Lustro Marii recenzja

Szesnastoletnia Maria Skłodowska napotyka na swojej drodze młodzieńca o artystycznej duszy. Razem wpadają w wir nieprzewidywalnych zdarzeń. Podczas przejażdżki dorożką są świadkami niepokojącej sceny: pewien mężczyzna atakuje znaną pisarkę Deotymę, wykrzykując imiona, które – jak się okazuje – pochodzą wprost z najnowszej powieści autorki. Kim jest ta tajemnicza postać? Czy komukolwiek zagraża?

Muszę przyznać, że nie spodziewałem się tak fascynującej historii z życia znanej polskiej noblistki. Interesuję się jej postacią od dłuższego czasu, więc z ogromną satysfakcją odkryłem, że jej rozmyślania i zachowania opisane w Lustrze Marii doskonale korespondują z wyobrażeniem, jakie wykształciło się u mnie na podstawie biografii oraz wspomnień jej bliskich. Ktoś w recenzji określił tę książkę jako pozbawioną fabuły. Nie zgadzam się z tym absolutnie. Owszem, akcja obejmuje zaledwie kilka dni, ale za to jest gęsta od wydarzeń i pełna ciekawie zarysowanych postaci. Autor doskonale włada piórem – narracja jest lekka, naturalna i wyjątkowo wciągająca. Obawiałem się nadmiaru oniryzmu i przesadnej tajemniczości, ale zostałem bardzo pozytywnie zaskoczony: te elementy pojawiają się z umiarem i tylko tam, gdzie są naprawdę potrzebne. Szczególnie przypadło mi do gustu prowadzenie narracji z wielu perspektyw – zabieg ten wzbogaca opowieść i sprawia, że trudno się od niej oderwać.

Największym plusem dla mnie jest oczywiście umiejscowienie akcji w czasie. Wystarczy hasło „końcówka XIX wieku” – i już jestem kupiony! Uwielbiam ten okres historyczny, a zwłaszcza Warszawę pod zaborem rosyjskim. Zachwyciło mnie słownictwo i realia tamtej epoki, które autor oddał z niezwykłą dbałością. Brudne, ciasne uliczki, żandarmi czający się za każdym rogiem, damy w kapeluszach i sukniach do ziemi – wszystko to tworzy niesamowity klimat. W tle pojawiają się także wielkie nazwiska epoki: Bolesław Prus (z którym bohaterowie mają bezpośredni kontakt), a także Mickiewicz, Słowacki, Żeromski czy Sienkiewicz – przywoływani w rozmowach i aluzjach. Jeśli, podobnie jak ja, cenicie dobrze napisane polskie powieści historyczne – nie tylko te skoncentrowane wokół II wojny światowej i tematyki obozowej – zdecydowanie sięgnijcie po Lustra Marii. To opowieść, która łączy w sobie historię, literaturę i emocjonalne zmagania jednej z najwybitniejszych Polek. Nie zawiedziecie się!

Książka z Klubu Recenzenta nakanapie.pl