Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "kamienie nad pan", znaleziono 474

Odwiedź wnętrze ziemi, przez oczyszczenie odnajdziesz kamień tajemny.
- Kamień tajemny?
- Tak nazywano słynny kamień filozoficzny, zwany też jako kamień mądrości!
Katalończycy wydobywają chleb nawet z kamieni. Zresztą twardy jak kamienie.
Bo kamienie w nerkach to są właśnie te, co spadły z serca.
- Czym do nas strzelają? Głowicami jądrowymi?
- Kamieniami.
- Kamieniami?
- Mhm. (...) Uważamy, że jeśli nie poddamy się do jutra, mogą zrzucić na nas Księżyc.
- Żartuje pan.
- Chciałbym.
Jedzie, jedzie pan, pan
Na koniku sam, sam,
A za panem chłop, chłop
Na koniku hop, hop!
Kamienie, kamienie - dół!
- Zamień mnie w kamień.
- Dlaczego?
- Żebym już nic nie czuł.
wdzięczność potrafi ciążyć jak kamień młyński
Trudno się zaprzyjaźnić, gdy rzuca się w kogoś kamieniami.
Na kamienistej plaży mężczyzna patrzy na ziemię i widzi jeden kamień, a potem drugi i trzeci. Kobieta patrzy na ziemię i widzi... kamienie.
Gdyby nie kamień, nie byłoby człowieka i życia. Z kamienia powstał człowiek i kamieniem był. Z niego wyszedł ogień pierwszy, żyto kamień starł na mąkę - i błogosławiony jest.
Gdy gaśnie pamięć ludzka, dalej mówią kamienie.
Jeśli lawina jest dostatecznie potężna, potoczą się nawet kwadratowe kamienie.
Pieśni są pełne bohaterów, ale tutaj jedynymi bohaterami są kamienie.
Wygląda na to, że w słonej wodzie pewne kamienie rosną jak rośliny.
Kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec
Tylko że są rzeczy, których nie da się naprawić. Kamienie, gdy rzucisz nimi mocno o ziemię, rozpadają się na małe kawałki i nie można ich już skleić. Nie naprawisz ich, stają się czymś innym. Innymi kamieniami. Innymi historiami.
,, A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec."
Najczęściej się człowiek o mały kamień potknie, na ktory nie zwraca uwagi.
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.
Niezależnie od tego, kto ma teraz kamień, jest wiele innych osób, które go pożądają i nie zawahają się przed niczym.
Od rana tłuką mi się w głowie pytania, co nie mają odpowiedzi. Grzechoczą jak twarde kamienie.
Kamienie są zbyt ciężkie i uparte, aby dało się je ruszyć przy pomocy łez.
Za nimi ciągnął się korytarz wybrukowany niedużymi kamieniami i rozjaśniony słabym światłem padającym z wysokich okien. Vetinari przeszedł kilka kroków, zawahał się, „Nie, dzisiaj wtorek”, powiedział, po czym przesunął stopę tak, by opadła na kamień, który wydawał się pod każdym względem identyczny z sąsiednimi. Prócz tego, że te sąsiednie nie były kamieniami dobrymi do nadeptywania we wtorki.
Jest zmierzch czerwony pory suchej. Noc będzie chłodna. Widziałaś? Chwasty uwiły swe gniazda. Coraz więcej kamieni - kamień na kamieniu powija. A dalej jest komin, stos drewna na opał. Jest ogień.
Najlepszy jest ten, kto jest jak kamień - odpowiedział dowódca. - Nie musi nawet odbywać miecza, i bez tego wszyscy wiedzą, że jest niepokonany.
Komu się nie śni i nie wyśni, co mu przeznaczone, ten życia nie czuje... Żyje jak kamień przy drodze.
Kamienie runiczne to nasze jedyne źródło pisane z tamtych czasów w Skandynawii.
...pogłoski są jak kamień rzucony do sadzawki: wzbudzają fale rozchodzące się po całej powierzchni.
Trudno jest mi zinterpretować stan, w którym się znajduję. Wydaje mi się obcy i uwiera jak ostry kamień w bucie.
Busz, jak kamień szlifierski, ściera z człowieka wszystko, co zbędne. Zmuszę go, by zobaczył, kim naprawdę jest.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl