Potomkowie złych ludzi recenzja

Potomkowie złych ludzi

Autor: @l.szarna ·1 minuta
2 dni temu
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
„Oboje byli potomkami złych ludzi. Każde z nich w głębi duszy wciąż było dzieckiem bojącym się kary. Wylęknionym, choć nadrabiającym miną.” Ostatnimi czasy mam szczęście czytać powieści, które porywają moje serce i sprawiają, że przenoszę się w czasie i przestrzeni. Tom I cyklu Sandomierskie wzgórza Edyty Świętek, Potomkowie złych ludzi, to powieść, która jest pełna emocji i zawiłych relacji, której akcja przenosi nas do malowniczego Sandomierzu i piękna Gór Pieprzowych. „Raz rzucone przez nią słowa wyryły się w jego sercu i umyśle na zawsze. Zresztą czy on, sponiewierany przez życie i przez wojnę, miał jakiekolwiek prawo, by oczekiwać od losu szczęścia lub miłości?” Eustachy Maksymilian Orszand pojawił się znikąd i stanowi zagadkę dla wszystkich. Czy ten mężczyzna, który naraził się miejscowym zbirom ma dobre intencje? Nie integruje się ze współpracownikami, pomaga pokrzywdzonym, odnajduje swoje miejsce w górach pieprzowych.
Co zobaczył w nim miejscowy pustelnik, że uratował mu życie i przygarnął do siebie?
Jakie tajemnice skrywa, że nocne koszmary nie dają mu spokoju? Alina i Marcjanna, nie mają łatwego życia od najmłodszych lat, a jedynym ich przewinieniem jest to, że urodziły się dziewczynkami.
Ignacy po śmierci syna rozpija się, a wtedy życie jego rodziny, a zwłaszcza córek zmienia się w koszmar. Marcjanna ma swój plan na życie, jednak skutki jej wyborów są bardzo znamienne w skutkach i przyjdzie jej za nie zapłacić wysoką cenę.
Alinie ojciec zgotował przyszłość, o jakiej nie marzy żadna młoda kobieta, czy finalnie młodej uda się odnaleźć spokój i szczęście?
Czy mieszkając w małej społeczności, można liczyć na wsparcie innych? „Życie to życie. Dobry Bóg sam wie, komu je dać, a komu zabrać.” Edyta Świętek świetnie oddaje klimat mieszkania z małej miejscowości, tego, co dzieje się w relacji pomiędzy ludźmi, a w czytelniku czytając budzą się różnorodne emocje. Klimat chaty umieszczonej gdzieś na pustelni, klimat przyrody, który momentami jest mroczny, mglisty świetnie wpisuje się w klimat powieści i te jej niedomówienia, tajemniczość i strach bohaterów. Potomkowie złych ludzi to powieść, która pokazuje trudne losy bohaterów, która wciąga od pierwszych stron i już z niecierpliwością czekam na kolejne tomy.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-10-05
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Potomkowie złych ludzi
Potomkowie złych ludzi
Edyta Świętek
8.3/10
Cykl: Sandomierskie wzgórza, tom 1

Zawiłe losy, bolesne doświadczenia i ludzkie słabości Do Sandomierza przybywa tajemniczy nieznajomy, bohater wielkiej wojny. Mężczyzna ma za sobą trudną przeszłość, przed którą szuka schronienia. ...

Komentarze
Potomkowie złych ludzi
Potomkowie złych ludzi
Edyta Świętek
8.3/10
Cykl: Sandomierskie wzgórza, tom 1
Zawiłe losy, bolesne doświadczenia i ludzkie słabości Do Sandomierza przybywa tajemniczy nieznajomy, bohater wielkiej wojny. Mężczyzna ma za sobą trudną przeszłość, przed którą szuka schronienia. ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

“Wszak nie na darmo mawiają, że człowiek człowiekowi wilkiem. Ludzie potrafią kąsać jeszcze bardziej”. Sandomierz, a obok piękne góry Pieprzowe. To tu przybywa tajemniczy, milczący mężczyzna,...

@tatiaszaaleksiej @tatiaszaaleksiej

"Potomkowie złych ludzi" jest pierwszym tomem otwierającym nową sagęSandomierskie wzgórzazakcją osadzoną w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Autorka jak zwykle należycie zadbała o realia histo...

@iza.81 @iza.81

Pozostałe recenzje @l.szarna

Zagubiony w mroku
Zagubiony w mroku

„Nie chciał być jak oni, nie chciał zabijać i kraść, obawiał się życia w strachu i nienawiści. Chciał być wolny i szczęśliwy, poznawać świat i ludzi, chciał się uczyć i ...

Recenzja książki Zagubiony w mroku
Siła trucizny
Poison Study

„Każdy podejmuje życiowe decyzje – rzekł znużonym głosem. – Jedne z lepszym skutkiem, inne z gorszym. Jeśli chcesz się wycofać, nie ma sprawy, tylko nie tkwij w pół drog...

Recenzja książki Siła trucizny

Nowe recenzje

Krew
Od okropieństwa do okropieństwa
@almos:

Kolejny tom cyklu pruszkowskiego o komisarzu Bysiu bardzo jest powiązany z poprzednim, 'Aortą'; myślę, że trudno go czy...

Recenzja książki Krew
Zaśnieżeni
Zaśnieżeni
@meryluczyte...:

"Zaśnieżeni" Catherine Walsh to powieść, którą zaczęłam czytać w odpowiednim momencie i na pewno sprzyjające okolicznoś...

Recenzja książki Zaśnieżeni
Toksyczne układy
Toksyczne układy
@ladybird_czyta:

Kiedy najbliższym zagraża niebezpieczeństwo, człowiek jest w stanie zrobić absolutnie wszystko, by ich chronić. Zgodzis...

Recenzja książki Toksyczne układy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl