Winne miasto recenzja

"Tylko pracą można zagłuszyć wspomnienia i uleczyć duszę." (str.47)

Jest to druga część sagi wendyjskiej. Wojna dobiegła końca, nastał czas chaosu, bezprawia, demoralizacji. Zmienia się kształt Polski, jej granice. Bogaty materiał źródłowy pozwolił Autorce ukazać świat i atmosferę mieszkańców Ziem Odzyskanych na Zachodzie, i to zarówno jej dawnych mieszkańców, Niemców masowo stąd wysiedlanych, jak i Polaków zasiedlających tamte tereny. Ich wzajemne relacje i stosunki, jedne pełne nienawiści, inne wyważone. Ludzkie dramaty i tragedie. Ci co zostali w domach z obawą wypatrują, co ich może spotkać ze strony Rosjan. A wiele złego już słyszeli. Doświadczyli wielkiego okrucieństwa ze strony okupanta poprzez morderstwa, gwałty, okaleczania, wywózkę wgłąb Rosji, jako akt zemsty za krzywdy doznane od żołnierzy niemieckich. Alkohol potęgował ich niechlubne działania. Dawni mieszkańcy uciekając przed okupantem wracają do swoich ogołoconych ze wszystkiego domów i zaczynają wszystko od nowa.
Pojawiają się też obcy przesiedleńcy ze Wschodu, którzy zajmują opuszczone domostwa. Wszystkim towarzyszy uczucie zwątpienia i niepewności. Dodatkowym problemem było to, że Polakom przydzielano domy do których wrócili niemieccy właściciele.Kto z dawnych mieszkańców był w stanie udokumentować polskie korzenie mógł zostać, resztę wypędzano z miejsca w którym się urodzili, wychowali, założyli rodziny i ciężko pracowali na swój byt. Wielu cywilów nie chciało wojny, a spotykali się z nienawiścią i brutalnością polsko- rosyjskich zwycięzców.

Miejsce akcji zostało osadzone w Zielonej Górze przemianowane z niemieckiego Grunbergu i w Chwalimiu, gdzie spotykamy bohaterów z pierwszej części. Poznajemy dalsze losy polskiego wyrobnika i kuzynki, której życie toczy się w miarę spokojnie, raz jest lepiej, raz gorzej,wszystko zależy od pogody, gdzie ostra zima, powódź i susza nie sprzyjają zbieraniu plonów. Lata 1945-1947 pozostaną w pamięci z okrucieństwa Armii Czerwonej i coraz silniejszych rządów komunistycznych, wpływających na społeczeństwo i ustrój. Funkcjonowanie państwa na zasadach stalinowskich. Ich przedstawiciele niszczą wrogów państwa preparując fałszywe dowody, przejmując ich majątki, skazują na śmierć lub wywózkę. Partia i UB usiłują zmniejszyć potęgę i siłę kościoła, odciągając młodych od niego, prowadząc komunistyczne agitacje w szkołach i zakładach pracy. Próbowali podporządkować sobie sądy, uważając że powinny być posłuszne władzy, a nie kierować się przepisami prawa. Oskarżali lekarzy za zbyt wysokie zarobki. Oplatali swoimi mackami kupców, zmuszając ich do rezygnacji z prywaty i upaństwowienia swoich majątków. Szerokie pole do działania mieli szabrownicy rabując dobra i majątek z opuszczonych domów.

Poznajemy historię córki bohaterki z pierwszej części, która uciekając przed brutalnością radzieckich żołnierzy sama zostaje uratowana przez jednego z nich i okrutnie potraktowana. Pracowała w szpitalu gdzie otacza ją ból, cierpienie i śmierć, a także tęsknota za rodzinnymi stronami. Wiele złego od życia doświadczyła, przez co stała się zamkniętą w sobie osobą. Przykre wspomnienia często ją osaczają i przygnębiają. Po matce odziedziczyła wytrwałość, nie bała się żadnej pracy. Czas leczy rany, praca w winnicy, którą lubiła pozwoliła dręczącym ją zmorom oddalić się. W końcu odnajduje spokój. Starała się być Polką na zewnątrz, jednak w środku pozostała Niemką, a z nią tęsknota i przyjemne wspomnienia z młodości. Jakieś fatum nad nią ciążyło, bo kiedy sytuacja w miarę się ustabilizowała, wszystko wali się rozpadając na kawałki, z których już trudno będzie ułożyć całość. To także powieść o ludzkich wyborach decydujących o wyjściu z twarzą z trudnych sytuacji i wyborze mniejszego zła.