Wyszukiwarka

“Gorzkich refleksji, jakimi płaci dusza nie pozbawiona resztek dobroci za każdy zły ucznek, nie wynagrodzą zrodzone z niego najwyższe rozkosze.”

“Jej śmierć nie ma nic wspólnego z wolą i tempem życia, a tego jej odmówić nie można. Gdybyś wiedziała, ile niesamowitych rzeczy zrobiła, by skorzystać z dobroci tego świata.”

“"W TOBIE" Nie szukaj diabła w złu, ani anioła w dobroci. Odwieczna ich walka trwa. To życie chyba się wściekło! I po co kara, po co nagroda? Gdy w tobie - niebo i piekło.”

“[...] Nie wstydzi się żadnej pracy. Ja wiem dlaczego-powiedziała Natalia- Bo on rozumie, że praca jest obrazem miłości. Pracuje dla ciebie. On nawet nie wie, że się poświęca. Wszystkiego co robi, wynika z jego dobroci.[...]”

“Zło to nie rzecz, ono nie przenika. Przeciwnie, zło to brak czegoś. Brak dobroci. Jedynym, czego możesz się tutaj bać, jesteś ty sam.”

“Przez wszystkie lata szukał miłości i podziwu, a tam głupi chłopak miał jedno i drugie, skrystalizowane w rzadką perłę, oprawioną w najdrogocenniejsze kamienie prostoty, czystości i dobroci.”

“Całość sprawiła, że doszłam, rozsypując się całkowicie na kawałki, również emocjonalnie. Płakałam jak dziecko. Ze strachu. Z żalu. Z nienawiści do siebie. Do swojego ciała, że zawiodło. Z przyjemności. Z nadmiaru dobroci. Ze wzruszenia.”

“Nie potrafię wam powiedzieć, czy ludzie naprawdę porodzili się z ikabogów. Być może sami przechodzimy przez coś w rodzaju porodzin, kiedy się zmieniamy, na lepsze lub gorsze. Wiem jedynie, że państwa, podobnie, jak ikabogi, mogą złagodnieć dzięki dobroci, i właśnie dlatego wszyscy w królestwie Coniemiary żyli długo i szczęśliwie. ”

“Nikt nie wątpi, że na świecie istnieje zło. I źli ludzie. Hitler. Stalin. Dlaczego więc nie mogą istnieć dobrzy? Trzydziestu sześciu sprawiedliwych, którzy usiłują przeważyć szalę. Ile kropel dobroci potrzeba, by utrzymać zło w ryzach? Może trzydzieści sześć wystarczy?”

“Czegoś ode mnie chcecie, ale jeszcze nie macie ochoty mi powiedzieć, co to jest. Żadna działalność charytatywna nie bierze się z dobroci serca. Zawsze chodzi o odpisy podatkowe. A jak cię ta odpowiedź nie satysfakcjonuje, to weź pod uwagę, że może dopiero planuję ucieczkę i usiłuję uśpić waszą czujność?”

“O dobrych ludziach wiedziałem tyle, że reszta świata nie spocznie, dopóki nie wypleni z nich tej dobroci. Jakby uprzejmość uchodziła za chorobę i wszyscy byli zdeterminowani, by wyleczyć z niej każdego, kto przejawiał jej objawy (…), jeśli czegokolwiek się nauczyłem, to tego, że świat nie został stworzony dla miłych ludzi. Został stworzony, by ich zniszczyć.”

“...nie ma nic ważniejszego od miłości, która ma tak wiele form i odmian, ale sprowadza się do jednego. Do uczuć, których nie można w sobie tłamsić. Bo nawet w człowieku, którego serce skute jest lodem, można rozniecić ogień, który zacznie go topić. W każdym z nas jest cząstka dobroci i nawet jeśli nie potrafimy jej dostrzec, to nie powinniśmy nikogo skreślać. Potrzebny jest odpowiedni moment, impuls i wszystko może nagle się zmienić.”

“Najpiękniejsze cytaty Autora z książki Ku pamięci ,,Nie szukaj twarzy, lecz serca - w nim bastion dobroci. Twarzą rządzi kaprys i grymas. Sercem nic - prócz miłości''. ,,Życie to nie jest bajka. Umieć żyć to nie lada sztuka. Odpowiedzialność za siebie to pestka, ale odpowiedzialność za innych - to trud jakich mało''.”

“Wiesz, że na koniec cię zdobędę – powiedział cicho. To był ten sam głos, którym mówił do niej na imprezie, kiedy powtarzał: „spokojnie, spokojnie". Nie było w nim teraz żadnej kpiny ani groźby, po prostu stwierdzał fakt. – Po dobroci czy po niewoli, jak mawiacie wy, ludzie – to w sumie ładne powiedzenie – będziesz moja, zanim spadnie następny śnieg.”

“Stary Jaszczurka w meloniku mówił długo, wychwalając zalety młodej Larysy i apelując do sprawcy porwania tak dramatycznie, że wszystkie zwierzątka biorące udział w czuwaniu popłakały się po swojemu, po zwierzęcemu, w środku siebie i cicho. Teodor czuł, że ze świata zniknęło coś więcej niż jedna mała jaszczurka. Ubyło dobroci, której w Larysie było więcej niż samej Larysy.”

“Kiedy zamykam oczy i wyobrażam sobie ciebie, widzę kogoś silnego. Odważnego. Osobę, którą życie zmusiło do tak wielkiej niezależności, że odpycha każdego, kto próbuje się do niej zbliżyć. Osobę, która za tymi wszystkimi murami i fasadami jest pełna wyjątkowej dobroci i miłości. Czuję kogoś, kto emanuje niesamowitą niemal elektryczną energią, zdolną rozjaśnić najbardziej zimny, pusty i mroczny pokój.”

“Heidegger podobnych problemów nie miał-niemieckie uczelnie jego czasu nie musiały dbać o zainteresowanie własną ofertą dydaktyczną, nie trwoniono na nich sił przemyśliwując lepszą witrynę internetową, lepsze zakodomowanie do warunków wolnego rynku, nie szafowano nowymi rozwiązaniami w zakresie marketingu-miast myśleć o nauce i filozofii, roztkliwiając się nad reklamową szatą uniwersytetu. To wszystko było Heideggerowi zbyteczne. Gdyby żył w moich czasach, ukułby najpewniej fenomenologię akademickiej buchalterii i strachem organizowanej dobroci. Szczęśliwie, nie żył.”