Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lat a dary", znaleziono 63

Siła jest darem, a z darów należy robić użytek.
Życie nie jest sprawiedliwe, ale to jak je przeżyjemy to właśnie jest cudowne. To dar. A każdy dar jest cenny, każda ścieżka jest inna.
Czy nie jest tak, że niektórzy ludzie otrzymują szczęście w darze, gdy pojawiają się na świecie, a inni muszą o nie walczyć?
Nauczanie powinno wyglądać w taki sposób, aby to, co jest oferowane, było postrzegane jako wartościowy dar, a nie ciężki obowiązek.
Zawsze potrafił przewidzieć, czego naprawdę potrzebują, a nie tylko pragną kobiety. To szczególny dar.
Gdy będzie ci kto dokuczał w tem życiowym blasku, Pisz dary na marmurze, a krzywdy na piasku.
Każdy dzień jest darem. Otrzymujemy nową, czystą kartkę, a wraz z nim możliwość zapełnienia jej wdzięcznością.
(...) nie można przygotować się do bycia rodzicem. To wyzwanie pełne niespodzianek, a mimo wszystko rodzicielstwo to dar, najpiękniejsza przygoda w życiu.
Nauczył ją miłości do literatury, a to jeden z największych darów, jakie rodzic może przekazać dziecku, ponieważ w ten sposób otwiera przed nim świat.
Każdy oddech jest darem. Życie jest piękne, jeśli tylko pozwoli mu się takim być. A szczęście leży w Twoich rękach
A są rzeczy, których nie sposób zdobyć nawet magią. I są dary, których nie wolno przyjąć jeśli nie jest się w stanie odwzajemnić ich. czymś równie cennym. W przeciwnym razie taki dar przecieknie przez palce, stopi się niby okruch lodu, zaciśnięty w dłoni. Zostanie tylko żal, poczucie straty i krzywdy.
Bo miłość jest ogromnym darem, Maddy. Darem i ciężarem. Szczególnie małżeństwo to coś więcej niż nadzieje, szczęście i trzymanie się za ręce. Małżeństwo to praca, ponieważ jest jak istota żywa, która potrzebuje niekończącej się uwagi. Będzie cię przygniatać, naginać i testować granice, a jeśli nie jesteś na to przygotowana, będzie to dla ciebie druzgocące.
Wszak otrzymała cudowny dar: życie. Czasami jest ono w okrutny sposób odbierane zbyt szybko, ale liczyło się to, co się z nim uczyniło, a nie jak długo trwało.
Poza tym żyję już trochę na świecie i zauważyłam, że jak kto ma w sobie dar, by błyszczeć, to będzie błyszczeć nawet przez sześć warstw brudu, a ci, co błysku nie mają, błyszczeć nie będą, choćby ich nie wiem jak polerować.
Synowie czło­wieczy umierają prawdziwie i opuszczają świat; dlatego wszę­dzie, gdziekolwiek na nim przebywają, nazywani są Gośćmi albo Przechodniami. Śmierć jest ich przeznaczeniem, darem, którego nawet Valarowie zmęczeni brzemieniem tysiącleci mogą im pozazdrościć. Ale Melkor zmieszał z ciemnością i skaził swoim cieniem ten dar Iluvatara, dobro przemienił w zło, a na­dzieję w lęk.
Maria podniosła się na łokciach i powiedziała, że dzieci to nie coś, co się ma, lecz coś co się dostaje, są darem. Ingrid spytała więc, dlaczego niektórzy je dostają, a inni nie, chociaż coś powiadało jej, że powinna milczeć.
To właśnie robimy Aliviano. Zabijamy ludzi. Tutaj, teraz. Wykorzystujemy dar Orholama do zabijania dzieci Orholama. A większość z nich to głupcy, którzy w innych okolicznościach mogliby być naszymi przyjaciółmi.
Nieprzyzwoicie trudne, a może nawet niemożliwe, jest stworzenie czegoś, czego nikt nie darzy nienawiścią (...) I odwrotnie, niewiarygodnie łatwe, nawet jeśli nieoczekiwane, jest stworzenie czegoś, czego nikt nie kocha.
W niektórych kulturach i społecznościach osoby z chorobami psychicznymi traktowano z szacunkiem, uważano je za posiadające szczególny dar, zdolności, ale tego można było się spodziewać w afrykańskich plemionach, a nie w centrum Londynu.
Świa­dome zaj­ście w ciążę wy­da­je się naj­więk­szym darem dla wła­snego serca, a zara­zem naj­bar­dziej lek­ko­myśl­nym jego obar­cze­niem. Macie­rzyń­stwo, tak jak teraz widzę, musi sta­no­wić mie­szan­kę miło­ści i zgro­zy.
Nigdy nie był szczególnie dobry w walce na pięści, ale i te skromne umiejętności, które posiadał, kilka razy w życiu mu się przydały. Równie ważny jak siła i technika był dar przewidywania, a tego mu nie brakowało.
Nasze spojrzenia spotkały się, a ja poczułam, jak cały mój świat nagle otwiera się na nowe możliwości. Jak pokusa szepcze mi do ucha, co powinnam zrobić. To było jak dar zesłany wprost z nieba.
Dzieciństwo to przelotny dar. Poczucie, że wszystko jest możliwe, a świat to jedna wielka niezbadana torba łakoci, trudno połączyć z wymogami stawianymi przez społeczeństwo człowiekowi, który chce zając miejsce przy stole dla dorosłych.
Małżeństwo nie jest jak piłka nożna, jak bocce. Nikt nie jest w tym dobry, nikt nie ma jakiegoś szczególnego daru. Trzeba po prostu brnąć naprzód, a jeśli miłości jest wystarczająco dużo... - uśmiechnęła się do niego - ...wszystkiego uczymy się z czasem.
I już się nie dziwił, kiedy zobaczył przybywających pasterzy, a następnie trzech kolorowo ubranych ludzi z żelazem na głowach i dość niepraktycznymi darami (czyli takimi, którymi nie można się ani pożywić, ani okryć).
Rozumiała, że teraz ludziom jest ciężko, że po wielkim wybuchu entuzjazmu zaraz po rosyjskiej agresji na Ukrainę, kiedy każdy dzielił się dobrem, a dary w ich magazynie ledwo się mieściły, każdy dba o swój portfel i uważnie ogląda każdą złotówkę.
A widzisz, lider... przywódca... pachan to ktoś, kogo darzy się szacunkiem. Ktoś, kto jest dla innych worów szczególnym autorytetem moralnym. Ktoś, dla kogo nie będą się liczyły ani sama władza, ani tym bardziej dobra materialne, bo nimi gardzi. Liczy się dla niego dobro bractwa, a nie jego własna dupa.
Jeden odchodzi, zostawiając dar wyżywienia innych, życia. Robi miejsce dla kolejnego pokolenia. My się rodzimy, jesteśmy cieniami, szkolimy własne cienie, a potem odchodzimy. I można mieć jedynie nadzieję na to, że zostanie się zapamiętanym przez dwa kolejne pokolenia.
- Gdybyście nie przegonili ich przez całe Lanwaren, miałbym dziesięć razy większe straty.
- To nie my.
Aberlen spojrzał na niego zdziwiony.
- A kto?
Kha-dar uśmiechnął się, pochylił w siodle i poklepał wierzchowca po szyi.
- To one. Najlepsze konie, jakie można kupić, ukraść lub zdobyć w walce.
Radzę ci, żebyś znalazła sobie utuluu. To skieruje twoje myśli na właściwe tory. – To znaczy między nogi. – W rzeczy samej. Do naszego skarbczyka, krynicy przyjemności, daru, który większość kobiet zamyka, a potem połyka klucz i zwie siebie cnotliwymi. Jaki ma sens odrzucać dar i wszystko, co nam ofiaruje? To szaleństwo! Jaki pożytek z cnoty, która czyni cię smutną i nieszczęśliwą? – Istnieją też inne rodzaje przyjemności, (...). – Ale żaden nie jest tak łatwo dostępny dla wszystkich. Nie potrzebujesz pieniędzy. Zbłąkany, broń, nie potrzebujesz nawet partnera!
© 2007 - 2024 nakanapie.pl