Recenzja książki Jak wychować samodzielne dziecko

W dzisiejszych czasach wiele matek zastanawia się, czy na pewno spełnia wszystkie wymagania, aby zasłużyć na miano dobrej mamy. „Jak wychować samodzielne dziecko” jest jedną z obowiązkowych pozycji nie tylko dla pełnoetatowych mam.

Anna Bykowa to doświadczony pedagog, autorka wspomnianej książki oraz trafnego i bardzo pouczającego artykułu - „Dlaczego jestem leniwą mamą". Słowo leniwa, użyte przez Bykową, nie ma w żadnym aspekcie negatywnego wydźwięku. Autorka usiłuje uświadomić rodzicom, że dzięki zdroworozsądkowej swobodzie można nie tylko pokazać dziecku jak bardzo może być samodzielne, ale również samemu na tym zyskać.

Lektura tej pozycji to sama przyjemność, wzbogacająca naszą wiedzę o mnóstwo cennych porad zarówno pedagogicznych, jak i psychologicznych. Chociaż sama jeszcze nie jestem mamą, ale pracuję z dziećmi, muszę przyznać, że ten poradnik musi przeczytać każdy, kto ma jakąkolwiek styczność z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Anna Bykowa pokazuje czytelnikom sytuacje z życia wzięte, które mogą przydarzyć się każdemu.

Pojawia się więc pytanie — po się denerwować, skoro można rozwiązać to inaczej? Dzieci są niezmiernie czułe i podatne na wpływy czynników z ich otoczenia. Jeśli przyzwyczaisz dziecko do robienia czegoś za nie, nie możesz oczekiwać, że w przyszłości nauczy się nagle robić to samodzielnie.

Dzięki poradnikowi Anny Bykowej zauważyłam, że z dziećmi można rozmawiać w inny sposób. Należy jak najwięcej poleceń, problemów i kwestii, które poruszamy w trakcie rozmowy, rozkładać na czynniki pierwsze. Dzięki temu zabiegowi dziecko nauczy się samo analizować sytuacje, w których w późniejszym życiu może postawić je los.

Oprócz trafnych porad na temat obcowania z dziećmi, w poradniku znajdziemy również komiksowe sytuacje z życia codziennego każdego z nas. Jak połączyć przyjemne z pożytecznym? Przede wszystkim przeczytać Poradnik Świadomego Rodzica.

Mamo, Tato, Wychowawco — bądź leniwy, ale w tym pozytywnym sensie.
Bo samodzielne dzieci, to szczęśliwe dzieci:)