Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "halt co do tam i z przy", znaleziono 110

Halt jest tylko jeden.
Co zrobiłby Halt na moim miejscu?
Rycerz nie zdołał powstrzymać uśmiechu. Halta najwyraźniej bardziej oburzał fakt, że jego brat nie lubi kawy, niż że pozbawił go tronu. Cały Halt - stwierdził w myśli Horace.
- A już myślałem, że Halt na starość stał się litościwy i wyrozumiały.
Pośpiech jest zaprzeczeniem prędkości- Halt powtórzył w myślach maksymę- więc nie śpieszmy się.
-Istny olbrzym, no nie?- mruknął Horace.
-Zamknij się- odpowiedział uprzejmie Halt.
- Nie mówiąc o tym, że Halt jest w stanie przypalić wodę, kiedy bierze się za gotowanie - rzucił.
-Fanatycy- stwierdził Halt.-Wiara silniejsza od rozumu… Istny cud.
- Tak, jestem Halt - oznajmił. - Chciałbym jednak mieć wszystkie żebra w całości, jeśli można prosić.
Halt wyprostował się na siodle.
- Horace, czy zarzucasz mi, iż zakradłem się do kuchni po to, żeby ukraść ciastka? Naprawdę?
Nigdy nie jesteś gotowy na każdą ewentualność - odparł posępnie Halt. - Zawsze może coś pójść nie tak.
- Nigdy nie jesteś gotowy na każdą ewentualność - odparł posępnie Halt. - Zawsze coś może pójść nie tak.
- Halt! Jak się miewasz? Co porabiasz? Gdzie Abelard? Jak Crowley? Co tu się właściwie dzieje?
- O mojego konia pytasz wcześniej niż zadajesz pytanie o komendanta całego Korpusu. Pewnie cenisz Abelarda wyżej. To mnie cieszy - mruknął Halt, unosząc jedną brew.
[...] tylko tak się zapatrzyłem pod stopy, że walnąłem w tę gałąź głową. No i pękła.
Halt uniósł brwi. -rozumiem, że gałąź, nie głowa?
- Halt- rzekł Horace.- Pomyślałem sobie...
Zwiadowcy wymienili rozbawione spojrzenia.
- Niebezpieczne zajęcie - odparli równocześnie.
- Boli mnie noga - zaskamlał mężczyzna.
- Pewnie, że boli - odpał Halt. - Przebiłem ją strzałą. Spodziewałeś się, że nie zaboli?
- Ta mowa, którą napisałem - zagadnął - była okropna, prawda?
- Tragiczna- odparł Halt, po czym nie mógł sie powstrzymać, by nie dodać: - I mówię to z poczucziem najwyższego spełnienia w sercu.
Młodzieniec skrzywił się, gdy wróciło do niego wspomnienie tego tego zdania.
- Naprawdę to napisałem? - spytał.
Halt skinął głową.
Halt pomachał mu na pożegnanie, odchylając się w tył na krześle i dopijając kawę.
Will zmarszczył brwi.
- Kiedy byłem twoim uczniem, mówiłeś, żebym tak nie robił. Że od tego obluzują się nogi krzesła.
- I miałem rację - odparł Halt, uśmiechając się z zadowoleniem - Ale to twoje krzesło, więc czym mam się przejmować?
Halt jednak powiada, że zawsze należy brać pod uwagę najgorszy scenariusz, wówczas czekają nas najwyżej miłe rozczarowania.
-(...) chwilowo staliśmy się sojusznikami.
-I tak bardzo ufamy sobie wzajemnie, że zatrzymujesz moich towarzyszy jako zakładników-rzucił zjadliwym tonem Halt.
- Czy mamy dość czasu, żeby zaparzyć kawę? - spytał Horace.
- Na zaparzenie kawy zawsze jest czas - stwierdził sentencjonalnie Halt.
- Żadnych. Byle nie ''Siwobrody Halt'' - odpowiedział.
Horace nie omieszkał wyrazić swojego rozczarowania:
- Ależ to jedna z moich ulubionych piosenek!
Halt spoglądał na twarze obu uradowanych młodzieńców.
- Mam dziwne wrażenie, że jeszcze mi przyjdzie gorzko żałować, iż zgodziłem się przystać do oddziału specjalnego - burknął.
A więc niech zwycięży lepszy -zawołał szyderczo Deparnieux , a tym razem Halt odezwał się :
- owszem zamierzam zwyciężyć ".
W rzeczy samej - przyznał Halt. - Jeśli ktoś marzy o objęciu funkcji oberjarla, nie powinien narażać się swoim przyszłym wyborcom.
- A więc niech zwycięży lepszy - zawołał szyderczo Deparnieux, a tym razem Halt odezwał się
- Owszem, zamierzam zwyciężyć.
Zdumiewające - pomyślał Halt - wszystkie kobiety - stare czy młode, grube czy chude... Wszystkie wprost marzą o tym, by nakarmić Horace'a.
- DOSYĆ TEGO! - wykrzyknął Halt [...] - Może byście przestały tłuc się i wrzeszczeć jak dwie rozpuszczone, zepsute bachorzyce - grzmiał dalej Halt. - Mam tego po dziurki w nosie. Obie powinnyście się wstydzić.
- Doprawdy Halt? Pozwól, że ci przypomnę: jedna z tych rozpuszczonych bachorzyc jest księżniczką krwi i następczynią tronu. [...]
— Księżniczką krwi? - powtórzył pogardliwie. - Następczyni tronu? Ładna mi następczyni! Gdybyś nie była już dorosła, przełożyłbym cię przez kolano i spuścił porządne lanie. [...]
- Podnieś tylko rękę na mnie, a mój ojciec każe cię wychłostać. [...]
- Gdyby twój ojciec tu był, potrzymałby mi przy tym płaszcz.
Evanlyn otwarła usta, żeby coś odburknąć, lecz ugryzła się w język. Prawdę mówiąc, na ile znała swojego ojca, Halt mógł mieć słuszność.
Halt: Przecież zgodziliśmy się co do tego zeszłej nocy. Sam przyznałeś, że ja sam uporam się z tym szybciej.
Erak: Nie. Ty sam to uzgodniłeś i przyznałeś.
-Skąd przypuszczenie, że król Ferris zechce cię wysłuchać? Czy on cię zna?- spytał Crowley.
-Owszem, zna-odpowiedział mu Halt.
Taka nerwowość to nic złego - powiedział Halt. - Tylko głupcy jej nie odczuwają. Dzięki niej zachowasz czujność i nie grozi ci zbytnia pewność siebie.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl