Korsarze Czarnej Róży recenzja

Piraci nie tacy straszni jak ich malują.

Autor: @Cyriaanne ·2 minuty
2011-03-29
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Jak tylko zobaczyłam okładkę tej książki, wiedziałam że chcę ją mieć. Cóż, okładki na mnie działają i czasem tylko z ich powodu chcę jakąś książkę przeczytać. Tutaj zaważyli jeszcze piraci i obietnica przygody.

Robin Loxley ma dwadzieścia kilka lat i stoi na czele piratów, których otrzymuje w spadku po swoim ojcu – angielskim arystokracie, który niesłusznie oskarżony o zdradę, został piratem. Dziewczyna postanawia zemścić się na ludziach, którzy zaszkodzili jej ojcu i rozpoczyna swoją krucjatę, podczas której zdobywa nowych popleczników, szkodzi wrogom i nawet poznaje samego króla Hiszpanii. Przy okazji oczywiście rabuje kilka statków ze złota i klejnotów.

Książka mnie bardzo zdumiała i nie jestem pewna, czy pozytywnie. Pani Gadomska pisze niezwykle prosto, nie wysilając się na żadne opisy, miesiące są streszczone w jednym zdaniu, tak samo działania naszych bohaterów. Znacząco przeważają dialogi, które zastępują opisy i nie wychodzi to zbyt dobrze. Ciekawe jest, że następuje to dopiero po kilkudziesięciu stronach, ponieważ na początku jakieś opisy jeszcze się znajdą.

Bohaterowie według mnie nie posiadają osobowości, każdy jest podobny do każdego do tego stopnia, że pod koniec wszyscy mi się mylili i nie pamiętałam kto jest kim. Na pierwszy plan zdecydowanie wybija się Robin, Czarna Róża, księżniczka siedmiu mórz i oceanów (czy jakoś tak), która swoim umysłem, mistrzostwem w posługiwaniu się szablą i ciętym językiem pozostawia w tyle wszystkich innych mężczyzn. Wszyscy się jej słuchają, zawsze potakują i zgadzają się z każdym planem. Cóż. Brakowało mi tu konkretów, barwnych postaci, życia, które nie zawsze jest piękne i wspaniałe, a wręcz przeciwnie i już zupełną przesadą było to, że Czarna Róża zawsze wygrywała każdą potyczkę, nawet drzazga nie wbiła jej się w palec i na koniec… Ha, nie powiem. Ale to jedna wielka bajka. Chociaż nie. W bajkach nawet takim Kopciuszkom i Czerwonym Kapturkom jest źle przynajmniej przez chwilę.

Mimo to żywię jakąś sympatię do tej powieści. Może dlatego, że jej fabuła przypomniała mi młodość (tak, teraz jestem bardzo stara ;)), pierwsze romanse, jakie zaczynałam czytać mając te trzynaście lat. Znajdziemy tutaj bardzo dużo ślubów, miłości od pierwszego wejrzenia i strasznych piratów, którzy się czerwienią na widok kobiety. Brzmi to śmiesznie, ale myślę, że dziewczynom w odpowiednim wieku może się podobać.

Właśnie, przez większą część lektury zastanawiałam się do jakiej grupy wiekowej ta książka jest adresowana. Na pewno nie dla dorosłych. Myślę, że trzynasto, czternastolatki będą zachwycone. Piraci, młoda dziewczyna, która jest postrachem mórz, dworskie intrygi i miłość, która kończy się zawsze małżeństwem i gromadką dzieci. To chyba coś dla nich. Także książkę polecam - uczennicom pierwszej klasy gimnazjum w przerwie między sprawdzianami i przyzwyczajaniem się do nowej szkoły ;).
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Korsarze Czarnej Róży
Korsarze Czarnej Róży
Dorota Gadomska
7.5/10

Roberta Loxley jest córką pary arystokratów ? Hiszpanki i Anglika, który po niesłusznym oskarżeniu o zdradę musiał uciekać ze swojej ojczyzny i stał się piratem. Po śmierci ojca Roberta zostaje nowym ...

Komentarze
Korsarze Czarnej Róży
Korsarze Czarnej Róży
Dorota Gadomska
7.5/10
Roberta Loxley jest córką pary arystokratów ? Hiszpanki i Anglika, który po niesłusznym oskarżeniu o zdradę musiał uciekać ze swojej ojczyzny i stał się piratem. Po śmierci ojca Roberta zostaje nowym ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Na wstępie powiem, iż uwielbiam książki, w których mowa o piratach. Skąd owa miłość do ludzi siejących postrach na morzach i oceanach? Ano wszystko za sprawą serii napisanej przez Justina Sompera pt. ...

@Juliab3 @Juliab3

"Korsarze czarnej Róży" to powieść, którą czyta się tak jak gdyby oglądało się stary film o piratach - ma podobną atmosferę. Szybko wciąga, bo przygoda ma zawsze nieodparty urok, a taka, która dodatko...

@Kasia9 @Kasia9

Pozostałe recenzje @Cyriaanne

Zapomniane
"Zapomniane" do zapamiętania.

„Przeszłość jest dla mnie stracona, teraźniejszość to przygoda, a przyszłość – wspomnienie…” London Lane ma niecodzienną przypadłość. Nie pamięta przeszłości, za to ma w...

Recenzja książki Zapomniane
Łowca autografów
Łowca autografów

„Łowca autografów” opowiada o łowcy autografów. Jestem ciekawa, kogo wy macie przed oczami, kiedy słyszycie ten tytuł. Ja, jeszcze dzięki tylnej okładce, widziałam zabawn...

Recenzja książki Łowca autografów

Nowe recenzje

Syn pastora
Kornwalia, wrzosy, miłość
@intermissio...:

☕ To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Autora, więc zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Okładka w ża...

Recenzja książki Syn pastora
Idąc po górach
Ucieczka od wolności
@ladymakbet33:

Czy zawsze jesteśmy kowalami własnego losu, jak głosi znane porzekadło? Otóż perypetie życiowego rozbitka pokazują, że ...

Recenzja książki Idąc po górach
Za zasłoną milczenia
Za zasłoną milczenia
@dorota.l.b:

"Umarłam dla świata dwudziestego ósmego sierpnia, w niedzielę. Tamtego dnia słońce zalało kraj kolejną falą upałów." Ta...

Recenzja książki Za zasłoną milczenia
© 2007 - 2024 nakanapie.pl