Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "john pan ze", znaleziono 701

Kiedy dziecko po raz pierwszy przejrzy dorosłych na skroś - kiedy po raz pierwszy zaświta w jego małej, poważnej główce, że dorośli nie mają boskiego rozumu, że ich sądy nie zawsze są mądre, myśli słuszne, a wyroki sprawiedliwe - wówczas jego świat wypełniają przerażenie i rozpacz
Byłoby czymś niedorzecznym, gdybyśmy nie rozumieli zarówno aniołów, jak szatanów, skoro ich sami wymyśliliśmy
Udawaj, że masz władzę, a ludzie ci ją dadzą
Każdy może popełnić błąd [...] Prawdziwą wartość człowieka można poznać po tym, jakie wyciągnie z tego wnioski i jak wybrnie z zaistniałej sytuacji.
Jeśli ćwiczysz coś wystarczająco długo, stajesz się w tym dobry (...).
Uprzedź napastnika. Przejmij inicjatywę. Jeśli będziesz czekał, aż to on zaatakuje, oddasz mu panowanie nad sytuacją.
Nie można tracić nadziei.
Jeśli nie będziemy trzymać się razem, jeśli nie możemy sobie wierzyć, staniemy się łatwym łupem.
Nigdy nie należy być zbyt pewnym siebie i zakładać, że wszystko dobrze pójdzie.
-Mądry ten kto zna swoje ograniczenia
Problemem nie jest to, co widzisz, ale to, czego nie widzisz.
Załoga jest tak dobra, jak jej kapitan.
- Zaufaj mi, Thornie - odparł.
Thorn wzniósł oczy do nieba. Z doświadczenia wiedział, że takie słowa zwykle wypowiadają ludzie, którym absolutnie nie można ufać.
- Zawsze jest jakiś wybór. Czasami udaje się wycofać tak, by nie ucierpiał na tym honor. Można toczyć pojedynek słowami równie skutecznie jak mieczem czy pięściami. Wszak słowa same w sobie kryją moc.
- Czasami najtrudniej jest ujrzeć to, co znajduje się tuż przed nami.
Zarówno człowiek odważny, jak i tchórz czuje to samo, a jedyna różnica polega na tym, że człowiek odważny tłumi swój lęk i nie ucieka.
By odnieść sukces, musisz uwierzyć w to bezgranicznie. Całkowicie i bez żadnych zastrzeżeń, tak jak wierzysz w to, że krzesło utrzyma twój ciężar, a wyrzucone jabłko spadnie na ziemię.
- Nie chcę toczyć wojny- powiedział. - Ale czy mam jakiś wybór? Czy ktokolwiek z nas ma jakikolwiek wybór? Będę walczył, by chronić tych, których kocham. Będę walczył za moją rodzinę i moich przyjaciół. Za moją ojczyznę i za moich rodaków. Będę walczył za siebie. Będę walczył z Rhin, Nathairem, Vin Thalun, z kimkolwiek będzie trzeba. Nikt mnie nie powstrzyma, dopóki nie padnie ostatni z nas.
Mamy tylko jedną historię. Wszystkie powieści, cała poezja zbudowane są na niekończącym się zmaganiu dobra ze złem w nas samych. I przychodzi mi na myśl, że zło musi się ustawicznie lęgnąć na nowo, podczas gdy dobro i cnota są nieśmiertelne. Występek ma wciąż, świeżą i młodą twarz, natomiast cnota jest czcigodna jak żadna inna rzecz na świecie.
Wspomnienia są jak obosieczny miecz, Uthasie. Dodają ci siły w trudnych momentach, ale mogą również cię okaleczyć, osłabić,uwięzić w chwili, która już dawno minęła.
- Alyss - powiedział cicho. - Kocham cię. Zawsze cię kochałem.
Ujrzał to w jej oczach. Chwilę zagubienia. Przebłysk sprzecznych emocji.
Rzecz w tym, że jestem przestępcą seksualnym, który potrzebuje pomocy, ale nie robi nic, aby ją otrzymać. Wiodę drugie życie.
Były nagie, klęczały na czworaka i miały obroże na szyjach.
Teoretycznie poszczególne etapy opróżniania gąsiorków można stopniować następująco: nieco poniżej szyjki pierwszego gąsiorka - rozmowa poważna i skoncentrowana; dwa cale poniżej - smutne, romantyczne wspomnienia, trzy cale poniżej - analiza minionych sycących miłości, cal niżej - analiza minionych niezaspokojonych namiętności; dno pierwszego gąsiorka - ogólny, niesprecyzowany smutek. Nieco poniżej szyjki drugiego gąsiorka - czarna rozpacz; dwa palce poniżej - pieśń śmierci i tęsknoty; kciuk poniżej - każda inna znana pieśń. Na tym jeden system stopniowania kończy się, następuje specjalizacja. Od tej chwili wszystkiego można się spodziewać.
Czas zrobi to, czego nie ruszy dynamit.
Wiesz, jak to bywa - odparł Samuel. - Kiedy się ma świadomość, że przyjaciel jest pod ręką, to się go nie szuka. A potem raptem odejdzie i człowieka gryzie sumienie, że się z nim nie zobaczył.
Kiedy człowiek ma jakiś kłopot, kiedy jest w potrzebie albo go coś boli, pomogą mu tylko ludzie ubodzy. Tylko biedak potrafi wspomóc człowieka.
Zawsze w drodze, zawsze na szlaku [...]
Jedyną rzeczą gorszą od przyjęcia, na którym nie ma nikogo, jest przyjęcie, na które przyszło dwoje strasznie, kompletnie nieinteresujących ludzi.
Spędzasz całe swoje życie w labiryncie, zastanawiając się, jak któregoś dnia z niego uciekniesz i jakie niesamowite to będzie uczucie, wmawiasz sobie, że przyszłość pomaga ci przetrwać, ale nigdy tego nie robisz. Wykorzystujesz przyszłość, by uciec od teraźniejszości.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl