Nr 1 recenzja

Nr 1 bez wątpienia jest moim nr 1, jeśli chodzi o książki Liliany Więcek.
Co to była za książka!


Cindy i Rip poznali się w sierocińcu w Mendenhall. Ona trafiła tam z młodszym bratem po wypadku, w którym zginęli ich rodzice, a on po śmierci swojej mamy. Placówka różni się od innych, a wszystko przez okrutną i bezwzględną dyrektorkę, która zamiast imion używała numerów. Cindy i Rip sądzili, że codzienne piekło zgotowane przez kobietę nie spopieli rodzącego się uczucia między nimi. Jednak wydarzyło się coś, przez co dogłębnie zraniony przez dziewczynę chłopak postanawia zaakceptować propozycję adopcji przez zamożnego człowieka, a ich drogi się rozchodzą.
Mija kilka lat, a Cindy i Rip spotykają się ponownie. Ona potrzebuje pracy i ma nadzieję, że uda jej się ją dostać w prestiżowej firmie. Na miejscu dowiaduje się, że rozmowę rekrutacyjną ma przeprowadzić przyszły szef... okazuje się, że jest to Rip...



Nawet nie wiem, od czego zacząć, bo ta książka wywołała u mnie całą gamę uczuć, od smutku, złości i momentów pełnych bólu, przez współczucie, bezradność wobec niesprawiedliwości i budzącą się nadzieję, po wzruszenie, miłość i wiarę w drugą szansę.

Ta dwójka naprawdę wiele przeszła mimo tak młodego wieku. Ona została przyparta do muru i zmuszona do wyboru, przed którym nikt nigdy nie powinien zostać postawiony. On zawdzięcza jej życie, a potem ona odebrała mu cały jego sens.
Nic dziwnego, że ich każde spotkanie jest pełne napięcia i emocji. On chce się odegrać za cały ból i cierpienie, ale tak naprawdę nigdy nie przestał o niej myśleć. Ona ma swoje priorytety i próbuje za wszelką cenę wytrwać, jednocześnie mając nadzieję, że gdzieś tam skrywa się jej Rip.

„Nr 1” to historia o miłości, tej pierwszej i wielkiej, która pojawiła się w momencie, kiedy ostatnie promyki nadziei gasły, o miłości, która dawała siłę i wsparcie, o miłości pełnej poświecenia, a także bólu I cierpienia.

„Nr 1” to historia o drugich szansach, wybaczaniu, skrywanych motywach, intrygach.

„Nr 1” to historia, która pogrucha wasze serce, rozjedzie je walcem, a potem sklei je kawałek po kawałku.

Polecam!