Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "reni jego o", znaleziono 26

Większość ludzi nie może zacząć wszystkiego od nowa. (...) Bez całkowitego wymazania wspomnień nie ma mowy o nowym początku, co najwyżej o zmianie. Nawet gdyby spaliło się dom, w którym stało się coś złego, ten dom nadal tkwiłby w naszej pamięci. Przez ostatnich kilka dni Reni wiele razy wyobrażała sobie, że jedzie na pustynię i zamalowuje wyrytego w skale ptaka. Dobrałaby farbę tak, że nikt nie dowiedziałby się o jego istnieniu.
Ale ona wiedziałaby, że ten szkic tam jest pod warstwą farby.
Ceni się tylko to, co jest rzadkie i trudne do osiągnięcia.
Człowiek ceni to, czego nie jest absolutnie pewien
Ceni się tylko to, mówi, co jest rzadkie i trudne do osiągnięcia.
Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma
Za każdym razem jest tak podobnie...za każdym razem jaśniej, bliżej, a teraz jest mi tak, jakby mi rozsiano spokój, błogi spokój.
Oto, czego się nauczyłam: obojętne, jak daleko uciekniesz czy od jak dawna jesteś zaginiony, nigdy nie jest za późno, by dać się odnaleźć.
Śmierć osoby cierpiącej na depresję nigdy nie jest decyzją człowieka wolnego.
Tak już bowiem jest na tym świecie - wzdychała. - Każdy tanio ceni, co mu łatwo przychodzi.
Lojalność ceni się tutaj ponad wszystko, kiedy masz ją u swoich ludzi, jesteś królem.
Ach, nim się człowiek, niestety, ożeni, O, jakże mało swoje wolności ceni!
Ogień mnie ściga, ale nie można zagrozić pustce. Pustka niczego nie ceni. Pustka nie zna strachu.
"Że norma to tylko konstrukt społeczny. Dziś ceni się przebojowych, jutro skromnych. Wartości się zmieniają."
Dobre wychowanie polega na ukrywaniu tego, jak wysoko człowiek ceni sam siebie, a jak nisko – innych.
" Kto ceni samego siebie, nie zniża się do zachowań uwłaczających swojej godności, a takim z całą pewnością jest hejtowanie "
Toż lud w swojej masie, bardziej ceni żarcie, ciepło i swawolenie niżli prace rąk i umysłów pisarzy.
... trudno mi zrozumieć, jak człowiek, który ceni sobie szacunek dla samego siebie, może na dłuższą metę chcieć uniknąć odpowiedzialności za swoje dawne czyny.
Profesor Piotr Zaborowski ceni swojego przyjaciela ze studiów za wiele cech. Zauważa, że "Wiesiek ma rzadki dar zamiany marzeń na cele, do osiągnięcia których dąży następnie z żelazną konsekwencją".
Serce człowieka nie zna silniejszej namiętności niż żądza nakłonienia innych do własnych przekonań. Nic tak nie podcina korzeni szczęścia człowieka, nic nie napełnia go takim gniewem aniżeli poczucie, że inny stawia nisko, co on ceni wysoko.
Na czyjąś uwagę, że niektóre narody dzięki swym kompromisom mają zamożność i kraj niezniszczony, odpowiedziała:
"Niechże choć w jednym narodzie zostanie zachowana po dawnemu pojęta idea rycerstwa i honoru, niech choć jeden naród wyżej ceni honor od dobrobytu".
Wolność, jak się okazało, lubi wszystkiego mniej. Wolność jest eremitą, źle się czuje w tłumie. Wolność wbrew pozorom nie przepada za dyskusją, ceni milczenie. Nie zależy jej na poklasku, o nic nie rywalizuje. Lubi ciszę. Nie przypina sobie dzwonków do kapelusza, nie wali kijem w garnek, żeby było słychać, gdy nadchodzi.
Tego wieczoru zasypiała spokojniejsza. Benio chrapał smacznie w swojej sypialni, alarm był włączony, a domu strzegły czujne oczy kamer. Nie mogła wiedzieć, że to, czego powinna się obawiać, nie miało przyjść z zewnątrz.
To coś już tam było i skryte w mroku czekało, aż Julia zapadnie w głęboki sen.
Największym szczęściem jest możliwość dzielenia się swoimi smutkami, radościami, odrobinkami życia, bogactwem przemyśleń i emocji z kimś, komu całkowicie ufasz, komu wierzysz, kogo... kochasz... I on cię kocha. Wspiera, ceni, szanuje. I zawsze jest. Niezależnie od szalejącej pandemii, trudności albo przeciwności. Jest zawsze. Na zawsze.
Myślę, że większość z nas życzyłaby sobie innego systemu kształcenia. Takiego, który uczy samodzielnego myślenia i marzenia o rzeczach wielkich. Takiego, który tak samo ceni potencjalnych hydraulików i polityków. Takiego, który sprawdza to, co wiesz, a nie to czego nie wiesz, i docenia różnice między nami, zamiast zmuszać nas do stawania w równym rządku.
Czasami ogarnia mnie dziwne wrażenie, że Janek ma duszę starego człowieka. Niesamowicie ceni spokój. Jest nad wyraz dojrzały i empatyczny. W dodatku podchodzi do życia zupełnie inaczej niż jego rówieśnicy. Nie próbuje nikomu imponować i nie uzależnia swojej wartości od opinii innych. Lubi samotność, trzyma się z dala od szkolnych dram i unika imprez.
Inna jest rola wodza i władcy, a inna mędrca. Filozof gardzi rozwiązaniami i wyżej od nich ceni problemy, natomiast człowiek czynu winien rozstrzygać sprawy i wybierać nieodwołalnie: zasadniczą rzeczą w działaniu jest iść zawsze w tym samym kierunku i nigdy się nie wahać. Najważniejsze dla człowieka myśli jest poznawać zawsze wszystkie wyjścia otwarte, wszystko podawać w wątpliwość i nie wykluczać żadnej możliwości, jakie dostrzega umysł. Umysł szuka, a działanie rozstrzyga.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl