The Deal. Układ recenzja

Kiedyś usłyszałam stwierdzenie, że seria „Off-Campus” to literatura obowiązkowa dla każdego czytelnika, który lubi romanse sportowe. Podobno autorkę nazywa się nawet prekursorką romansów hokejowych, dlatego jako fanka motywów sportowych, nie mogłam przejść obojętnie obok jej twórczości. Przyznam jednak, że „The Deal. Układ” miałam w planach czytelniczych już kilka lat temu, gdy seria występowała jeszcze w poprzedniej szacie graficznej, jednak wypożyczenie jej z biblioteki — tak kiedyś zdarzało mi się korzystać z tego typu miejsc — graniczyło z cudem, dlatego po pewnym czasie dałam sobie z nią spokój. Jednak teraz, kiedy szukałam książki, która idealnie wpasowałaby się w hasło czerwcowej edycji akcji #celowaniewczytanie, stwierdziłam, że wreszcie przyszedł na nią czas. Czy losy studentów uniwersytetu w Briar przypadły mi do gustu? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Głównymi bohaterami historii są Hannah Wells oraz Garrett Graham. Ona jest studentką, w której życiu wydarzyło się wiele złego. W przeszłości została skrzywdzona i tylko lata terapii pozwoliły jej wrócić do względnej normalności. Natomiast on to uniwersytecka gwiazda hokeja. Mężczyzna, na którego widok dziewczyny ślinią się bez skrępowania. Na pierwszy rzut oka tych dwoje zupełnie do siebie nie pasuje i mało kto podejrzewałby ich o jakiekolwiek bliższe stosunki. Jednak jak powszechnie wiadomo, miłość rządzi się własnymi prawami. Czy Wells i Graham pokonają przeciwności losu i stworzą trwałą relację? Aby się tego dowiedzieć, koniecznie sięgnijcie po pierwszą odsłonę serii „Off-Campus”.

Muszę przyznać, że jestem oczarowaną tą historią. Nie było to arcydzieło literatury romantycznej, ale ta publikacja miała w sobie to coś, co przyciąga czytelnika, otula go ciepłym kocykiem i nie wypuszcza ze swoich objęć aż do ostatniej strony.

W historii Garretta i Hannah nie zabrakło ani zabawnych, ani smutnych, ani pikantnych scen. Jednak ta mieszanka była doskonale wywarzona, przez co w trakcie czytania nie miało się wrażenia, że czegoś jest za dużo albo za mało. Myślę, że autorka świetnie oddała realia życia studenckiego, czyli pierwszych poważnych związków, problemów, czy decyzji do podjęcia.

Właściwie, gdyby nie kształtowanie postaci głównej bohaterki w osiemdziesięciu procentach przez pryzmat tego, co wydarzyło się w jej przeszłości, myślę, że książka zasługiwałaby na wyższą ocenę. Uważam, że można było bardziej skupić się na innych kwestiach, jak chociażby jej talent wokalny, niż ciągle wałkować ten sam temat. I nie zrozumcie mnie źle, bo uważam, że o takich traumatycznych przeżyciach trzeba pisać i Elle Kennedy pokazała, że nawet po czymś takim można podnieść się i normalnie żyć, jednak w moim odczuciu ten temat wałkowany był na okrągło, tak jakby autorka obawiała się, że ktoś o tym zapomni.

Niemniej jednak nawet pomimo to historia przypadła mi do gustu i z pewnością w niedalekiej przyszłości sięgnę po kolejne tomy, aby poznać losy pozostałych hokeistów z Briar.