Wojna polska recenzja

Burzliwy wiek XVII w Rzeczypospolitej, znany Nam z lekcji historii i Trylogii autorstwa Henryka Sienkiewicza, powraca w chwale, dzięki prozie Wojciecha Dutki, a ściślej za sprawą fenomenalnej powieści historycznej pt. „Wojna polska”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Lira.

W siedzibie polskich arian - Rakowie, przychodzi na świat Michał Hieronim Dantyszek, światły i odważny reprezentant szlacheckiego rodu, którego horyzonty sięgają dalej niż granice Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Jego europejskie wojaże i spotkania z „wielkimi” tego XVII-wiecznego świata, jak Kartezjusz, kardynał Richelieu czy doktor Tulp robią na czytelnikach piorunujące wrażenie i czynią z historii jednego Polaka, opowieść sensacyjną - o jego losach i przyszłości Dantyszkowej ojczyzny.

Panowanie dynastii Wazów w Polsce widziane z perspektywy wiernego sługi Marii Ludwiki Gonzagi zdecydowanie robi wrażenie. Zręczne wykorzystanie faktów historycznych w konstrukcji narracyjnej „Wojny polskiej” sprawia, że dawne konflikty ze Szwecją, Kozakami i Moskwą, toczone przez armię Rzeczypospolitej odżywają na nowo, a my sami znajdujemy się w centrum tych chwalebnych i tragicznych w skutkach wydarzeń. Plastyczne opisy bitew, tajemnicze intrygi i zbrodnie dokonywane przez bohaterów ustępują jednak miejsca prawdziwej istocie powieściowego konfliktu - wojnie politycznej między obozem władzy a stronnictwem szlacheckim pod wodzą Jerzego Sebastiana Lubomirskiego, która porusza czytelnika do głębi.

Spędziłam równy tydzień w objęciach prozy Wojciecha Dutki, rozkoszując się opowieścią przedstawioną na kartach „Wojny polskiej”. Wspaniała, na wskroś przemyślana i spójna narracja pozwala Nam bowiem nie tylko poznać mentalność mieszkańców XVII-wiecznej Europy, ale również przeczytać o wydarzeniach, które ukształtowały polską historię. Jestem pewna, że lektura tej książki utrwali w Naszej pamięci więcej szczegółów z przeszłości niż moglibyśmy poznać na lekcjach tego przedmiotu.

Wyrazy uznania dla autora, którego śmiało możemy nazwać Sienkiewiczem Naszych czasów. Tak zajmująco powinno się pisać o historii Polski!