Przeklęty królik recenzja

Już chyba od pół roku nie czytałam niczego, co mnie wciągnie, a chyba od dwóch lat nie czytałam niczego, co odczuję jsko fantastyczną literaturę, czyli wybitną, w tym sensie. I oto mam. W sumie to po książkach dalekowschodnich nie spodziewałam się głębi, choć modne, ale tu się zdziwiłam. Jednakże, jak zaznaczyłam w tytule, autorka łączy ducha koreańskiego ze slowiańskim, gdyż doktoryzowała się z literatur polskiej i rosyjskiej, czyli z dwóch najlepszych literatur swiata.
Ten zbiór to dziesięc opowiadań. Są one drastyczne, fantastyczne ( w sensie ponadnaturalne), opowiadające o złu, samotności i smierci. Każde z nich opowiada o innym aspekcie rozczarowania zyciem, o niespełnieniu, o złu, mającym źródło w rodzinie i zawiedzionej miłości, oekstremalnych krzywdach, jakie człowiek może zadać człowiekowi. Pojawiają się niesamowite zdarzrnia, postacie, osoby. Krzywda trwa nawet po śmierci. Jest też ponadpokoleniowy ciąg krzywd. Szczególnie poruszaopowiadanieo więzionym chłopcu oraz drugie, o patologicznej rodzinie. Poruszają też dwa opowiadania o zakochanych kobietach, które się rozczarowały.
Każde z tych opowiadań ma wyrazistą postać oraz ciąg zdarzeń, w których coś jest niewytlumaczalne racjonalnie, ale ściśle odnosi się dożycia głównego bohatera lub bohaterki. To niewytłumaczalne wymierza karę lub jest karą za grzechy ich, przodköw lub kogos z otoczenia. Bohaterowie są samotni i rozgoryczeni. Dzieciwtych opowiadaniach z kolei są skrzywdzeni tak bardzo, że ich osobowość jest doszczętnie skrzywiona.
Po prostu tę książkę trzeba przeczytać. To w moim przekonaniu naprawdę coś wyjątkowego w literaturze światowej ostatnich lat. Każde opowiadanie o czymś, każde zapada w pamięć. Nie ma tu zbędnej pisaniny. Szukalabym odnosników literackich w Poem, u Czechowa, u Dostojewskiego oraz u Sorokina i Bułhakowa. Czy coś z polskiej literatury? Moze w tej naiwnej donkiszoterii w tych kilku tekstach o zdradxonej miłosci? W opowiadaniach o dzieciach, które doświadczają krzywd? Az wreszcie w oststnim opowiadaniu, w którym bohaterem jest dziecko ofiary obozu, a po Krakowie chodziduch, bo przeciez jesteśmy krajem duchów.