Obsesja pacjenta recenzja

Kiedy zaczynam czytać nową książkę, zastanawiam się, czy okaże się dobra i czy mnie zaskoczy. Zastanawiam się też, czy tytuł odda istotę opowieści, bo on jest dla mnie takim pierwszym kluczem, delikatną zapowiedzią tego, co kryje się w środku. Czasem otwiera drzwi do świata emocji ale innym razem prowadzi na manowce ,jednak zawsze budzi moją ciekawość.

To moje pierwsze spotkanie z piórem Jolanty Żuber i musze przyznać od razu, że bardzo niespodziewanie i niezwykle intensywne. Dawno żadna książka nie wywoła we mnie tyle emocji i poruszenia. Tak mocno, że aż sama zaczęłam analizować swoje różne zachowania. Czy to możliwe, że książka może aż tak skłonić do refleksji i przyglądania się samej sobie ?

W swojej powieści „ Obsesja Pacjenta” Jolanta Żuber zabiera nas w gęstą od emocji podróż w głąb ludzkiej psychiki. To historia, która balansuje na granicy thrillera psychologicznego i dramatu psychoterapeutycznego, traumy i coraz bardziej niepokojącej relacji między terapeutką a pacjentem.

Do gabinetu psycholożki Fridy trafia daniel Porębski, mężczyzna który od lat zmaga się z bolesną przeszłością. Nie potrafi w żaden sposób pogodzić się ze śmiercią matki a jego życie zdominowała obsesja odnalezienia sprawcy. Frida, pragnąc pomóc pacjentowi, nieoczekiwanie sama zostaje wciągnięta w niebezpieczną grę. Pogoń za prawdą coraz bardziej zaciera granice między terapią a osobistym zaangażowaniem. Czy będzie umiała pomóc Danielowi? Czy zapanuje nad jego obsesją?

Bardzo podobało mi się, jak autorka z dużą wrażliwością, ale i z odwagą porusza tematy traumy, oraz granic etycznych w terapii. Pokazuje, jak łatwo, czasem niepostrzeżenie -zatrzeć granice między leczeniem a emocjonalnym uzależnieniem i manipulacją. To, co początkowo wydaje się pomocą, może niepostrzeżenie przerodzić się w zupełnie cos innego. Od czego już później może już nie być odwrotu, a jeśli jest - to może być bardzo niebezpieczny.

Znakomity styl pisania - autorki sprawia, że trudno oderwać się od lektury, bo każde zdanie wciąga coraz głębiej, aż człowiek zanurza się całkowicie w opowieści. Tu każda scena jest gęstą od napięcia, duszna jak sen, z którego trudno się wybudzić. Właśnie takie thrillery psychologiczne cenię najbardziej.

Jeśli cenicie historie, które grają na emocjach i zmuszają do przemyśleń –to ta książka jest właśnie dla Was.

Dziękuję autorce za książkę do recenzji