Złote godziny recenzja

Uwielbiam niespodzianki, a ta była wyśmienita. Przy rozpakowywaniu paczki nawet przez moment nie pomyślałam, że pakiet zawiera książkę do recenzji. A jednak...zobaczyłam najpierw piękną okładkę , a zaraz potem słoiczek miodu z płatkami róży, owocową herbatkę oraz torebeczkę z nasionami kwiatów Iksji ogrodowej.
Gdy zaczęłam czytać, wydawało mi się, że to będzie lekka literatura obyczajowa. Bardzo się pomyliłam. Okazało się ,że historia opowiedziana przez Iwonę Klimczak zapada głęboko w serce i wywołuje emocje, których się nie spodziewałam. Bo przecież tyle już razy czytałam albo o spełnionej miłości, albo o miłości pełnej kłopotów i zdrad.

Bohaterka „Złotych godzin”- Alicja staje przed dylematem i wyborem mocno kontrowersyjnym. Tuż po śmierci męża, z którym przeżyła 30 lat, dowiaduje się, że od 8 lat była zdradzana. Próbuje odnaleźć w sobie nadzieję i chęć na dalsze życie, ale wydaje się to momentami niemożliwe do spełnienia. Nie pomagają ani „wspierające” telefony synów, ani praca. Nie dodaje otuchy siostra. Idąc swoją drogą Alicja wybiera oddalony o 20 km od miejsca zamieszkania domek letniskowy, zakupiony tuż przed śmiercią męża. W tym miejscu rozpoczyna nowe życie. Odkrywa siebie w relacjach z zupełnie nowymi ludźmi, w scenerii lasu i wiejskich przesądów. Wśród nowo poznanych jest życzliwy i troskliwy strażak Mateusz, który stara się, jak może, pomagać Alicji w trudnej codzienności. Mężczyzna rozumie Alicję ponieważ i on przeżył w swoim życiu traumę związaną ze śmiercią najbliższych...

Pomimo realiów XXI wieku, jest coś bajkowego w tej opowieści. Są momenty wyciskające łzy, ale i kwestie ogrzewające serce. Każdy z nas marzy o partnerze/partnerce na całe życie. Który będzie nas wspierać, nie zawiedzie i spełni nasze najskrytsze marzenia. Alicja, nauczycielka z miasta, właśnie takiego idealnego mężczyznę spotyka. Tyle, że zarówno jej, jak i najbliższym wydaje się, że to nie czas na miłość, że za wcześnie na nowy związek. Że dopiero pochowała męża…
Autorka, bardzo realistycznie przedstawiła postawy synów bohaterki, którzy są bardzo wrogo nastawieni do Mateusza. Atakują go przy spotkaniach; wypominając zarówno jemu, jak i mamie – wiek.

To, co zachwyciło mnie w tej powieści to jej prawdziwość. Taka historia mogła i może się wydarzyć w realnym życiu. Wielu z nas czuje zahamowania i strach przed podjęciem nowych wyzwań. Wstydzimy się swojego wieku, tego co powiedzą ludzie wokół, albo uważamy że to, co dobre już przeżyliśmy.

Historia związku Alicji i Mateusza przeczy tym lękom i przekonaniom. Jest drogowskazem dla tych, którzy zagubili się w gęstwinie życiowych dróg i wyborów. Dylematy Alicji są bardzo przekonywujące:

Mam nadzieję, że po tę książkę sięgnie wielu czytelników i każdy z nich odnajdzie w tej opowieści mnóstwo swoich przeżyć. Oprócz tego, myślę że autorce udało się przemycić istotne obserwacje dotyczące ludzkiego istnienia, potknięć życiowych oraz walki z emocjami. Ciekawym zabiegiem jest wykorzystanie „drugiego” głosu czyli myśli Alicji. Zwykle będących w sprzeczności z jej naturą, „pierwszym” głosem i jej odważnymi wyborami.
Moim zdaniem, dużym plusem jest także osadzenie historii w miejscach istniejących, okolicach Łodzi i Zgierza, o których autorka opowiada w posłowiu książki.

Polecam przeczytanie tej opowieści. Ufam, że Wasze serca będą mocno biły i sekundowały rodzącemu się uczuciu. A jaka jest puenta i zakończenie tej książki – koniecznie przeczytajcie sami.

Rekomenduję ten tytuł! Ufam, że po przeczytaniu tej książki Wasz świat nabierze innych barw.
Dziękuję serdecznie autorce za wspaniałą opowieść i piękny prezent-niespodziankę!

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl