Wyszukiwarka

“To, co dajesz, Momo, pozostaje twoje na zawsze; to, co zachowujesz jest na zawsze stracone!”

“Zaczynał we mnie falować głód, ale w kuchennych szafkach nie było nic prócz cukru i moli.”

“I od ciebie Momo będzie zależeć, czy świat zatrzyma się na zawsze, czy na nowo zacznie żyć.”

“Wszyscy jesteśmy dziećmi krwi i kości.
Narzędziami cnoty i zemsty. ”

“Aż do dzisiaj magia nie miała twarzy. Była jedynie opowieścią żebraków, szeptaniną służących. Umarła przed jedenastu laty i od tamtej pory istniała tylko pod jedną postacią: strachu w oczach ojca. ”

“Wszyscy jesteśmy dziećmi krwi i kości. Narzędziami cnoty i zemsty.”

“Momo potrafiła słuchać tak, że ludzie bezradni lub niezdecydowani nagle wiedzieli dokładnie, czego chcą. Albo nieśmiali czuli się niespodziewanie wolni i odważni. Albo nieszczęśliwi i przygnębieni stawali się ufni i radośni.”

“A ta papierowa klepsydra to swoiste memento mori. Gdziekolwiek się nie pojawi, przyciąga wzrok tych wiecznie zapracowanych, i tych spóźnionych na pociąg, cierpiących i modlących, niewierzących i kpiących ze wszystkiego, starych i młodych. ”

“Me­men­to mori. Pa­mi­ętaj o śmier­ci w ka­żdym mo­men­cie ży­cia. Pa­mi­ętaj: czas leci, mu­sisz już awan­so­wać, za­ro­bić mi­lion, od­ha­czyć te wszyst­kie miej­sca na świe­cie. Za­ło­żyć fir­mę i pi­sać po­czyt­ne­go blo­ga, bo żeby się wszyst­ko uda­ło, na­le­ży nie­zwłocz­nie przy­spie­szyć. Ro­bić rze­czy, bo mamy co­raz mniej cza­su. Lecz je­śli fak­tycz­nie mamy go co­raz mniej, je­śli i tak wszy­scy umrze­my, je­śli to wszyst­ko i tak się nie li­czy, to kto za­bro­nił nam prze­stać?”