Recenzja książki Okrutnie piękny

Najnowsza książka Wojciecha Nerkowskiego to opowieść o zdradzie i obsesji. O tajemnicach, o których z pozoru nikt nie wie, a gdy wychodzi wszystko na jaw, okazuje się, że wiedzą o niej wszyscy.

Grupa przyjaciół, którzy poznali się na studiach, dalej po ich ukończeniu są ze sobą w bliskich relacjach. Z mężami, żonami i dziećmi, tworzą radosną grupę.

Ale czy to nie są tylko pozory?

Jak będzie się czuć ktoś nowy, kiedy spróbuje wpasować się do tej zgranej paczki?

Autor umiejętnie wykreował swoich bohaterów. Tomek targany jest przeróżnymi emocjami i znajduje się w epicentrum wydarzeń.

Jako główny bohater jest bardzo wiarygodny i większość z nas, na pewno znajdzie w nim coś, z czym się można utożsamić.

Świetne stopniowanie napięcia i rzecz najważniejsza! - nic nie jest tu oczywiste, czy banalne. Autor nie poszedł na łatwiznę i wybrał bardzo niekonwencjonalne rozwiązania.

To była bardzo dobra lektura, z pogranicza książki obyczajowo-kryminalnej, a może thrillera psychologicznego? Oceńcie sami.

Ja ze swojej strony mogę tylko życzyć miłej lektury!

Marta pomstowała głośno, stojąc obok naprawiającego samochód Tomka.

Złośliwość przedmiotów martwych, właśnie teraz, gdy jechali na ślub przyjaciółki Marty, zostali uziemieni na jakimś odludziu. Na trzy minuty przed rozpoczęciem ceremonii, jakimś cudem udało mu się uruchomić samochód i ocalić resztki godności. W tym samym momencie, w którym ruszyli, rozdzwonił się telefon Marty. Gośka zdenerwowana do granic możliwości mówiła coś o odwołaniu ślubu i innych dziwnych rzeczach.

Na szczęście w ostatniej chwili wbiegli do kościoła, gdzie właśnie miała rozpocząć się ceremonia.

To tam Tomek, po raz pierwszy zobaczył Konrada Krauzego.

Przystojny gość, za którym uganiały się wszystkie dziewczyny na roku. Czy Marta także? Tego Tomek nie mógł być pewnym.

Po mimo przeróżnych wpadek i awantur wesele jakoś dobiegło końca i wszyscy mogli wrócić do swoich domów.

Marta z Tomkiem wprawdzie nie mieszkali jeszcze razem, ale dzieliło ich tylko jedno piętro.

Gdy więc każde z nich rozeszło się do swoich mieszkań, Tomek rozsiadł się na balkonie, żeby w spokoju odpocząć.

Niestety niedane mu to było, gdyż piętro wyżej otworzyły się drzwi balkonowe i jego druga połowa wyszła na dwór dokończyć rozmowę telefoniczną, którą najwyraźniej toczyła i w środku.

Do uszu Tomka dobiegły słowa, których zupełnie nie chciał usłyszeć i co teraz powinien zrobić z posiadaną wiedzą?

#lira

#wojciechnerkowski

#renibook