od czwartego tomu, ale to mały szczegół. Należy ona do Sagi Wileńskiej Ewy Sobieniewski...

@martyna748 @martyna748

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Zaginiona
"Zaginiona"

“...cza­sem coś, co wy­da­je się ab­sur­dal­ne, oka­zu­je się bru­tal­ną praw­dą, naj­prost­szym roz­wią­za­niem”. Sara ma dziewiętnaście lat, jest rozkapryszona i egoi...

Recenzja książki Zaginiona
Czartoryska. Opowieść o matce
"Czartoryska. Opowieść o matce"

"Dla wielu ludzi prawda nie ma znaczenia. Lepsze są pozory”. Zajmująca historia kolejnego pokolenia kobiet z rodu Czartoryskich. Maria Czartoryska, podobnie jak przed l...

Recenzja książki Czartoryska. Opowieść o matce

Nowe recenzje

Prowadził nas los
Prowadził nas los
@bastet:

Od jakiegoś czasu z prawdziwą przyjemnością sięgam po literaturę podróżniczą, choć wcześniej nie przepadałam za tym gat...

Recenzja książki Prowadził nas los
Spóźniony
Spóźniony wyrok
@kasiasowa1:

„Spóźniony wyrok” – książka, która nie daje o sobie zapomnieć. Nieczęsto trafiam na thrillery, które sprawiają, że dos...

Recenzja książki Spóźniony
NIESZCZĘŚCIA W SZCZĘŚCIU
Pułapki losu
@jagodabuch:

Czy szczęście zawsze musi prowadzić do spełnienia? A może bywa ono tylko złudzeniem, które – niczym pułapka – sprowadza...

Recenzja książki NIESZCZĘŚCIA W SZCZĘŚCIU
© 2007 - 2025 nakanapie.pl