Żar recenzja

Spotkałam się z Weroniką Mathią w czasie lektury jej książki "Szept", dlatego bardzo chciałam przeczytać jej debiutancką powieść "Żar", która mnie również zachwyciła. Czyta się ją lekko i szybko i naprawdę trudno uwierzyć, że to debiut. Tym bardziej, że obecnie mamy dosłownie klęskę urodzaju wszelkiego rodzaju kryminałów, i to nie tylko na polskim rynku.
Zatem dość trudno jest zadebiutować tak, żeby zaintrygować i zachęcić czytelnika do lektury. Myślę, że Weronice Mathii to się udało.
Dla mnie jej książki są tym bardziej bliskie, gdyż autorka tworzy na Mazurach...

Autorka fabułę książki przedstawia w dwóch płaszczyznach czasowych, co pozwala nam na lepsze poznanie tajemnic sprzed lat, które maja zdecydowany wpływ na teraźniejszość.
Przeszłość przeplata się z czasem obecnym, a nawet miejsce śmierci sprzed lat jest to same co obecnie...
Gdy wiele lat temu nastoletnia Lena wyznaje w starej, opuszczonej chacie miłość Rafałowi, nie podejrzewa wtedy, ze widzi go po raz ostatni. Nocą chłopak popełnia samobójstwo.

Gdy po dwudziestu latach Lena wraca w rodzinne strony, los nadal jej nie oszczędza. Jej syn wybiera się z dziewczyną na imprezę. Nocą dzwoni do matki, ale Lena po wypiciu zbyt dużej ilości wina, po prostu nie odbiera telefonu. Rankiem okazuje się, ze jej syn nie wrócił do domu, a jego dziewczynę znaleziono martwą w tym samym opuszczonym domu, w którym kiedyś powiesił się Rafał...
Co łączy te dwie śmierci? Kto jest za to odpowiedzialny? Gdzie jest syn Leny? Czy to on zabił swoją dziewczynę?

Historia przedstawiona w bardzo ciekawy sposób, wciąga niesamowicie a lektura książki, mimo wielu scen przejmujących, sprawia wręcz przyjemność, bo opowieść jest fascynująca i spójna, klimat stworzony tak, że w napięciu trzyma do samego końca. Aż chce się czytać.
Polecam

A ja zabieram się za kolejną powieść autorki pod tytułem "Rój".